«Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Πήραν την πόλην πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη», θρήνησε τότε, στα 1453, σύμπας ο Ελληνισμός. Τώρα όμως εάλω η Μακεδονία. Παραδόθηκε εθελουσίως από τους εντεταλμένους να την προστατεύσουν κυβερνήτες της στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων και στις ξένες επιταγές.

«Κι η πατρίδα μια τοιχογραφία / μ’ επιστρώσεις διαδοχικές φράγκικες ή σλαβικές /

που αν τύχει και / βαλθείς για να την αποκαταστήσεις / πας αμέσως φυλακή /

και δίνεις λόγο / Σ’ ένα πλήθος Εξουσίες ξένες / μέσω της δικής σου πάντοτε /

Όπως γίνεται για τις συμφορές» (Ελύτης, “Φωτόδενδρo”). 

Ο ίδιος εμβληματικός ποιητής στο “Τρελοβάπορό” του διασαλπίζει:

«Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ

τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο

Χρόνους μάς ταξιδεύει δε βουλιάξαμε

χίλιους καπεταναίους τούς αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε

μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα

παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα».

Ούτε τώρα θα βουλιάξουμε. Για την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας «ο Θεός έβαλε την υπογραφή του και δεν την παίρνει πίσω», όπως θα έλεγε ο Γέρος τού Μοριά.

Η Κυβέρνηση με την συνθηκολόγηση των Πρεσπών ικανοποίησε βαθύτατα όλους τους εχθρούς και άσπονδους φίλους της Ελλάδος οι οποίοι επιχαίρουν και την καταχειροκροτούν. Γι’ αυτό δεν υπήρξαν δυσκολίες για την ανεύρεση των προθύμων που κύρωσαν το απαίσιο έκτρωμα της λίμνης.

Εννοείται ότι το μήνυμα που δίνουν οι Πρέσπες προς όλους τους επιβούλους γείτονές μας, τούρκους, (τουρκ)αλβανούς και είτινας άλλους, είναι: «ορμάτε τώρα, είναι καιρός ευπρόσδεκτος. Με απειροελάχιστη πίεση (και χωρίς αυτήν) αρπάζετε ό,τι προαιρείσθε! Θα το δούμε στην επικείμενη επίσκεψη Τσίπρα στην Άγκυρα.

Παραμονές της μοιραίας ψηφοφορίας ο αχαρακτήριστος Νίμιτς εξαπέλυσε απειλές για «επικίνδυνα σενάρια», αν δεν κυρώνονταν το εξάμβλωμα. Και μόνον απ’ αυτό οι έχοντες νουν και αξιοπρέπεια εκπρόσωποί μας στη Κυβέρνηση και στη Βουλή, όφειλαν να δώσουν στον ακατανόμαστο ένα μάθημα καταψηφίζοντας το δόλιο έργο του. Κρίμα !

Μια περιήγηση στις αγορεύσεις των «προθύμων» προσφέρει ατελείωτη πρώτη ύλη για γέλια και για κλάματα, για κωμωδίες και ιλαροτραγωδίες. Δείγμα και δήγμα γραφής η ρήση μιας κυρίας: «αν δεν υπήρχαν τα Σκόπια, έπρεπε να τα εφεύρουμε»!!!

«Θου Κύριε φυλακήν το στόματί της και θύραν περιοχής περί τα χείλη της»!!

Σας παραπέμπω στον ανεπανάληπτο ΣΤΑΘΗ Σ., «Αποφράς Ημέρα» (26.1.19): διαβάστε στο Διαδίκτυο όλο το κείμενο, εδώ μεταφέρουμε ψήγματα μόνον:

ΣΤΑΘΗΣ Σ.:

«Καλά έλεγε ο Χίτλερ στον Γκαίμπελς: «όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα, τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό». Η Συμφωνία των Πρεσπών βασίζεται σε ένα ιστορικό τίποτα (το Μακεδονικό έθνος) και οτιδήποτε τέτοιο γεννά τέρατα(…)

Με τα Μνημόνια η Ελλάδα έχασε πόλεμο σε καιρό ειρήνης(…) Τώρα οι πολιτικοί των Μνημονίων, τα τσιράκια των Αμερικανών και των Γερμανών, υποθηκεύουν σε κινδύνους, εγγύς και απώτερους, την εθνική ακεραιότητα της χώρας(...)

Παραδεχθήκαμε ότι ένα έθνος που έως το 1921 δεν υπήρχε, ότι ένα μόρφωμα που αργότερα, το 1944, επινόησε ο Τίτο, ώστε να μην υπάρχει μέσα στη Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία βουλγαρόφρον, βουλγαρίζον και βουλγαρόφιλο κρατίδιο, είναι σήμερα μια οντότητα που θα μπορεί, αν το θέλει η ίδια ή τααφεντικά της, να θέτει ζητήματα… Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα!(…)

Ακόμα και όταν στα Βαλκάνια εκδηλώθηκαν οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες (αυτοί που αιδημόνως οι εθνομηδενιστές αποκαλούν «έκρηξη των εθνικισμών»!!!) πολλοί λαοί καταγράφηκαν Βούλγαροι, Έλληνες, Ρουμάνοι, Σέρβοι κι άλλοι – Μακεδόνες όχι! Διότι δεν υπήρχαν».

Δειλοί και άβουλοι αναλυτές αποφαίνονται επιμόνως μετά την μοιραία κύρωση ότι τίποτε πλέον δεν αλλάζει. Κραυγαλέο λάθος.Πρώτον: οι Πρέσπες τόσο στη σκοπιανή τους εκδοχή όσο και στην ελλαδική είναι διάτρητες από ακυρότητες. Έγκριτοι νομικοί καταγράφουν τα σημεία (αντί πολλών Γ. Κασιμάτης, «Δημοκρατία» 19.1.19).

Δεύτερον: όπως ρωμαλέα και έγκυρα επισημαίνει ο ΣΤΑΘΗΣ (ένθ’ αν.) «Μπορεί να λένε κάποιοι ότι οι συνθήκες δεν αναθεωρούνται (σοφιστεία πίσω απ’ την οποίαν θα προσπαθήσει να κρυφτεί και ο κ. Μητσοτάκης), όμως αν ήταν έτσι, μάλλον ισχύει ακόμα η Συνθήκη του Κιουτσούκ - Καϊναρτζή, η Συνθήκη των Βερσαλλιών (δεν ξέρω για τη Συνθήκη της Βεστφαλίας)(…)

Οι συνθήκες αναθεωρούνται και ντε φάκτο (όπως κάνει τώρα η Τουρκία στην Άνω Μεσοποταμία με τη Συνθήκη της Λωζάνης) και ντε γιούρε όπως η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, όταν η διαμόρφωση διαφορετικού συσχετισμού ισχύος την έστειλε στα θυμαράκια»!

Η επαίσχυντη συνθηκολόγηση των Πρεσπών θυμίζει σε πολλά την περιβόητη Συνθήκη τού Μπρεστ Λιτόφσκ (1918), όπου η ιδεολογικοί πρόγονοι των Συριζαίων Λένιν και Τρότσκι παρέδωσαν στους Γερμανούς το 1/4 των εδαφών της Ρωσίας και το 1/10 των πλουτοπαραγωγικών πηγών της.

Βιώνουμε το φαινόμενο της μεταδημοκρατίας. Το αναλύει έξοχα ο Mathieu Baumier σε συνέντευξή του: (hhtp://www.lefigaro.fr/vox/culture/2019/01/25/31006-20190125ARTFIG00236-l- Μτφρ: Ε. Νιάνιος):

Δεν υπάρχει θεμελιώδης διαφορά μεταξύ αυτών που ορίζονται ως δεξιά και αριστερά.

Αυτό που ζούμε είναι ημεταδημοκρατία. Διατηρεί την εμφάνιση της αντιπροσωπευτικής και φιλελεύθερης δημοκρατίας, αλλά η δημοκρατία δεν είναι παρά το είδωλό της. Η μεταδημοκρατία είναι βία κατά των λαών σε πολλούς τομείς,

Και η καταλυτική απάντηση τού Γάλλου διανοητή για τον λαϊκισμό:

Ποιοι βλέπουν κίνδυνο στην αφύπνιση των λαών; Αν όχι εκείνοι που έχουν σαφές συμφέρον να μην ξυπνήσουν οι λαοί»!

Ο Ελληνικός Λαός αξιώνει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

Η Αντιπολίτευση με 120 βουλευτές αρκεί να δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα. Η Ν.Δ. θα αδρανήσει;

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ντροπή Πρεσπαίοι!

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Αι γενεαί πάσαι των Ελλήνων κατέκλυσαν την περασμένη Κυριακή το Σύνταγμα και βροντοφώναξαν με όλη την δύναμη τής ψυχής τους «Η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική»!

Το καθεστώς δεν άντεξε την αναμέτρησή του με την Ιστορία και επιδόθηκε να πνίξει τους πολίτες, οικογένειες με μικρά παιδιά που είχαν ξεχειλίσει τους χώρους, με καταιγισμό ληγμένων και άκρως επικίνδυνων χημικών. Ντροπή! Θα λογοδοτήσει κανείς γι’ αυτά τα αίσχη;

Μήπως παραιτήθηκε κανείς και δεν το ακούσαμε;

Με άνωθεν εντολές σκηνοθετήθηκαν επεισόδια μεταξύ εγκαθέτων κουκουλοφόρων και αστυνομικών για να αμαυρώσουν το Συλλαλητήριο, στο οποίο έσπευσαν αυθορμήτως χωρίς καμιά οποθενδήποτε παρότρυνση εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες από ολόκληρη τη χώρα ιδίαις δαπάναις.

Δυστυχώς «η ιστορία γράφεται όχι από συνεχιστές τού Θουκυδίδη, αλλά από «οργανικούς διανοούμενους» μισθωμένους μανδαρίνους των ”Αγορών” και τού ΝΑΤΟ»(Χ.Γιανναράς, «Καθημερινή» 20/1/19).

Αυτή η κυβέρνηση έχει αναλάβει την υποχρέωση απέναντι των εντολέων της, «γνωστών και μη εξαιρετέων», να κλείσει και όχι να λύσει τις όποιες εκκρεμότητες παρέλαβε και κυρίως ιδία χειρί δημιούργησε, π.χ. το σκοπιανό. Ένα ξένο πρόβλημα, ούτε ζεστό, ούτε κρύο για μας, το υιοθέτησε ως ελληνικό και σέρνει δεμένο πισθάγκωνα τον Ελληνισμό να εξοφλήσει με το αίμα της ψυχής του τον λογαριασμό τού στρατηγικού αναδασμού των Βαλκανίων, όπως τον κανονοναρχούν Αμερικανοί και Γερμανοί.

Ατόπημα: Η επίσημη Εκκλησία (Αρχιεπίσκοπος, Ιερά Σύνοδος) έλαμψαν διά της απουσίας τους στο εθνικό προσκλητήριο της Κυριακής. Καμιά δικαιολογία, που άλλωστε δεν ακούστηκε, δεν είναι πειστική. Κάποιοι είναι, φαίνεται εκεί οπαδοί της επικούρειας φιλοσοφίας τού «λάθε βιώσας»!

Ο ακατάβλητος και σιδερένιος Μίκης, με παρρησίαν ού την συνήθη, σε ένα μοναδικής νηφαλιότητας και εξαιρετικής δομής γράμμα του προς τούς 300 και ιδίως τους 151 της Βουλής και κυρίως τον πρωθυπουργό, με τετράγωνη λογική θέτει τας χείρας εις τους τύπους των ήλων της πληγωμένης από τις Πρέσπες Μακεδονίας. Τους λέει:

«Επειδή είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Μακεδονία ήταν και είναι Ελληνική, δεν πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ποτέ με το όνομα αυτό, αφού γνωρίζουμε ότι μόνον εμείς μπορούμε να τους δώσουμε την ιστορική νομιμοποίηση. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία» παραβλέποντας ότι έτσι γελοιοποιούνται μπροστά στην ιστορία. Θυμηθείτε το παράδειγμα της Δυτικής Γερμανίας, που δεν αναγνώρισε ώς το τέλος την Ανατολική Γερμανία…».

Και ο καταληκτικός, καταλυτικός λόγος τού μεγάλου μουσουργού:

«Η ψήφος του ελληνικού λαού δεν έδωσε σε κανένα εν λευκώ εξουσιοδότηση για χειρισμό του θέματος αυτού κατά το δοκούν. Καμιά κυβέρνηση (ακόμα κι αν ήταν κυβέρνηση πλειοψηφίας) δεν μπορεί να πάρει τόσο σοβαρές για την χώρα αποφάσεις. Γι' αυτό η μόνη συνετή απόφαση από πλευράς της σημερινής κυβέρνησης είναι να καταφύγει στην κρίση του Κυρίαρχου Ελληνικού Λαού με τη διενέργεια Δημοψηφίσματος».

«Ο έχων ώτα ακούει ακουέτω»(Ματθ. 13,9).

Εξ αριστερών εξάλλου, ο σημαντικός Λαοκράτης Βάσσης με δύο ιστορικά κείμενά του, αφού κάνει φύλλο-φτερό «τα απόνερα των Πρεσπών» και «το κεντρί τού «Μακεδονισμού» ποιείται έκκληση για μια στρατηγική γενικού πατριωτικού συναγερμούπου στοχεύει στο να νικήσουμε την …εθνική ήττα μας.

Και η αυστηρή προειδοποίηση του προς πάσαν κατεύθυνση, εντός και εκτός Ελλάδος: «Το Μακεδονικό δεν είναι ψευτοπρόβλημα,(…). Πρόκειται για κεντρί στο εθνικό μας κορμί με πολύ δηλητήριο στο βάθος του: ιστορικό/πολιτιστικό και εθνοτικό, γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό. Που, αν δεν βγει, θα βρίσκουμε μπροστά μας τις παρενέργειές του σε όλες τις δύσκολες στροφές του μέλλοντος των προτεκτορατοποιημένων Βαλκανίων».

Με ανάλογη νηφαλιότητα ο ΣΤΑΘΗΣ μάς ξεναγεί στα “αξιοθέατα” της εξουσίας:

«Αν έχετε κουράγιο, πάμε μια βόλτα στη χαβούζα: ο έντιμος (κατά Τσίπρα) Καμμένος χαρακτήρισε το «Πράττω» (του ηγέτη Κοτζιά) Εισπράττω. Τι εννοεί ο κ. Καμμένος; ότι τα παίρνει ο κ. Κοτζιάς; από ποιόν; πώς; γιατί; Ακούει κάποιος εισαγγελέας για να διακριβώσει αν ο εντιμότατος Καμμένος είναι συκοφάντης ή ο εντιμότατος Κοτζιάς αργυρώνητος; Θέλετε να συνεχίσουμε τη βόλτα στα ξέφτια (εξ ου και ξεφτίλα) αυτής της κουρελούς των κατά συνείδησιν ασυνείδητων – αντέχετε; Αντέχετε τον κυρ Δανέλλη να περιφέρεται σαν σταρ στα κανάλια και όχι μόνον αυτό, αλλά να καρφώνει και από πάνω τους τέως συντρόφους του;»(19/1/19).

Και η επωδός τού λογιότατου σκιτσογράφου: «Το ελεεινό της δημαγωγίας: η ρηματική διακοίνωση των σκοπιανών που επέσειε ο Τσίπρας στη βουλή, λες και ήταν η Συνθήκη τού Κιουτσούκ – Καϊναρτζή, έχει την αξία non paper ή παλαιού τύπου πακέτου τσιγάρων, στη ράχη τού οποίου γράφονταν στιχάκια ή υπομνήσεις για ψώνια απ’ τον μπακάλη…».

Ο πολύ έμπειρος διπλωμάτης Μάνος Μεγαλοκονόμος έχει συγγράψει την «Σύγχρονη τεχνική διαπραγματεύσεων». Αποσπούμε απ’ αυτήν ένα περιστατικό από την πρώτη περίοδο εποίκισης τού Καναδά. Τίτλος «Διδάσκοντας τους λύκους να κυνηγούν τα έλκηθρα».

Τότε όσοι κυνηγοί έρριχναν κρέας στους λύκους που τους κυνηγούσαν, έχαναν τον αγώνα της επιβίωσης. Αντίθετα γλύτωναν όσοι έρριχναν είδη που προορισμό είχαν να καθυστερήσουν τους λύκους, όπως δέρματα, ρούχα και άλλα δύσκολα βρώσιμα είδη.

Συμπέρασμα: όπου στη διαπραγμάτευση δίνεις χωρίς να παίρνεις ανταπόδοση και εξακολουθείς να προσφέρεις απλόχερα, τότε την πίεση προς την πλευρά μας δεν την δημιουργεί ο αντίπαλος, αλλά εμείς οι ίδιοι.

Λογική επωδός: Πότε άρχισαν οι παραλογισμοί και των άλλων γειτόνων μας πέραν των Σκοπιανών; Ας το σκεφτούμε…

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Δημοψήφισμα τώρα. Η συνθηκολόγηση δεν θα περάσει.

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η συνθηκολόγηση των Πρεσπών δεν θα περάσει. Δεν μπορεί να περάσει κόντρα στην αντίθετη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων. Ο ΥπΕξ της πεφιλημένης μας Αμερικής Μάικλ Πομπέο μ’ αυτά που εξήμεσε προχθές αξίζει να τον δια-πομπεύσουμε: «Οι ηγέτες της “Μακεδονίας” επέδειξαν όραμα, θάρρος και επιμονή στην επιζήτηση μίας λύσης στο θέμα ονομασίας, η οποία θα επιτρέψει στη “Μακεδονία” να πάρει τη θέση που δικαιούται στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. ως «Δημοκρατία της Βόρειας “Μακεδονίας”».

Μετά από αυτήν την αθλιότητα τού Αμερικανού, ο κ. Τσίπρας οφείλει να ανακρούσει πρύμναν, να διακόψει πάσαν διαδικασία και να καταγγείλει αντί να πασχίζει με διαβολικές μεθοδεύσεις να κυρώσει την προδοτική συνθηκολόγηση.

Μια επίκαιρη ιστορική αναφορά. Την απαθανατίζει ο Διογένης Λαέρτιος (Βίοι φιλοσόφων): Οι Αθηναίοι στη σύγκρουσή τους με τους Μεγαρείς έχασαν την Σαλαμίνα από την οποία κατήγετο ο Σόλων. Ηττοπαθείς σε αφάνταστο βαθμό εξέδωσαν ψήφισμα με το οποίο καταδίκαζαν σε θάνατο όποιον θα τολμούσε να προτείνει ξανά πόλεμο για την Σαλαμίνα.

Ο Σόλων το τόλμησε. Παρέστησε τον τρελλό, φόρεσε στεφάνι στο κεφάλι και όρμησε στην αγορά, όπου με την βοήθεια κήρυκα απήγγειλε την ελεγεία ΣΑΛΑΜΙΣ. Πήραν ξανά τα όπλα οι Αθηναίοι, νίκησαν τους Μεγαρείς, ανάκτησαν την αυτοπεποίθησή τους και την περιπόθητη Σαλαμίνα τους. Ντροπιάσανε μ’ αυτό τους ποικιλώνυμους «Σαλαμιν-αφέτες»(= προδότες της Σαλαμίνος). Αφέτης(=προδότης).

Το αυτό οφείλουμε να πράξουμε σήμερα εμείς με τους Μακεδον-αφέτες, τους προδότες της Μακεδονίας μας. Εμείς «ἴομεν ες Μακεδονίαν», για να ξεπλύνουμε το «χαλεπόν αίσχος» των Πρεσπών.

Παύλος ο μακαριστός Μητροπολίτης Σιατίστης, κορυφαίος σύγχρονος Μακεδονομάχος, φθέγγεται ανήμερα της επετείου τού Μακεδονικού Αγώνα: «…Γιατί οι σημερινές εξουσίες θέλουν ανδρείκελα και όχι ήρωες; Γιατί οι σημερινές εξουσίες θέλουν τα παιδιά μας να σαπίζουν στα ναρκωτικά και όχι πατριώτες και λεβέντες;

Γιορτάζουμε σήμερα-θυμόμαστε και τιμάμε- τα χρόνια-είναι η ίδια η μέρα που πέθανε ο Παύλος Μελάς. Και η μεν Ελλάδα πρέπει να σεμνύνεται για τον Παύλο Μελά αλλά η σύγχρονη πρέπει να ντρέπεται γιατί πρόδωσε τον αγώνα και τη θυσία τού Παύλου Μελά.

Ο Παύλος Μελάς αγωνίστηκε για να παραμείνει η Μακεδονία ελληνική και ήρθε η σύγχρονη ελληνική Πολιτεία να την προδώσει, και τον αγώνα του και τη Μακεδονία. (Το ακούσατε;) Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα, δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ Ή ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑΝ».

Και από άρθρο του - καταπέλτη για το χρέος της Κυβέρνησης να προκηρύξει Δημοψήφισμα:

«Ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν σέ τίποτα δέν ἐξυπηρετεῖ τήν Ἑλλάδα. Ἄν κάποιος ἐξυπηρετεῖται εἶναι τά Σκόπια, ἀλλά οὔτε καί αὐτά. Ἐξυπηρετεῖται κυρίως τό παιχνίδι ἤ μᾶλλον ὁ ἀνταγωνισμός τῶν Μεγάλων Δυνάμεων καί κανείς ἄλλος. Γιά τήν Πατρίδα μας ὅμως ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἔχει ἕνα ἄλλο μειοδοτικό στοιχεῖο. Τήν ἀπόλυτη περιφρόνηση τοῦ Λαοῦ. Στά Σκόπια τουλάχιστον ἔγινε Δημοψήφισμα. Κατά τήν ἑλληνική Κυβέρνηση ὅμως ὁ Ἑλληνικός Λαός εἶναι ἀνώριμος. Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά ἐκφράσει τήν γνώμη του(...)

Ἐμεῖς σᾶς προτείνουμε νά μοιραστεῖτε τήν εὐθύνη τῆς ἀπόφασης μέ τόν Λαό. Σᾶς προτείνουμε Δημοψήφισμα, ἐδῶ καί τώρα. Δέν εἶναι οἱ κάτοικοι τῆς γειτονικῆς Χώρας ὡριμότεροι τῶν Ἑλλήνων. Ἀλλοιῶς ἐκφράζετε περιφρόνηση ἀπέναντι στό λαό».

Στο μεταξύ μάς άφησε χρόνους ο ονομαστός Δάσκαλος τού Γένους Σαράντος Καργάκος. Τίμιος με την Αλήθεια, την Ορθοδοξία και την Πατρίδα. Πολυγραφότατος. Έφερε την σφραγίδα της δωρεάς τού Θεού και την αποτύπωσε στις άπειρες σελίδες του ογκωδέστατου έργου του. Ο Θεός να τον κατατάξει εν χώρα ζώντων. Το φωτεινό του έργο αποτελεί παράδειγμα και οδηγό για τις επόμενες γενιές.

Δεκαοκτώ Πρέσβεις καλούν τους βουλευτές να μην ψηφίσουν την λεόντεια, όπως ονομάζουν τις Πρέσπες, συμφωνία η οποία «επιβληθείσα έξωθεν διχάζει την ελληνική κοινωνία, ενώ αποτελεί εφαλτήριο για την συνέχιση των επεκτατικών, “αλυτρωτικών” βλέψεων των Σκοπίων».

Ένδεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές (Καθημερινή 13.1.19), βαριά ονόματα, από τα οποία κανένας δεν έχει κατηγορηθεί ως τώρα ως υπερπατριώτης, ακροδεξιός και άλλα ηχηρά παρόμοια, εκφράζουν την κάθετη εναντίωσή τους στη συμφωνία: « Είμαστε αντίθετοι, όχι γιατί η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε, αλλά γιατί αδυνατεί να κατανοήσει ποια πράγματα είναι αδιαπραγμάτευτα. Αδυνατεί να κατανοήσει την ευαισθησία των πολιτών της για την ιστορική τους κληρονομιά – μιαν ευαισθησία που νοηματοδοτείται σε πολλές συνταγματικές διατάξεις και έρχεται ως συνέπεια δύο αιώνων δημόσιας εκπαίδευσης»(...) Είμαστε αντίθετοι, λόγω της ασυνέπειας σε μια εθνική γραμμή, η οποία προσδιόρισε την εσωτερική πολιτική και τη διεθνή θέση της χώρας επί 25 χρόνια με τεράστιο κόστος, σε μια γραμμή η οποία συστράτευσε σχεδόν το σύνολο της κοινής γνώμης (...) Το κράτος μας αντιφάσκει με τον εαυτό του, χωρίς να προτείνει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση, ενώ η κυβέρνηση έχει εναποθέσει τη δυναμική της συμφωνίας στις μελλοντικές επιλογές των Σκοπίων».

Ο ξένος παράγων (Γερμανοί, Αμερικανοί, Νατοϊκοί και όλα τα καλά παιδιά) επείγονται να σύρουν την Ελλάδα αμ’ έπος αμ’ έργον σε διαδικασία κύρωσης. Όμως υπολείπεται από την πλευρά των Σκοπίων το σοβαρότερο: Η «ολοκλήρωση όλων των εσωτερικών νομικών διαδικασιών (άρθρο 1,4,ζ) για να τεθεί σε ισχύ η συμφωνία».

Ποιες είναι αυτές οι εσωτερικές νομικές διαδικασίες; Η δημοσίευση της κύρωσης και των συνταγματικών τροποποιήσεων στο ΦΕΚ. Εδώ όμως απαιτείται η υπογραφή του σκοπιανού προέδρου, αλλά εκείνος αρνείται πεισμόνως να υπογράψει, ενώ η σκοπιανή κυβέρνηση δεν έχει την απαραίτητη πλειοψηφία να τον απομακρύνει. (Εκτενέστερα στο άρθρο τού Άγγελου Συρίγου/Καθημερινή 13.01.19).

Και μην παραλείψετε, όλοι σήμερα το μεσημέρι στο Σύνταγμα. Η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική!

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Εθνικό είναι ό, τι είναι αληθινό»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Αν κυρωθεί, ο μη γένοιτο, η ταπεινωτική συμφωνία των Πρεσπών θα είναι για τον Ελληνισμό μια δεύτερη Μικρασιατική Καταστροφή. Αυτό οφείλει να συνειδητοποιήσει ο κάθε Έλληνας και να το καταστήσει σαφές στον κάθε βουλευτή.

Το «Μακεδονικό», που κατά τον κ. Τσίπρα «τώρα (το) τελειώνει», στην πραγματικότητα, αν κυρωθούν οι Πρέσπες, τώρα αρχίζει!

Αυτό που ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται κατά δήλωσή του ως εθνικά ωφέλιμο, είναι δυστυχώς εθνικά ολέθριο. «Εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινό» είχε πει ο Διονύσιος Σολωμός. Δεν είναι όμως αληθινό να ονομάζονται Μακεδόνες (=Έλληνες) οι αλβανοσλάβοι των Σκοπίων και να προσκτούν με ελληνική υπογραφή μακεδονική ταυτότητα, εθνικότητα και γλώσσα.

Ο μόνος προσδιορισμός που θα ταίριαζε σε όλα αυτά είναι το «Ψευδο».

Ρωμαλέα και αψεγάδιαστη η Διακήρυξη της Επιτροπής για διενέργεια Δημοψηφίσματος για τις Πρέσπες:

«Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σέρνει την Ελλάδα, ως κράτος χειραγωγούμενο, να υπογράψει μια συμφωνία που απειλεί να επισφραγίσει μια επαίσχυντη υποχώρηση απέναντι στον αλυτρωτισμό των Σκοπίων και να «βαλκανοποιήσει» σε μόνιμη βάση τη Βόρεια Ελλάδα με αντάλλαγμα την αναστολή της μείωσης των συντάξεων και ολιγόμηνες καθυστερήσεις στην εφαρμογή επαχθών μνημονιακών δεσμεύσεων. Θέλοντας να τη φέρει άμεσα στην ελληνική Βουλή για κύρωση, μεθοδεύει τετελεσμένα που θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον της χώρας και διχάζουν τον λαό, ενώ επιδίδεται σε αήθεις συναλλαγές στη Βουλή για να εξασφαλίσει την ευτελή πλειοψηφία των 151 βουλευτικών ψήφων.(…) Η παρουσία τής Μέρκελ δεν συνδέεται μόνο με τη στήριξη μιας κυβέρνησης την οποία και χειραγωγεί, αλλά αποσκοπεί και στην πίεση στα υπόλοιπα κόμματα, βουλευτές και θεσμούς, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη επικύρωση της συμφωνίας, υποχρεώνοντας την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ να προβάλουν συμβολική και μόνο αντίδραση».

Και η ευθεία και η υπεύθυνη αξίωση:

«ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΔΑΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ».

Αλλοιώς θα φορτωθούμε και αυτό το ανοσιούργημα του Βερολίνου μετά τα περίπου 2 εκατομ. αφροασιατών (λαθρο)μεταναστών που μας ήρθαν ακάλεστοι μερίμνη τών κατ’ εντολήν της καγκελαρίου ανοικτών συνόρων μας. 

Έλληνες ξυπνήστε!

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αν υπάρξει συναίνεση των μερών, έκρινε εσχάτως ότι η σαρία υποκαθιστά το αστικό δίκαιο μιας ευρωπαϊκής χώρας!

Αξίζει εν προκειμένω το σχόλιο της Karine Bechet-Golovko:

«Το εθνικό δίκαιο μπορεί τώρα να εξαιρείται νόμιμα στην Ευρώπη υπέρ της Σαρία, εφόσων τα μέρη συμφωνούν. Και ανεξάρτητα από το εάν οι αρχές τής Σαρία είναι εντελώς αντίθετες προς τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, όσο αυξάνεται η μουσουλμανική κοινότητα, τόσο περισσότερο ο νόμος της Σαρία θα αντικαθιστά νόμιμα το εθνικό δίκαιο»(http://www.comite-valmy.org/spip.php?article10757 μτφρ. Ε. Νιάνιος).

Κάποιο φρένο βρε παιδιά σ’ αυτό τον κατήφορο…

Οι ΗΠΑ πρόδωσαν τους Κούρδους συμμαχητές τους στη Συρία που θυσιάστηκαν πιστεύοντας ότι οι Αμερικανοί θα τιμούσαν τα … παντελόνια τους. Και θα συνέδραμαν στη δημιουργία ελεύθερου Κουρδιστάν.

Τώρα από τύψεις ο Τραμπ στέλνει τον Μπόλτον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας να απαιτήσει εξ ονόματός του από τον Ερντογάν «να εγγυηθεί για την ασφάλεια των κουρδικών δυνάμεων μετά την αποχώρηση των Αμερικανών». Αφέλεια χιλίων τόνων αν πράγματι το πιστεύει. Παραδίδει στο λύκο την φύλαξη των προβάτων!

Την ίδια αφέλεια εμφανίζουν συχνά και οι Έλληνες ιθύνοντες, ενώ ενός εστί χρεία: διαρκούς ενίσχυσης της αποτρεπτικής μας ισχύος.

Βρόμισε τη Σμύρνη προχθές με τα ξεράσματά του ο νεοοθωμανός: «Ο ποταπός Έλληνας δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τους σκοπούς του. Λένε μην περάσεις, θα περάσω στη Σμύρνη…θα ρίξω τους Έλληνες στη θάλασσα»! Να γνωρίζει μόνο ο αναίσχυντος υβριστής ότι κατά το ρήμα τού Μενάνδρου «αλαζονείας ου τις εκφεύγει δίκην»(=κανείς δεν ξεφεύγει την τιμωρία για την αλαζονεία του). θα έχει την μοίρα των νεότερων τυράννων, του Μεντερές και του Τσαουσέσκου.

Καθήκον κατεπείγον σύμπαντος του Ελληνισμού να ενδυναμώσει παντοιοτρόπως την εθνικοαμυντική του αποτροπή. Ευθέως και με σοβαρές στρατηγικές συμμαχίες.

Γωνιακό «οικόπεδο» η Ελλάδα, με ιδιάζουσα γεωπολιτική και γεωστρατηγική βαρύτητα. Είναι αδιανόητο από τις κυβερνήσεις της να παραχωρείται δωρεάν, ενώ του αξίζει χρυσή αντιπαροχή. Χρέος του πολιτικού προσωπικού πέραν κομμάτων να αναλάβει αμέσως πρωτοβουλίες.

Η μαζική έξοδος στρατιωτικών από τις μονάδες λόγω μειώσεως μισθών και ασφαλιστικών μεταβολών, και ταυτόχρονα η πτώση του αριθμού των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές δημιουργεί ήδη σοβαρά προβλήματα στη στελέχωση, τα οποία θα γίνουν λίαν προσεχώς καταλυτικά αν δεν υπάρξει άμεση επαναφορά των πραγμάτων στη προτέρα κατάσταση.

Παρ’ τους στον γάμο σου, να σου πουν και του χρόνου!!! Παροιμία που ταιριάζει απόλυτα στη συμπεριφορά «παράτυπων», όπως τους θέλει η γλώσσα του συρμού, μεταναστών που βγήκαν από το Κέντρο των Διαβατών Θεσσαλονίκης, σταμάτησαν τη κυκλοφορία των οχημάτων, απείλησαν τους διαμαρτυρόμενους οδηγούς, έκαψαν λάστιχα κλπ. κλπ.

Δείγματα αρχόμενης γραφής. «Και μείζω τούτων όψει»!

Ο (τουρκ)αλβανός πρωθυπουργός (και εκ μητρός γενίτσαρος) ανασχημάτισε την κυβέρνησή τους επί το ανθελληνικότερον. Πειθήνιος στον νεοσουλτάνο έχει βάλει «αμέτι-μουχαμέτι» να ξερριζώσει ό,τι ελληνικόν απέμεινε στην Β. Ήπειρο. Δεν θα τα καταφέρει. Είναι βαθιές, τρίσβαθες οι ρίζες τού εκεί Ελληνισμού. Αλλά επείγουν ελληνικά αντίμετρα που να πονούν…Πότε;

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ο κλήρος πέφτει στον …κλήρο

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο ποντικός βεβαίως φεύγει. Αλλά ο κ. Τσίπρας, προς ώρας, δυστυχώς μένει!...

«Είπαμε ψέματα πολλά, / ας πούμε και μια αλήθεια: Φορτώσαμε ένα ποντικό/ εννιά κιλά ρεβίθια, κι αυτού στα μεσοσάμαρα / σαράντα κολοκύθια. Τα κολοκύθια είχαν νερό / και το νερό βατράχια, και τα βατράχια λάλαγαν / κι ο ποντικός εσκιάχτη και το φορτίο το’ ριξε / και πιλαλώντας φεύγει».

Η Κυβέρνηση θυμήθηκε το «στοιχειωμένο» μετρό της Θεσσαλονίκης που σαν το γιοφύρι της Άρτας «ολημερίς το κτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν» και απεφάσισε να οργανώσει ένα πανηγυράκι εγκαινιάζοντας βέβαια όχι τη λειτουργία του μετρό, αλλά ένα και μοναδικό σταθμό. Εγκαινιασθείς ο ίδιος πρωθυπουργός. Η φιέστα θυμίζει το δημοτικό άσμα «Ποντικός σαμαρωμένος»:

Χάος και πολιτιστικό κενό αφήνει στη Συρία η απρόσμενη απόφαση Τραμπ να αποσύρει τις εκεί αμερικανικές δυνάμεις, ενέργεια που οδήγησε σε παραίτηση τον υπουργό του της Εθνικής Αμύνης.

Στη Συρία όλα αυτά τα χρόνια Κούρδοι μαχητές συμπολέμησαν με τις εκεί αμερικανικές δυνάμεις εναντίον του ISIS θυσιάζοντας 10.000 νέα παλληκάρια για να εξουδετερώσουν τους συμμάχους της Άγκυρας τζιχαντιστές.

Άρρητ’αθέμιτα διέφυγαν το έρκος οδόντων αρχικώς Βλαντιμίρ Πούτιν και τώρα του Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κυρίλλου εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου. Απώλεια ψυχραιμίας, έλλειψη αυτοσυγκράτησης κατεψυγμένο μίσος; Ο Θεός να συγχωρήσει και να φωτίσει τους υβριστές και να ενδυναμώνει τον υβριζόμενο.

«Στο κολέγιο αποκαθίστανται τα μαθήματα της Λατινικής και της Ελληνικής, όχι τόσο όσο θα ήθελα, αλλά μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θέλω μια επιστροφή Λατινικών και Ελληνικών, προσαρμοσμένων στον εικοστό πρώτο αιώνα».

Και μια απόφαση του Γάλλου Υπουργού Παιδείας ράπισμα για τον … Έλληνα ομόλογό του:

Τελικώς ο κλήρος πέφτει στον …Κλήρο να αρπάξει το μαστίγιο και να εκδιώξει τους «αργυραμοιβούς από τα ιερά της πατρίδας μας.

Από δεκαπενταετίας βιώνουμε τη ραγδαία και βίαιη μετατροπή της Ελλάδος, που μέχρι το 1989 αποτελούσε θαυμαστή περίπτωση εθνικώς ομοιογενούς χώρας, σε «πολυπολιτισμική» (ήγουν: τριτοκοσμική) κοινωνία. Εν τω μεταξύ, φαίνεται ότι το πράγμα έχει τόσο προχωρήσει, ώστε ανοικτά πλέον να εξαγγέλλεται η ιστορικών διαστάσεων αλλαγή της συνθέσεως του «Πολιτικού Έθνους» αυτής της χώρας, με την παροχή εκλογικών δικαιωμάτων σε ένα τεράστιο μέγεθος αλλογενών ερήμην της βουλήσεως του Κυριάρχου Λαού, ο οποίος ουδέποτε ηρωτήθη σχετικώς!».

Ή ταν ή επί τάς. Καλούμε τους κληρικούς να ξεσηκωθούν. Να αφήσουν τη δημοσιοϋπαλληλική τους ταυτότητα και να συμπεριφερθούν ως απόγονοι του Αθανασίου Διάκου και του Παπαφλέσσα. (…)

«Φθάνει πια το ξεπούλημα της Ελλάδος.

β) Η δήλωση του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος:

α) Το μανιφέστο των 22 Μητροπολιτών της Μακεδονίας για τις Πρέσπες και όχι μόνον.

Χρόνια δίσεχτα και μήνες οργισμένοι αυτό που βιώνουμε στην πατρίδα μας. «Σβυσμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη χώρα» (Παλαμάς). Όμως ακτίνες ηλίου στον κατά τα άλλα μουντόν ορίζοντα:

Αντίθετα η βία που χρησιμοποιεί σαν πρόφαση ένα ποινικό κακούργημα (στην Ελλάδα τη δολοφονία Γρηγορόπουλου) είναι μόνο παράνοια». (Χρήστος Γιανναράς, Καθημερινή, 16/12/18).

Η βία των “κίτρινων γιλέκων” θα αποδειχθεί γόνιμη (“η βία είναι μαμή της Ιστορίας”), αν φωτίσει ανάγκες, πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες.

(…)

«Η καταφυγή των “κίτρινων γιλέκων” στη βία, στους βανδαλισμούς, στις καταστροφές, δεν μοιάζει ντιλετάντικο αντιπάλεμα της ανίας και του κορεσμού πλουσιόπαιδων, δεν είναι ακροδεξιά φαντάσματα χιτλερισμού και “εθνικισμού”. Μάλλον με τριγμούς μοιάζει ρωγμών στη θωράκιση της παγκοσμιοποιημένης απολυταρχίας των “Αγορών”

Η κρίση που σοβεί στην Ευρώπη αγγίζει την ύπαρξή της. Η παταγώδης αποτυχία του πειράματος Μακρόν κυοφόρησε το κίνημα των «Κίτρινων γιλέκων».

«Η κρίση δεν είναι αυτό που φαίνεται, κίνηση στους δρόμους, στις καφετέριες, στα εστιατόρια. Δεν είναι το ένα εκατ. που εξακολουθεί να ζει καλά, αλλά τα υπόλοιπα οκτώ. Και κυρίως δεν ξεχνώ ποτέ τις 500.000 νέων που έφυγαν. Αυτή είναι η φτώχεια, η χρεοκοπία της χώρας. Φτώχεια είναι όταν δεν υπάρχει μέλλον. Αν συνεχίσει αυτό θα καταλήξουμε Χαβάη. Τουριστικός προορισμός και μόνο. Θα γίνουμε γκαρσόνια. Γιατί; Γιατί δεν μάθαμε να παράγουμε και οι κυβερνήσεις δεν ανέλαβαν ποτέ αυτήν την ευθύνη. Όχι να γινόμαστε δημόσιοι υπάλληλοι για να εξασφαλίσουμε τη ζωή μας, αλλά να κάνουμε κάτι διαφορετικό, να έχουμε ιδέες, να κάνουμε κάτι καινούργιο». (Καθημερινή 9/12/18).

Για την ελλαδική κρίση μιλάει ένας διεθνώς διαπρέπων Έλλην, ο Κώστας Γαβράς, και θέτει τας χείρας εις τύπους των ήλων, μιας τουλάχιστον πτυχής της κακοδαιμονίας μας, της παραγωγικής:

Ανεπιθύμητη και για τις Πρέσπες που στο γερμανικό πρωτίστως και δευτερευόντως στο αμερικανικό παρασκήνιο οφείλονται. Αλλά ανεπιθύμητη για την όλη συμπεριφορά της απέναντί μας στα χρόνια της κρίσης.

Αλλά με τον ρόλο αυτόν έξω από κάθε διπλωματική αβρότητα η καγκελάριος, πρέπει και η ίδια να το αντιλαμβάνεται, είναι για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ανεπιθύμητο πρόσωπο.

Η Άγγελα Μέρκελ έρχεται εδώ για να «σιγουρέψει» υπερψήφιση της επάρατης συνθήκης των Πρεσπών. Θέλει επίσης να προσγειώσει τον αντιρρησία των Πρεσπών, αν και ακίνδυνο για το τελικό αποτέλεσμα πρόεδρο της Ν.Δ.

Η γερμανίδα καγκελάριος έρχεται στην Αθήνα. Θα μπορούσε σίγουρα να έρθει για καλό. Αν π.χ. κόμιζε την εξόφληση του κατοχικού αναγκαστικού δανείου και τις πολεμικές επανορθώσεις. Θα ήταν μια πράξη έμπρακτης μετάνοιας για τα κακουργήματα που προκάλεσαν στον λαό μας οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής. Αλλά πού τέτοιες χειρονομίες! 

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Χριστούγεννα, «Παράδοξον μυστήριον οικονομείται σήμερον»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Αρχίζει εντός ολίγου το άγιο Δωδεκαήμερο. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια. Η ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας, όπου και όσο αυτή παραμένει ζωντανή, διαψεύδει τον Χάρβεϊ Κοξ που είχε επισημάνει ότι «ο σύγχρονός μας πολιτισμός έχασε την δύναμη να γιορτάζει». Στον Ελληνισμό η λατρευτική πράξη της Ορθοδοξίας μ’ ένα αδιόρατο τρόπο ανανεώνει διαρκώς αυτή την δυνατότητα. Η Δύση όμως έχει από καιρό, όντως απολέσει αυτό το πνευματικό προνόμιο: Ο Μεφιστοφελής στον Φάουστ του Γκαίτε, σύμβολο τού ευδαιμονισμού, ο Δον Ζουάν τού Μολιέρου, σύμβολο τού αισθησιασμού, και ο Μέγας Ιεροεξεταστής στους Αδελφούς Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι, σύμβολο της κυριαρχίας του δαιμονικού.

Η Εκκλησία είναι Επανάσταση. Όχι συντήρηση. Και όχι εφ’ άπαξ γενόμενη αλλά διαρκής. Ορισμένοι «θρησκευτικοί» δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Αλλά έτσι αρνούνται τη Θεία Ενανθρώπηση, το «γιατί» της ελεύσεως τού Χριστού που γεννήθηκε εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας.

Οι πιστοί εν ονόματι τού εν Φάτνη Γεννηθέντος οφείλουν να στρατευθούν και να δουλέψουν για την οικοδόμηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στον κόσμο και την επικράτηση τού σεβασμού στην αξιοπρέπεια του ανθρώπινου προσώπου ως εικόνας του Θεού.

«Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος» έλεγε ο φωτισμένος Δημόκριτος. 

Οι πνευματικοί άνθρωποι τού πλανήτη τιμούν φέτος τα Εκατόχρονα από την γέννηση του Σολζενίτσιν. Εξ αφορμής της επετείου ένα επίκαιρο απόσπασμα από συνέντευξη τού νομπελίστα με τον Ζόζεφ Πιρς: «Με τα χρόνια, έπρεπε να αποδείξω ότι ο σοσιαλισμός, ο οποίος για πολλούς δυτικούς στοχαστές είναι ένα είδος βασιλείας της δικαιοσύνης, ήταν στην πραγματικότητα γεμάτος εξαναγκασμούς, γραφειοκρατική αλαζονεία, διαφθορά και απληστία, και ότι δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί χωρίς τη χρήση βίας»(περιοδικό St. Austin Review/Φεβρ. 2003, μτφρ. Ε. Νιάνιος).

Προσγείωση τώρα στην καθημερινότητά μας:

«Δεν πρόκειται η ΝΔ να κυρώσει την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών». Η δήλωση ανήκει στον σύμβουλο επικοινωνίας του προέδρου της ΝΔ. Έχει χιλιοειπωθεί και από τον ίδιο, αλλά δεν είναι πειστική. Η ΝΔ γνωρίζει ότι ο κ. Τσίπρας θα κυρώσει τη συμφωνία. Με ή χωρίς Καμμένο, με ή χωρίς Ποτάμι, κόσμος να χαλάσει οι Πρέσπες κατά Τσίπραν θα κυρωθούν!

Το πρόβλημα επομένως δεν είναι ποιος δεν θα κυρώσει τις Πρέσπες, αλλά ποιος παρά την κακή τη μοίρα κύρωσή τους, θα ακυρώσει – ανατρέψει τη συμφωνία. Επ’ αυτού η ηγεσία της ΝΔ παραμένει αφωνότερη ιχθύος, που σημαίνει ότι ερχόμενη στην εξουσία δεν πρόκειται να την ακυρώσει! Αν την παρερμηνεύουμε ας μας το πει.

Ασχέτως της τύχης πάντως των Πρεσπών στην Ελλάδα, Κοτζιάς και Τσίπρας τα έφτιαξαν έτσι ώστε τα Σκόπια μπαίνουν στο ΝΑΤΟ, είτε κυρωθεί, είτε δεν κυρωθεί στον αιώνα τον άπαντα η Συνθήκη των Πρεσπών από την Ελλάδα (άρθρο 2,§4). Οι φωστήρες της ελληνικής διπλωματίας μάς έδεσαν πισθάγκωνα!

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε το άρθρο 2, §4 προσφέρει ένα δυνατό επιχείρημα στην Ελλάδα. Δεδομένου ότι ο καημός των αμερικανονατοϊκών είναι η ένταξη του αλβανοσλαβικού μορφώματος στο ΝΑΤΟ και αυτή στην ουσία επετεύχθη, οφείλουν τώρα να πληρώσουν στην Ελλάδα το αντίτιμο. Να της λύσουν τα χέρια για τα καυτά της συμφωνίας (όνομα, ταυτότητα, εθνότητα, γλώσσα, κλπ). Εδώ χρειάζεται ελληνική κυβέρνηση με σθένος και αποφασιστικότητα. Εδώ σε θέλω κάβουρα (κ. Τσίπρα) να περπατάς στα κάρβουνα…

Επ’ ευκαιρία υποστηρίζεται ότι το Σύμφωνο τού Μαρακές που ψήφισε με τέσσερα χέρια και η Ελλάς δεν είναι δεσμευτικό. Όπως όμως δήλωσαν οι ΗΠΑ, που το κατεψήφισαν , «το διεθνές δίκαιο λειτουργεί κατ’ ουσίαν μέσω “αυτοαναφοράς”, δηλαδή με την επίκληση εγγράφων, ψηφισμάτων, εκθέσεων και άλλων συμφώνων για την υποστήριξη νέων αποφάσεων των οποίων το σωρευτικό αποτέλεσμα επάγεται νομικές συνέπειες.

«Όταν ο μηχανισμός καθιερώνεται ως διεθνής βασικός κανόνας (norme), επιβάλλεται οριστικά στους λαούς, σύμφωνα με την αρχή της υπεροχής του διεθνούς δικαίου έναντι του εθνικού.

Ο μηχανισμός αυτός βρίσκεται και στο Σύμφωνο του Μαρακές για τη Μετανάστευση. Να ένα σύμφωνο που, στη γενική του οικονομία, φέρνει το νομικό καθεστώς του λαθρομετανάστη (σε παράνομη κατάσταση) πιο κοντά σε εκείνο του νόμιμου πολιτικού πρόσφυγα και του νόμιμου οικονομικού μετανάστη. Να ένα σύμφωνο το οποίο, στις ειδικές του διατάξεις, ενισχύει τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών σε όλα τα επίπεδα. Τέλος, να ένα σύμφωνο που ορίζει διατάξεις τόσο εκπληκτικές όπως η αναγνώριση στον λαθρομετανάστη της αρμοδιότητας να «διαπιστώνει» αδικήματα ρατσισμού, ξενοφοβίας και διακρίσεων (sic), και που υποχρεώνει τις δημόσιες αρχές να καταργούν τις επιδοτήσεις σε MME που δεν παρουσιάζουν τη μετανάστευση στο σύνολό της, συμπεριλαμβανομένης της λαθραίας και παράνομης συνιστώσας, ως ένα θετικό και επιθυμητό φαινόμενο»(www.atlantico.fr/decryptage/3560991/μτφρ. Ε. Νιάνιος).

Καλά Χριστούγεννα!

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Υπερήφανοι για τη Πατρίδα τους το 92% των Ελλήνων

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Ελλάς υπερψήφισε στο Μαρακές το εθνικά επιβλαβέστατο «Σύμφωνο Μετανάστευσης». Από εδώ και πέρα κανέναν λαθροεισβολέα δεν θα μπορούμε να τον εμποδίσουμε να μπει στη χώρα μας όπου άλλωστε ούτως ή άλλως έχουμε καταντήσει «μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώστε». Μιλάμε εφεξής για ελευθέρας κάθε αλλοδαπού. Αμερικανοί, Αυστραλοί, Αυστριακοί, Ιταλοί, Βούλγαροι και δεκάδες άλλες χώρες αρνήθηκαν να το ψηφίσουν – η Μέρκελ όμως πρώτη και καλύτερη το υπερψήφισε για λογαριασμό των Γερμανών βιομηχάνων.

Το Σύμφωνο θα «κινεζοποιήσει» σύντομα τα μεροκάματα και θα οδηγήσει σε φτωχοποίηση το ούτως ή άλλως πτωχευμένο εργατικό δυναμικό της Ε.Ε. Από το Μαρακές ο κ. Τσίπρας έσπευσε στη Θεσσαλονίκη για να μιλήσει με τον βαρύγδουπο τίτλο «Ναι στη Μακεδονία της Δημοκρατίας»! Προφανώς πρόκειται για αναγραμματισμένο τίτλο. Ο ορθός θα ήταν «Ναι στη Δημοκρατία της ” Μακεδονίας “», όπως αυτός την αναγνώρισε…

Όμως για το ανοσιούργημα Τσίπρα – Κοτζιά, ο κόλαφος με διαστάσεις βόμβας ήρθε από την Βουλγαρία με την δήλωση τού Βουλγάρου αναπληρωτή πρωθυπουργού Καρακατσάνοφ: «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ μακεδονική γλώσσα και κανείς δεν μπορεί να την καθιερώσει»!

Και το ειδικό ράπισμα στον δικό μας: «Αυτή η χώρα δεν πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με αυτή την νοοτροπία. Δεν θα επιτρέψουμε συμβιβασμούς με την ιστορία μας», συμπλήρωσε ο Βούλγαρος.

Οι διαφημιστές της Συμφωνίας των Πρεσπών πλαστογραφούν το περιεχόμενο της απόφασης μιας διάσκεψης τού ΟΗΕ το 1977 στην Αθήνα με θέμα την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων των χωρών που δεν χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο (Κίνα, Ρωσία, σλαβικές χώρες, ασιατικές κ.λ.π.) και τον μεταγραμματισμό τους με λατινική γραφή, βάσει συστημάτων που προτείνουν οι ίδιες οι χώρες. Αποστομωτικά απήντησε στους διαστρεβλωτές της αλήθειας ο κατεξοχήν αρμόδιος και διεθνώς ανεγνωρισμένος γλωσσολόγος μας Γ. Μπαμπινιώτης, διακωμωδώντας τους όπως τους αξίζει (Protagon, ΝΕΑ, Ελεύθερος Τύπος): «Αναγνωρίστηκε επισήμως [στις Πρέσπες] κατά τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια η βουλγαροσερβική σλαβική γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική». Δόθηκε επισήμως ένα όνομα με το οποίο η γλώσσα αυτή δεν έχει καμία σχέση. Αντιστάθμισμα: Θα αναφέρεται κάπου στη συμφωνία ότι η επισήμως αναγνωριζομένη από την Ελλάδα γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική» δεν είναι μακεδονική αλλά σλαβική!… Τότε, αφού και οι δύο πλευρές συνομολογούν ρητά ότι είναι (όπως πράγματι είναι) σλαβική γλώσσα, γιατί συμφωνούμε να λέγεται «μακεδονική», όνομα που παραπέμπει ρητά στην ελληνική γλώσσα τής Μακεδονίας (αρχαία, νέα και σύγχρονη); Δεν είναι αυτό ιδιοποίηση και σφετερισμός ενός εθνικού ονόματος για μια γλώσσα που σε σχέση με τους ομιλητές της (εννοώ τους Σκοπιανούς) έχει άλλη εθνική προέλευση; Και δεν γίνεται ο σφετερισμός αυτός για τον προφανή λόγο, ότι μια εθνική γλώσσα είναι και καθοριστικό συστατικό εθνικής ταυτότητας, μιας άλλης δηλ. ταυτότητας από την πραγματική ιστορική ταυτότητα που έχουν οι πολίτες των Σκοπίων;».

Και για τους ολιγογράμματους πρωταγωνιστές των Πρεσπών ο σοφός γλωσσολόγος διερωτάται: «Είναι σοβαρό και πειστικό να επιχειρηματολογούμε ότι ο κόσμος που θα λέει τη γλώσσα των Σκοπίων «μακεδονική» θα σπεύδει εν συνεχεία να αναζητεί τη συμφωνία που θα έχει υπογραφεί και στην οποία θα πληροφορείται ποια είναι η καταγωγή και η υπόσταση αυτής της δήθεν “μακεδονικής”;».

Για να καταλήξει: «Ο Πλάτων λέει κάπου στον Σοφιστή «φαίνεται να μας είπαν έναν μύθο ο καθένας σαν να είμαστε παιδιά». Αυτό συμβαίνει και στην αντιμετώπιση που έχουμε όσοι πονάμε την Ελληνική της δικής μας, ιστορικά καταξιωμένης, Μακεδονίας που αναγκαζόμαστε -έστω και με καθυστέρηση- να υποστηρίζουμε στην παρούσα συγκυρία. “Μας λένε έναν μύθο σαν να είμαστε παιδιά”»…

Εφ’ ω και την επομένη της μοιραίας υπογραφής άρχισαν τα όργανα και άνοιξε όχι ένας αλλά πλήθος πια ασκοί τού Αιόλου. Ο Ζάεφ δυναμιτίζοντας ξανά και ξανά τη Συμφωνία διακήρυξε ότι «θα βοηθήσει τούς «Μακεδόνες τού Αιγαίου» και θα ανοίξει τα σύνορα με την Ελλάδα»!

Όσοι από τους βουλευτές «σκέφτονται» να υπερψηφίσουν το έκτρωμα των Πρεσπών πρέπει να ξανασκεφτούν τί πάνε να κάνουν. Θα είναι εσαεί υπόλογοι εθνικά και θα περάσουν στην ιστορία όπως ο Εφιάλτης. Αντέχουν αυτόν τον ρόλο;

Μέσα στον ορυμαγδό των αρνητικών γεγονότων ξεφυτρώνουν και ορισμένα θετικά που αναζωογονούν την ελπίδα τού Έθνους.

Εν προκειμένω ένας διεθνής οργανισμός, ο World Values Survey (WVS), διερευνά τις αξίες και τις πεποιθήσεις των ανθρώπων, τον τρόπο με τον οποίο αλλάζουν με τον χρόνο και τις πολιτικές επιπτώσεις που έχουν. Στο πλαίσιο αυτό έχει πραγματοποιήσει αντιπροσωπευτικές εθνικές έρευνες σε 100 περίπου χώρες εσχάτως και στην Ελλάδα.

Τα συμπεράσματά του:

• Το 69% των Ελλήνων αισθάνονται υπερήφανοι που είναι Έλληνες.

• Το 20% νιώθουν αρκετά υπερήφανοι.

• Το 3,2% λίγο υπερήφανοι.

Και μόνο ένα ασήμαντο ποσοστό 1% δεν αισθάνονται διόλου υπερήφανοι, ενδεχομένως και να ντρέπονται που είναι Έλληνες!

Στους τελευταίους προφανώς ανήκουν οι περιβόητοι «αντιεξουσιαστές», όπως αυτοί που βεβήλωσαν με τα αίσχη τους το μνημόσυνο τού ήρωα Κωνσταντίνου Κατσίφα στον Άγιο Μηνά Ηρακλείου και βωμολόχησαν κατά τού προσώπου τού σεμνού και τίμιου με την αλήθεια της Εκκλησίας και της πατρίδος Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου.

Το καθεστώς Ράμα τερατούργησε και πάλι εξ αφορμής τού μνημοσύνου τού παλληκαριού στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου. Όμως «έσεται ήμαρ»…

«Ω Έλληνες, ω θείαι ψυχαί/

΄που εις τους μεγάλους/

κινδύνους φανερώνετε/

ακάμαντον ενέργειαν/

και υψηλήν φύσιν!»(Κάλβος).

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ας χαθούν μαθήματα, η Μακεδονία να μην χαθεί!

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Με τις Πρέσπες πήραν αέρα τα μυαλά τού Ζάεφ. Και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε. Του τα δώσαμε όλα (ο κ. Τσίπρας δηλαδή). Τώρα μιλάει για «Μακεδόνες τού Αιγαίου» και έμπλεως χαράς και βεβαιότητος δηλώνει στο κοινοβούλιό του:

«Η χώρα παραμένει η ίδια, η γλώσσα θα αναγνωρίζεται από όλους και η «Μακεδονία» θα γίνει μέλος όλων των διεθνών οργανισμών, ενώ δημιουργούνται προϋποθέσεις ακόμη και για πιθανή διδασκαλία της «μακεδονικής» γλώσσας στη βόρεια Ελλάδα»!!

Κάποια ωχρά, νωθρά και τρεμάμενα απαντητικά μισόλογα, άρθρωσε ο ημέτερος ανΥπεξ. Στο μεταξύ ο κ. Πάϊατ, άδραξε την ευκαιρία να εγκωμιάσει και πάλιν και πολλάκις την κυβέρνηση Τσίπρα δηλώνοντας:

«Είμαι εντυπωσιασμένος από τη σοβαρότητα [sic!] που επιδεικνύει η ελληνική Κυβέρνηση». Και ο αθεόφοβος δεν εφείσθη να επαναλάβει: «Η ιστορία θα είναι γενναιόδωρη με τον Τσίπρα ο οποίος επέδειξε πολιτικό θάρρος για να προχωρήσει η Συμφωνία με την ΠΓΔΜ». Αν ρωτούσε ο πλαστογράφος της ιστορίας την ιστορία, αυτή θα τον αποστόμωνε.

Οι αντισυγκεντρώσεις που οργάνωσε η κυβέρνηση στην Αθήνα για να αμαυρώσει το κίνημα των μαθητών για την Μακεδονία και την ταπεινωτική συνθήκη των Πρεσπών εγγίζουν τα όρια της φρίκης. Αντιδιαδήλωση με μαδέρια και κόκκινες σημαίες και συνθήματα όπως: «κρεμάλα στους φασίστες», «φασιστάκι, φασιστάκι ξύλο που θα το φας» κ.τ.τ. είναι όνειδος και ντροπή για τους εμπνευστές τους. Πιστώνουν τον πατριωτισμό και την Μακεδονία στη «Χρυσή Αυγή» και της στρατολογούν στελέχη και οπαδούς. Αίσχος!

Δυστυχώς και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν ακούσθηκε ένας ευθύς και καθαρός λόγος. Στην αρχή κάτι «ήξεις, αφίξεις ου(κ) εν πολέμω θνήξεις». Στη συνέχεια η ηγεσία υποδύθηκε ρόλο αυστηρού παιδονόμου και αξίωσε από τα παιδιά να πάψουν να διαδηλώνουν για την Μακεδονία και να κοιτάζουν τα μαθήματά τους!...

Βασιλικότερος του βασιλέως ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ κατήγγειλε τις μαθητικές κινητοποιήσεις για τη Μακεδονία ως «ενέργειες φασιστικού και εθνικιστικού σχεδιασμού». Άξιος ο μισθός του!...

Πάντως ο κύριος «καθοδήγησε» κυβέρνηση και παπαγαλάκια του μιντιακού συστήματος που έσπευσαν να καταχεριάσουν τα Ελληνόπουλα ως … φασίστες!

Αυτό το μαθητικό ξέσπασμα είναι το υγιέστερο δείγμα πως η λαχτάρα της ελευθερίας και της εθνικής αξιοπρέπειας είναι ζωντανές. Τα παιδιά ενστερνίστηκαν τα λόγια τού Κολοκοτρώνη, τω καιρώ εκείνω, στους συνομήλικούς τους στη Πνύκα.

Να ποια γλώσσα έπρεπε να μιλήσουν στα Ελληνόπουλα που ξεσηκώθηκαν κυβέρνηση και τοποτηρητές της στην εκπαίδευση: Τη γλώσσα τού Γέρου τού Μωριά:

«Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος. Όλα τα έθνη τού κόσμου έχουν και φυλάττουν μια θρησκεία (…). Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και εις τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας (…).

Στον αντίποδα των σοφών συμβουλών τού Γέρου τού Μωριά τα φερέφωνα της εξουσίας οι εθνομηδενιστές εκπαιδευτικοί τού Γέρακα, απέβαλαν τους μαθητές επειδή στη παρέλαση τραγούδησαν το «Μακεδονία ξακουστή»! Ευθυγραμμίστηκαν με την σκοπιανή υπουργό αμύνης, η οποία απαίτησε να πάψουν οι Έλληνες να τραγουδούν το «Μακεδονία ξακουστή». Τί θα δουν ακόμη τα μάτια μας, ιδίως αν οι πολιτικές μας ελίτ κυρώσουν (άπαγε της βλασφημίας) τις Πρέσπες.

Φωτισμένος Δάσκαλος ο Δημήτρης Νατσιός γράφει: «Κάποιοι, “ρεβόμενοι αστακομακαρονάδες” που λέει και ο ποιητής, θρηνούν για την απώλεια μαθημάτων. Απάντηση: Ας χαθούν μαθήματα, η Μακεδονία να μην χαθεί…».

Μία πάντως σημαντική μαρτυρία συνεισφέρει ο καθηγητής Θ. Βερέμης διασώζοντας ομολογία τού Χαρίλαου Φλωράκη:

«Οι έξω μάς πίεζαν να αναγνωρίσουμε μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα. Δεν μπορούσαμε να το κάνουμε κι εγώ αντιδρούσα, γιατί ήταν προδοσία. Και το πλήρωσα ακριβά αυτό»( Σ. Καλεντερίδης, “Δημοκρατία”,30/11/18).

Υπάρχει μια ταύτιση σε μείζονα εθνικά – πνευματικά θέματα μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Για τού λόγου το αληθές αντιπαραβάλλετε με τα συριζαϊκά την δήλωση τού επίδοξου δημάρχου Αθηναίων της Ν.Δ. Κ. Μπακογιάννη:

«Είμαι φανατικά υπέρ τής αποποινικοποίησης τής μαριχουάνας […] είμαι υπέρ και τού γάμου ομοφυλοφίλων ζευγαριών και της υιοθεσίας παιδιών»!

Κυκλοφορεί ένα εκπληκτικό video – δανείζομαι την ενημέρωση από τον Ανδρέα Σταλίδη (Εστία,20/11/18). Καταγράφει μια συνομιλία τής διευθύντριας της ΜΚΟ Advocates Abroad με συνεργάτη της Καναδής συγγραφέως Laourand Southem στη Λέσβο:

«Η Διευθύντρια περιγράφει πώς διδάσκουν στους μετανάστες να υποδύονται τους Χριστιανούς, πώς να διηγούνται περιστατικά διωγμών εναντίον τους στα κράτη από τα οποία προέρχονται, πώς να φέρονται στις συνεντεύξεις τους με τις αρχές, δηλαδή πώς να μιλάνε, να κάθονται, κάθε πότε να διακόπτουν, να κλαίνε με λυγμούς όταν υποτίθεται ότι θυμούνται βασανισμούς, πώς να περιγράφουν την γιορτή των Χριστουγέννων ως τη Γέννηση τού Σωτήρα. Ισχυρίζονται ότι απαιτείται ικανότητα ηθοποιού από έναν μετανάστη προκειμένου να πείσεις τις αρχές ότι είναι πρόσφυγας»!!

Την Τρίτη στο Μαρακές ψηφίζεται το διαβόητο «Παγκόσμιο Σύμφωνο» για τη μετανάστευση. Πολλές χώρες, η μια μετά την άλλη, δηλώνουν την άρνησή τους να το ψηφίσουν. Στη γειτονιά μας Βουλγαρία και Ιταλία διεκήρυξαν την έντονη αντίθεσή τους. Η Ελλάδα τής «αριστεράς τού Soros» θα το υπερψηφίσει;

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Aναγέννησης

«Αι απειλαί τους άφρονας καταπλήττουσι»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Όλα τα κατάφερε ο ΟΗΕ, όπου γης παρενέβη. Αδρή η εμπειρία των Ελλήνων από την … απομάκρυνση τού Αττίλα από την Κύπρο, την … απόκρουση τής κλιμακούμενης τουρκικής απειλής στο Αιγαίο και άλλα συναφή κατορθώματά του επιβολής τής ειρήνης και τής δικαιοσύνης στο κόσμο. Ο φερετζές τού έλειπε μάλλον και το πέτυχε. Ονομάζεται «Παγκόσμιο Σύμφωνο για μια ασφαλή, συντεταγμένη και ρυθμισμένη μετανάστευση».

Επίκειται (10-11 Δεκεμβρίου) η Διάσκεψη τού Μαρακές όπου οι 193 χώρες – μέλη τού ΟΗΕ καλούνται να επικυρώσουν το Σύμφωνο. Ήδη όμως πολλές απ’ αυτές με εμπειρίες τού φαινομένου δηλώνουν την άρνησή τους. Πρώτες οι ΗΠΑ και ακολουθούν Ισραήλ, Αυστραλία, Αυστρία, Ελβετία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Κροατία, Εσθονία και η γειτονική μας Βουλγαρία. Εικάζουμε και πολλές άλλες.

Το Σύμφωνο δηλώνεται «μη δεσμευτικό»(σκορδαλιά χωρίς σκόρδο). Αλλά οι χώρες που έχουν καεί στο χυλό φυσούν και το γιαούρτι, καθώς εκτιμούν ότι μεσομακροπρόθεσμα θα καταστεί δεσμευτικό. Από την πλευρά του ο Γ.Γ. των Η.Ε. το βιολί του, φλυαρεί περί «ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας, ρατσισμού» και άλλων ηχηρών παρομοίων. 

‘Όμως ενός εστί χρεία: αντί να ερημώνονται χώρες και να βυθίζονται σε καταστροφικούς σπαραγμούς, εμφυλίους και μη, να επιβληθεί πραγματική ειρήνη σ’ αυτές. Να βοηθηθούν να βρουν το δρόμο της ανάπτυξης, της αξιοποίησης των εθνικών τους πόρων ικανών να θρέψουν τους πολίτες τους ώστε να μην επιλέγουν τους απέλπιδες δρόμους της μετανάστευσης. Εδώ υποχρεούται να δώσει απόλυτη προτεραιότητα ο ΟΗΕ και όχι εκεί πού … βόσκει!

Η ελληνική εμπειρία μετράει μεταξύ 2008 – 2018 , 1.451.374 καταγεγραμμένους παράνομους (μετά τη Σύνοδο τού Μαρακές θα μας απαγορευτεί η χρήση τού όρου “παράνομος”!) μετανάστες, συν απροσδιόριστος αριθμός μη καταγεγραμμένων. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι αφροασιάτες μουσουλμάνοι, ξένοι προς τις παραδόσεις, τον πολιτισμό και τα ήθη τού λαού μας. Ο αριθμός αυτός διογκώνεται καθημερινά με τις αδιάκοπες κατευθυνόμενες από Τουρκία εισροές. Αυτό συμβαίνει σε μια χώρα μόλις 10 εκατ. με ραγδαία δημογραφική συρρίκνωση, την Ελλάδα και προϊδεάζει την εξαφάνισή μας.

Ήδη, αλλά οπωσδήποτε σε άμεσα ορατό χρόνο η Ελλάδα δεν θα μπορεί να διαχειρισθεί το μέγεθος και την πολυπλοκότητα τού προβλήματος. Ενόψει αυτού είναι ακατανόητο ότι δεν έσπευσε να μιμηθεί την γειτονική Βουλγαρία που αρνείται να κυρώσει το νεοφανές Παγκόσμιο Σύμφωνο.

Με τα ιδεολογήματα των «ανοικτών συνόρων» που εμπνέουν την πολιτική μας ελίτ οδηγούμαστε ακάθεκτα σε οδυνηρή υπονόμευση της εθνικής μας ταυτότητος και φυσιογνωμίας. Το νέο Σύμφωνο έρχεται να επισφραγίσει αυτό που η χώρα μας μετά το 2008 το έχει κάνει πράξη, όπου οι «μουσαφιραίοι» μας με τα επιδόματα, τις ιατροφαρμακευτικές παροχές κλπ περνούν προδήλως καλύτερα από τούς Έλληνες φτωχούς.

Αν υπάρχει κάποιος νουνεχής σ’ αυτήν την κυβέρνηση, ας σταματήσει τον κ. Τσίπρα να υπογράψει αυτό το Σύμφωνο!

Βαρύ το κόστος υπεράσπισης των εθνικών μας συμφερόντων. Τα Μνημόνια μάς φτωχοποίησαν όλους, αλλά να προχωρήσουμε, εκ του υστερήματός μας και με τον οβολόν τής χήρας. Να απευθυνθούμε με ζεστά πατριωτικά λόγια στους Ομογενείς μας όπου γης, ιδίως στις ΗΠΑ, και στον εφοπλιστικό μας κόσμο. Πολιτεία και Εκκλησία να δράσουν από κοινού. Χρέος μας να τονώσουμε την διπλωματική και στρατιωτική μας ισχύ και ταυτόχρονα την πολιτική και οικονομική μας. Μπορούμε. Στο χέρι μας είναι. Ας έχουμε υπόψη ότι η Τουρκία δαπάνησε για την άμυνά της πέρυσι 13,7 δισ. έναντι 3,4 δισ. που δαπανήσαμε εμείς. Η ποσοτική διαφορά είναι ασφαλώς καταθλιπτική, εις βάρος μας, αλλά υπολογίζουμε και όχι επιπολαίως στην ποιοτική. Κατά τα άλλα δεν πανικοβαλλόμεθα από τις απειλές διότι, όπως έλεγε ο Σωκράτης, οι βροντές τρομάζουν τα παιδιά και οι απειλές τους ανόητους. «Αι μεν βρονταί τους παίδας, αι δε απειλαί τους άφρονας καταπλήττουσι».

Να εγκαταλείψουμε τον κατευνασμό και να υιοθετήσουμε μια δυναμική στρατηγική αποτροπής. Όμως οι ηγεσίες μας, πολιτικές, πνευματικές και λοιπές, βολοδέρνουν σε άλλα πελάγη. Η Ελένη Θεοχάρους, η γενναία Κυπρία Ευρωβουλευτής, που την κήρυξε ανεπιθύμητη ο περιβόητος Ράμα, είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της: «Μάς κυβερνούν αδιάφοροι, τάχα εκσυγχρονιστές και μοντέρνοι, τάχα πολυπολιτισμικοί και κοσμοπολίτες, οι οποίοι ταυτίζουν τον υγιή πατριωτισμό και την υπεράσπιση των δικαίων τού λαού με τον εθνικισμό».

«‘Ηγέτες» δήθεν γνωστικοί, λογικοί, ρεαλιστές, υπάκουοι υπηρέτες ξένων αφεντάδων, που, αφού κατέστρεψαν την οικονομία και έπληξαν το σφρίγος τού Ελληνισμού, το εθνικό του φρόνημα, τα οράματα και τις ενατενίσεις του, την πίστη και τις ελπίδες του, εφαρμόζουν εργολαβικά τις εντολές οι οποίες τους δίνονται. Τρέμουν τους επιθετικούς και κακοποιούς γείτονές μας και σιωπούν μπροστά στις προκλήσεις τους, προκειμένου να συνεχίσει η Ε.Ε. την οικονομική στήριξη και την ανοχή της». 

Οι πολιτικοί μας ταγοί λειτουργούν δυστυχώς ως ετεροπροσδιορισμένοι και προσυπογράφουν άνετα τις απαιτήσεις των αφεντάδων. Η χώρα αυτοκαταδικάζεται με τέτοιες συμπεριφορές να είναι δεδομένη και αναλώσιμη. Μια εμπρέπουσα απάντηση από τον πολιτικό μας κόσμο (κυβέρνηση, εν αναμονή κυβέρνηση) που να πονάει δεν έλαβε ακόμη ο πανάθλιος Ράμα για την δολοφονία τού παλικαριού. Ένα αντίμετρο δεν ανακοινώθηκε. Κρίμα μας!

Αγωνιστικό μήνυμα από τα «κίτρινα γιλέκα» της Γαλλίας : «Η ελίτ ανησυχεί για το τέλος τού κόσμου και εμείς ανησυχούμε για το αν θα βγάλουμε το μήνα»!...

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Μην παίζετε εν ου παικτοίς με την Εκκλησία

Του Στέλιου Παπαθεμελή*

H ιστορία διδάσκει. Και εκδικείται εκείνους που είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Ο λόγος με αφορμή τις εμμονές του κ. Τσίπρα σε συγκρούσεις με την Εκκλησία. Το πρώιμο ΠΑΣΟΚ άμα τη ανόδω του στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1981 ανεκοίνωσε δια του τότε υπουργού της Δικαιοσύνης Στάθη Αλεξανδρή την επιβολή του πολιτικού γάμου ως υποχρεωτικού για όλους τους Έλληνες. Η εξαγγελία προκάλεσε θύελλα και η Εκκλησία βρέθηκε επί ποδός πολέμου. Συνάντηση πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου-αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, η πρώτη από της αναλήψεως των καθηκόντων από τον Ανδρέα.

Ο γράφων κλήθηκα από τον πρωθυπουργό να παρίσταμαι σ’αυτήν. Μπαίνει στο πολιτικό Γραφείο ο Σεραφείμ αγέρωχος και σίγουρος και απευθύνεται στον Παπανδρέου: “Άκουσε, Πρόεδρε, ο μακαρίτης ο πατέρας σου έλεγε μια σοφή κουβέντα «μην τα βάζεις με την Εκκλησία, γιατί η Εκκλησία είναι σαν το κάρβουνο, αν είναι αναμμένο θα σε κάψει, κι αν είναι σβησμένο θα σε μουντζουρώσει»”!

Το σχόλιο του Ανδρέα μετά την αποχώρηση του αρχιεπισκόπου: «Φοβερός ο παπάς, με έπεισε!». Και έδωσε αμέσως εντολή να σταματήσει το υπό διαμόρφωση νομοσχέδιο…

Τα ανθρώπινα μεγέθη είναι συγκρίσιμα και σχετικά: Σεραφείμ-Ανδρέας / Ιερώνυμος-Τσίπρας.

Ο αρχιεπίσκοπος ονόμασε τον κ. Τσίπρα «σύγχρονο Σαούλ». Ποιον Σαούλ υπαινίσσεται ο μακαριώτατος; Σαούλ τον βασιλέα του Ισραήλ (1040-1000 π.Χ.) ο οποίος είχε ταραχώδη και περιπετειώδη βασιλεία, άλλοτε νικών και άλλοτε ηττώμενος από τους Φιλισταίους; Αν πρόκειται γι’αυτόν δεν είναι μάλλον τιμητική υπέρ του πρωθυπουργού η παρομοίωση. Αν όμως πρόκειται για τον Απόστολο Παύλο που ως Σαούλ ως την ώρα της Δαμασκού υπήρξε απηνής διώκτης των Χριστιανών, τότε ταιριάζει η ονομασία και δη ως χαρακτηρισμός διαρκείας, καθ΄όσον ο κ. Τσίπρας παραμένει πεισμόνως Σαούλ, απηνής διώκτης της Εκκλησίας. Αλλά αυτό αποτελεί επίσης την αυτοκαταδίκη του αρχιεπισκόπου, ο οποίος δεν θέλησε, ή δεν κατάφερε με τόση φιλία, αγάπες κλπ. να εκχριστιανίσει τον υψηλό συνομιλητή του που εξακολουθεί να δηλώνει «άθεος», να παραμένει Σαούλ και να κτυπάει κατά σύστημα και κατ’εξακολούθηση τον σκληρό πυρήνα του Έθνους: Πίστη, πατρίδα, οικογένεια.

Η Σύνοδος της Ιεραρχίας με ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα έστειλε ένα βροντερό μήνυμα στην κυβέρνηση ότι «δεν μπορεί να παίζει εν ου παικτοίς», «ως εδώ και μη παρέκει»!

Αν και το «κοινό ανακοινωθέν» εξαερώθηκε στην Σύνοδο της Ιεραρχίας και φυσικά στη συνείδηση των Ελλήνων, πιστών, ημίπιστων (ακόμη) και απίστων κατά την διατύπωση του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, οι πρωταγωνιστές του (Τσίπρας-Ιερώνυμος), μηχανεύονται να το καταστήσουν νόμο του κράτους. Πάντως μάταιος ο κόπος τους. Ο κόσμος το πήρε χαμπάρι και δεν τους βγαίνει…..

Καλεσμένος του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου και της Παμμακεδονικής Καναδά βρέθηκα την περασμένη εβδομάδα στο Τορόντο. Επαληθεύεται η ρήση Καραμανλή: «Έξω πάμε καλά». Οι απόδημοι κατά κανόνα είναι πιο πατριώτες και πιο Έλληνες από τους επίδημους. Σε ορισμένες βέβαια περιπτώσεις δεν ξεφεύγουν από το εθνικό νόσημα, την διχόνοια, και τότε τα χαλούνε. Όμως «κοινόν γαρ τοις πάσιν ανθρώποισι τουξαμαρτάνειν» έλεγε ο Σοφοκλής. Οπωσδήποτε για τα μείζονα εθνικά θέματα δεν ανέχονται μύγα στο σπαθί τους. Ευτυχώς δεν έχουν μολυνθεί από την ελλαδική πανώλη των τελευταίων χρόνων της «ασυνέχειας» του έθνους μας, της τάχα «φανταστικής» κατασκευής του και άλλων συναφών κούφιων εννοιών.

Δεν ζητούν τίποτε από την Ελλάδα και αν υπάρξει κάποτε μια εθνική στρατηγική να κηρύξει πανστρατιά προσφοράς, οι ομογενείς μας θα είναι πρώτοι. Αυτό πρέπει να κάνουν Τσίπρας-Μητσοτάκης και οι άλλοι. Αυτό πρέπει να πράξει Ιερώνυμος και εκκλησιαστικοί ιεράρχες.

Το βαθύ παράπονο των ομογενών μας: καθώς όλοι πάσης εθνικής προελεύσεως γείτονές τους έχουν δικαίωμα ψήφου στις χώρες καταγωγής τους, όλοι πλην Ελλήνων, παραμένει αφελής και ανόητη η επιφυλακτικότητα της ελλαδικής πολιτικής ελίτ, η οποία πεισμόνως αρνείται να νομοθετήσει το δικαίωμα αυτό. Επείγουσα υπερήμερη υποχρέωση της Βουλής.

Ο τουρκικός αναθεωρητισμός βρίσκεται σε καλπάζουσα έξαρση. Και μεις χαζεύουμε «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» (Βάρναλης). Ενώ το χρέος μας είναι να γρηγορούμε. Η τουρκική επιβουλή εναντίον μας δεν έλειψε βεβαίως ποτέ, αλλά τώρα το κακό έχει παραγίνει. Ασκεί έναν υβριδικό πόλεμο με εμπράγματες επικίνδυνες και κλιμακούμενες ενέργειες.

Δυστυχώς ουδέποτε έπαυσε να ισχύει η θουκυδίδεια θέση (V, 89), ότι «δίκαια μεν εν τω ανθρωπείω λόγω από της ίσης ανάγκης κρίνεται, δυνατά οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενείς ξυγχωρούσιν». (=Κατά την ανθρώπινη λογική μπορούμε να μιλάμε για δίκαιο όταν και τα δύο μέρη έχουν ίση ισχύ. Οι ισχυροί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν). Πρέπει να αποβάλουμε το φοβικό σύνδρομο, να παύσουμε να ετεροπροσδιοριζόμαστε, για να ανακόψουμε την εις βάρος μας τουρκική επέλαση. Ο τούρκος είναι ασφαλώς ποσοτικά και οπλικά υπέρτερός μας, αλλά αυτό δεν ζυγίζεται μόνον έτσι. «Η μεγαλωσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα // με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα» (Παλαμάς).

Ο πολλαπλασιαστής της ισχύος του Ελληνισμού υπήρξε πάντοτε η ψυχή των Ελλήνων. Να εξορθολογίσουμε τάχιστα τις υλικές εθνικοαμυντικές δυνάμεις του Έθνους και να αναζωογονήσουμε τις ψυχικές. Νυν υπέρ πάντων αγών!

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Μη χαϊδεύετε άλλο τον Ράμα. Πάρτε αντίμετρα που πονούν

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Το δικτατορικό καθεστώς της Αλβανίας συνεχίζει το ασίγαστο μένος του κατά παντός ελληνικού. Με μια ηλίθια απόφαση που διακρίνει μόνο ένα κράτος – συμμορία, ποτέ ένα κράτος δικαίου, το αλβανικό ΥπΕξ χαρακτήρισε τη γνωστή αγωνίστρια Κυπρία ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους persona non grata. Είναι η υψηλότερη τιμητική διάκριση για την πολιτικό.

«Γυνή ανδρεία» στην αριστοτελική έκφραση η Ελένη δήλωσε:

«Δεν πρόκειται να κάμψουν ούτε την αντίστασή μου, ούτε τη βούλησή μου, ούτε το πάθος μου για κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των φρικτά καταπιεσμένων Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου».

Σημαδιακή η εποχή μας όπως «τω καιρώ εκείνω» της Παλαιάς Διαθήκης οπότε «δια το μη είναι άνδρας εν Ιερουσαλήμ εβασίλευσε Δεβόρα η γυνή»(Κριταί, 4,9 & 5) και τώρα «διά το μη είναι άνδρας εν Ελλάδι και Κύπρω έδρασεν Ελένη η Θεοχάρους».

Προηγήθηκε το τρομώδες παραλήρημα τού αλβανού πρωθυπουργού, ο οποίος μη λαμβάνοντας τη παραμικρή προειδοποίηση από τους δικούς μας εκστασιάζεται στον κύβο και εκτροχιάζεται τελείως. Άλλωστε, όπως έχει γραφεί σε αλβανικά έντυπα, ο άνθρωπός τους έχει βαρύ ιστορικό σχιζοφρένειας, γεγονός που εξηγεί και τους χυδαίους χαρακτηρισμούς «γαϊδούρια», «γουρούνια», που χρησιμοποίησε για τους Ελλαδίτες και Βορειοηπειρώτες που τίμησαν την εκφορά τού Κωνσταντίνου Κατσίφα.

Το αλβανικό δικτατορικό καθεστώς δεν εξημερώνεται με χάδια όπως αυτά που μετέρχεται η επίσημη Ελλάς σήμερα. Καταλαβαίνει μόνο με αντίμετρα που πονούν.

Ο προεδρεύων αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης έσωσε την τιμή τού σώματος με την πρωτοβουλία του να τιμηθεί ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Θλιβερά τα κλαψουρίσματα από τον πρόεδρο τού σώματος και μία κυβερνητική βουλευτή ότι ο προεδρεύων ενήργησε χωρίς προηγούμενη απόφαση της διασκέψεως των προέδρων (=Μήνυμα στον εγκληματία Ράμα ότι είναι … «άκυρη η σιγή ενός λεπτού» μη και μας παρεξηγήσει! …).

Στο μεταξύ τα κόμματα, κατεξοχήν το κυβερνών εν όψει της μακράς προεκλογικής περιόδου που de facto άρχισε προώρως εγκαινίασαν πλειστηριασμό υποσχέσεων. Είναι αηδές, αλλά η κυβέρνηση επιμένει να πουλάει τις 10.000 θέσεις των ιερέων που με την αμφιλεγόμενη συμφωνία, ή προσυμφωνία, ή απλώς συζήτηση για συμφωνία Ιερωνύμου – Τσίπρα «αδειάζουν» από το Δημόσιο. Αυτό, ένα από τα δεκάδες προβλήματα της καθημερινότητάς μας.

Στη δεκαετία τής κρίσης απωλέσαμε το 1/3 του ΑΕΠ. Είναι το αποτέλεσμα των κτηνωδιών άμα και ηλιθίων «προγραμμάτων σωτηρίας» που μας επέβαλαν οι μαθητευόμενοι μάγοι των «θεσμών». Μη αποκρυπτόμενος και ήδη αποκαλυπτόμενος από τους πρωτεργάτες των μέτρων στόχος των «προγραμμάτων σωτηρίας» ήταν να σωθεί το μεγαλοτραπεζικό σύστημα των ισχυρών της Ευρώπης και το πεφιλημένο ευρωνόμισμα.

Η χώρα, παρά την διατυμπανιζόμενη σε όλους τους ήχους έξοδο, βρίσκεται καθηλωμένη στις συνθήκες αποικίας χρέους.

Είναι έκδηλη η αδυναμία των κυβερνώντων απέναντι στους ποικιλώνυμους «αντεξουσιαστές». Τους ανέχονται προφανώς ως σάρκα εκ της σαρκός τους και οστούν εκ των οστέων τους. Γι’ αυτό τους έχουν αφήσει ασύδοτους.

Πρόσφατο ιδιαιτέρως εύγλωττο επεισόδιο όπου αστυνομικοί που κατέθεσαν ως μάρτυρες σε δίκη αναρχικών στοΠρωτοδικείο Αθηνών δέχθηκαν επίθεση με κράνη και ξύλα από ομάδα περίπου 50 ατόμων που βρίσκονταν συγκεντρωμένα έξω από τα δικαστήρια. Τρεις αστυνομικοί τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν για τις πρώτες βοήθειες στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Ο ένας υπέστη κάταγμα στο χέρι, ο δεύτερος εξάρθρωση ώμου και ο τρίτος δέχθηκε χτύπημα στο κεφάλι. Αν και το επεισόδιο εκτυλίχθηκε ακριβώς έξω από τα δικαστήρια παρουσία ενστόλων τής ΥΜΕΤ, δεν έγινε καμιά προσπάθεια για τη σύλληψη των δραστών.

Η Αστυνομία είναι ένα άκρως πειθαρχημένο Σώμα. Υπακούει τυφλά στα κελεύσματα τής ηγεσίας της, της εκάστοτε, πολιτικής βέβαια. Και είναι προφανές ότι η απραξία της έναντι των διαφόρων αναρχοειδών είναι διατεταγμένη άνωθεν.

Αν και κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των σκοπιανών, η προδοτική συμφωνία των Πρεσπών παραβιάζεται ακόμη και αυτή από το Ζάεφ.

Ενδεικτικά: δεν αλλάζει το άρθρο 36 τού συντάγματός του που εγκωμιάζει τους βετεράνους των «Μακεδονικών απελευθερωτικών αγώνων» και αυτούς που «εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν» για τις ιδέες της ξεχωριστής ταυτότητα τού «Μακεδονικού λαού» και της Μακεδονικής» κρατικής οντότητας». Εμμέσως εξ άλλου θέτει ζήτημα «Μακεδονικού έθνους» και φυσικά «Μακεδονικών μειονοτήτων». Με δόλιο τρόπο ο Ζάεφ αντί να απαλείψει το συγκεκριμένο άρθρο κάνει αναφορά σε «μέλη τού μακεδονικού λαού» που ζουν στο εξωτερικό.

Ο Οδυσσέας Ελύτης «φωτογράφισε» τους Νεοέλληνες για το «συν» που διαθέτουν απέναντι στους άλλους. Έλεγε: «Είμαστε γεμάτοι ελαττώματα, σύμφωνοι, έχουμε όμως, κοντά στα πολλά πλην κι ένα σύν απέναντι στους άλλους, που είναι μοναδικό. Οι ξένοι το καταλαβαίνουν περισσότερο από εμάς τους ίδιους. Γι’ αυτό και ή μάς ζηλεύουν, όπως οι γείτονές μας, ή μάς φοβούνται και δεν εννοούν να μας αφήσουν να σηκώσουμε κεφάλι, όπως απαξάπαντες οι Δυτικοί. Το έδειξαν με την αισχρή στάση τους απέναντί μας και στα χρόνια τής Μικρασιατικής εκστρατείας και στις ημέρες μας με την Κύπρο. Αφήνω ότι η ιστορία αυτή είναι βαθύτερη και, άμα την ξεσκαλίσεις, θα φτάσεις ως τις Σταυροφορίες και ως το Σχίσμα. Μόνιμη επιδίωξη τής Δύσης ανέκαθεν ήταν να μας χωρέσει τα δύο πόδια στα δικά της παπούτσια. Και να που τα καταφέρνει στις ημέρες μας. από εδώ κι εμπρός, θα περπατάμε με το ένα πόδι στην ΕΟΚ και με το άλλο στο ΝΑΤΟ»(Συν τοις άλλοις, σ.171). 

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Tο παζάρι Αρχιεπισκόπου-Τσίπρα άκυρο εάν δεν εγκριθεί από την Ιεραρχία.

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η εν χορδαίς και οργάνοις εξαγγελθείσα «συμφωνία» Αρχιεπισκόπου-Πρωθυπουργού δεν δεσμεύει ευτυχώς σε καμία περίπτωση την Εκκλησία της Ελλάδος. Μόνη αρμόδια να λάβει μια τέτοια απόφαση είναι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας. Και ευελπιστούμε ότι εκεί θα καταρρεύσει μετά πατάγου.

Ο κ. Τσίπρας με έμφαση εσχάτως αποπειράται να αλλοιώσει το σκληρό πυρήνα του Έθνους με απίθανες παρεμβάσεις και στην εξαγγελθείσα διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, π.χ. του άρθρου 3 του Συντάγματος που ορίζει ότι «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού». Τα περί «ουδετεροθρήσκου» κράτους, τα οποία υιοθέτησε ως μη όφειλε και ο Αρχιεπίσκοπος, φληναφήματα των αναθεωρητών είναι πυροβολισμοί στον αέρα καθ’όσον ουδείς ποτέ διενοήθη ότι το «επικρατούσα» σημαίνει υποχρεωτικά επιβαλλόμενη επί πάντων και πασών. Σημαίνει πολύ απλά ότι σε αυτήν ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, όπως επιβεβαιώνεται κάθε τόσο και από τις δημοσκοπήσεις παρότι αυτές είναι συχνά πολιτικά ελεγχόμενες.

Ένας από τους εγκυρότερους διανοητές μας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, έγραψε: «Η Ορθοδοξία, όπως παρουσιάζεται στα μάτια του ελληνικού λαού, είναι θρησκεία εθνική, συνυφασμένη αξεδιάλυτα με τα ήθη του και τον ομαδικό του χαρακτήρα, με το κλίμα και με το άρωμα του τόπου, με τα τοπία του, με την οικογενειακή του ζωή και με τα γυρίσματα των εποχών της χρονιάς. Η οργάνωσή της είναι δημοκρατική, η γλώσσα της θερμή, η ηθική της ανθρώπινη, ταιριαγμένη με την ελληνική νοοτροπία, τα σύμβολά της οικεία και αναντικατάστατα στη λαϊκή συνείδηση. Οι μεγάλες εορτές της, ο Ευαγγελισμός, το Πάσχα, ο Δεκαπενταύγουστος, τα Χριστούγεννα και τα Δωδεκάμερα και άλλες, είναι κάθε χρόνο οι μεγάλες μέρες της Ελλάδας, οι μέρες όπου το εθνικό σύνολο αισθάνεται περισσότερο από κάθε άλλην ώρα την ενότητά του, την αλληλεγγύη του, την αμοιβαία αγάπη των μελών του». (Πνευματική πορεία, Φέξης, σ. 152 και αναλυτικότερα: Η Ορθοδοξία στον καιρό μας, ιδίως σ. 13-35).

Η εν ψυχρώ εκτέλεση τού Κωνσταντίνου Κατσίφα από τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας έχει ηθικόν αυτουργό του κακουργήματος τον πρωθυπουργό της γείτονος Ράμα ο οποίος έσπευσε πρώτος έμπλεως ικανοποιήσεως να την εγκωμιάσει. (Κατάντημα!).

Η επίσημη Ελλάς σιώπησε «αιδημόνως» κοινώς , «εποίησε την νήσσαν…». Το αλβανικό κράτος-συμμορία μεθόδευσε, κουκούλωσε, εξαφάνισε τα ίχνη τού εγκλήματός του. Ενδεικτικό της συγκάλυψης και της εξαφάνισης ιχνών ότι στον ιατροδικαστή που όρισε η οικογένεια δεν επετράπη να ασκήσει το λειτούργημά του πέραν του να «αντικρύσει» εκ του μακρόθεν το σκήνωμα για χρόνο 5 μόλις λεπτών!

Η ελληνική αστυνομία αδιαφόρησε παντελώς για το συμβάν και μόνον μετά 5νθήμερον έστειλε συνεργάτη της να παρακολουθήσει τις έρευνες. Προέβη όμως «εγκαίρως» σε μιαν άθλια «διαρροή» περί δήθεν καταδίκης τού δολοφονηθέντος για διακίνηση ναρκωτικών!

Δέκα και , ημέρες από το φονικό και μόλις επετράπη η ταφή του θύματος. Το κράτος-συμμορία αρνούνταν επιμόνως να τον παραδώσει στους οικείους του (συρροή εγκλημάτων πάνω στο αρχικό κακούργημα).

Όλες αυτές τις μέρες το δυστυχώς διάτρητο ελληνικό κράτος έλαμψε διά της απουσίας του. Και ενώ ο πρωθυπουργός του εξοικονόμησε χρόνο να συλλυπηθεί τη μάνα τού «Ζακ» διαβεβαιώνοντάς την ότι «θα διαλευκανθεί υπ’ ευθύνη μου η δολοφονία του παιδιού σας», δεν προέβη σε καμία δήλωση για το αλβανικό κακούργημα, ούτε κατεδέχθη να τηλεγραφήσει δύο λόγια παρηγοριάς στην οικογένεια του παλληκαριού.(Κατάντημα!).

Ο Κωνσταντίνος είχε μια καρδιά που πλημμύριζε από Ελλάδα. Αλλά αυτό είναι στον αντίποδα των ελλαδικών ελίτ (πολιτικών πάσης αποχρώσεως και παντός βαθμού), πνευματικών (όπου κυριαρχούν οι … «ΛιακοΦίληδες») και οι «δικαιωματιστές» (δικαιωμάτων στα οποία δεν αντιστοιχεί καμία υποχρέωση).

Αυτές οι ελίτ, αιχμάλωτες τού εθνομηδενισμού και τού ευδαιμονισμού, είναι ανίκανες να αναμετρηθούν με το μεγαλειώδες φρόνημα τής ψυχής του δολοφονημένου παλληκαριού.

Είναι ντροπή μας, αλλά η αδράνεια τής χώρας μπροστά σε προκλήσεις όπως η παρούσα αλβανική, αρμόζει σε κράτος – οπερέτα, όχι σε σοβαρό, ιστορικό κράτος.

Παρακολουθούμε την αγωνία, έως πρεμούρα των Ελλήνων αναλυτών, διπλωματών, πανεπιστημιακών στον τύπο και στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ να << περιφρουρήσουμε ως κόρην οφθαλμού τις ελληνοαλβανικές σχέσεις >> ωσάν εμείς να είμαστε οι δολοφόνοι και όχι το θύμα της κρατικής δολοφονίας. Τα τελευταία τριάντα χρόνια υπήρξαμε οι αιμοδότες πάσης Αλβανίας. Απορροφήσαμε την φτώχεια, την πείνα, την ανεργία των γειτόνων (κάπου 700.000). Εισπράττουμε αντί τού μάννα χολήν και αντί τού ύδατος όξος. Εάν ωστόσο ο εγκληματίας ναρκοέμπορος Ράμα ήξερε ότι απέναντί του υπάρχει μια Ελληνική Κυβέρνηση σοβαρή και αποφασιστική, δεν θα έστελνε τους εγκαθέτους του , τού ειδικού σώματος από τα Τίραννα να δολοφονήσουν τον Κωνσταντίνο και δεν θα καμάρωνε μετά το κατόρθωμά του σαν «γύφτικο σκεπάρνι»…

Άρα διά της εις άτοπον απαγωγής το πρόβλημα είμαστε εμείς. Η ανυπαρξία μας!

Η ωμή βία, οι ξυλοδαρμοί Ελλήνων, η τρομοκρατία και οι δολοφονίες όπου τούς βολεύει, θα συνεχιστούν αν εξακολουθήσουμε να το βουλώνουμε, να τα μαζεύουμε και να μην αντιδρούμε δυναμικά.

Για το πολιτικό σύστημα τής Αλβανίας οι Βορειοηπειρώτες είναι << κάρφος εις τους οφθαλμούς>> του .

Ο κατευνασμός στον οποίο είναι εθισμένη η ελληνική πολιτική τάξη έχει πλήξει θανάσιμα το κύρος και την αξιοπιστία της Ελλάδος. Αυτό πού μόνο μπορεί να αντιστρέψει υπέρ ημών τα πράγματα είναι, αντί τού αυτοκτονικού κατευνασμού, η πολιτική αποτρεπτικής ισχύος. 

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης