Δεν είναι γίγαντας, αλλά νάνος ο (ψευδο)σουλτάνος

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Τουρκία αποτελεί διαχρονική απειλή για την Ελλάδα. Αλλά με την «άδειά» μας κατευθύνει καθημερινά αγέλες ομοεθνών της ή, όπερ το αυτό, ομοθρήσκων της, τους οποίους υποδεχόμαστε εν χορδαίς και οργάνοις! Όλος αυτός ο συρφερτός αποτελεί βόμβα που θα εκραγεί κάποια κρίσιμη στιγμή, όταν ο εχθρός κρίνει, μετατρέποντας την Ελλάδα σε Γης Μαδιάμ.

Οι άνθρωποι της εξουσίας και εν γένει το πολιτικό μας προσωπικό «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά, ενώ ενός εστί χρεία».

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αντί να υπερασπίζονται τα σύνορα μας έχουν διαταχθεί να λειτουργούν ως υπηρέτες υποδοχής και τακτοποίησης λαθροεποίκων. Ουδείς των «επισκεπτών» μας έρχεται με νόμιμο διαβατήριο για να ξέρουμε ποιος είναι ποιος, πόθεν έρχεται και πού πηγαίνει. Ο (ψευδο)σουλτάνος της Άγκυρας μάς βρήκε χαλαρούς και παριστάνει απέναντι μας τον γίγαντα, ενώ στην πραγματικότητα είναι νάνος!

Αλλά η όποια αντίδρασή μας προϋποθέτει λαό με στιβαρή ηγεσία και ανυποχώρητη εθνική αποφασιστικότητα, ηγέτες με ικανότητα και όραμα. Αυτοί που είναι στο προσκήνιο σήμερα αποδεικνύονται μάλλον ανήμποροι να ανταποκριθούν σε τέτοιο αίτημα. Όμως πρέπει να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι από πολλά σημεία της χώρας καταφτάνει το μήνυμα ότι η άλλοτε κυρίαρχη κομματική μισαλλοδοξία βρίσκεται σε ραγδαία υποχώρηση. Οι κομματάρχες ζουν ίσως ακόμη στον κόσμο τους, αλλά οι πολίτες έχουν προχωρήσει υπερβαίνοντας τους κομματικούς φράκτες.

Οι Βρεττανοί διάλεξαν με το Brexit την ελευθερία τους. Αντί να εξακολουθήσουν να υπηρετούν δουλικά μια καθ΄ολοκληρίαν Γερμανική Ευρώπη, επέλεξαν την ελευθερία τους και άνοιξαν τον δρόμο και για άλλες αποχωρήσεις. Εμείς έχουμε πολύ περισσότερους λόγους από τους Βρεττανούς να σπάσουμε αυτά τα δεσμά. Βιώνουμε έναν συστηματικό και διαρκώς εντεινόμενο Ισλαμικό εποικισμό. Η γερμανοκρατούμενη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία έχει βρει το πολιτικό μας προσωπικό του χεριού της. Το τελευταίο εξάμηνο υποδεχτήκαμε 55.609 καινούργιους «μουσαφιρέους» και κατευοδώσαμε μόλις 169! Αίσχος!

Η Τουρκία, κατά σύστημα δύναμη εισβολής, έχει εισβάλει και στη Συρία. Οι Σύριοι παλεύουν να διώξουν τον εισβολέα. Αμερικανοί και Γερμανοί αντί να καταδικάσουν τους Τούρκους εισβολείς, που στο μεταξύ ηττήθηκαν από τους αμυνόμενους Σύριους, κατεδίκασαν την Συρία! Η Άγκυρα είναι τελικά το χαϊδεμένο παιδί της Δύσεως.

Ενόψει των συμβαινόντων αυτών διερωτάται κανείς πού βρίσκουν οι «κατεστημένοι» μας πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ. το κουράγιο και προτείνουν ως λύση την Χάγη;

Το σήμα για τα 200 χρόνια της Μεγάλης Επανάστασης, που διέλυσε την απαίσια οθωμανική αυτοκρατορία, προκαλεί θυμηδία. Κρίμα!

Ξένοι αναλυτές είναι τίμιοι στις αναλύσεις τους. Άμεσο δείγμα:

«Προς μεγάλη ζημία της Ελλάδας, οι παραδοσιακοί σύμμαχοί της, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, απέφυγαν να την υπερασπιστούν και τήρησαν μια ενοχλητική σιωπή.(…) Η Τουρκία, μέχρι και σήμερα, διέφυγε τις διεθνείς κυρώσεις για τις ενέργειές της στη Λιβύη. Είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι η θέση της Ελλάδας θα αποδυναμωθεί καθώς η Τουρκία και η Ρωσία εμβαθύνουν τους δεσμούς τους, παρά το γεγονός ότι η σύγκρουση στη Συρία τους φέρνει αντιμέτωπους(…) Όταν συναντήθηκε με τον Donald Trump τον περασμένο Ιανουάριο, ο Μητσοτάκης δεν πήρε καμία δέσμευση από την Ουάσινγκτον υπέρ της Ελλάδας στη διαμάχη με την Τουρκία. Ακόμα χειρότερα, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, η Ελλάδα δεν κλήθηκε καν να συμμετάσχει στη διάσκεψη για τη Λιβύη που διοργάνωσε η Γερμανία.» (Ardavan Amir-Aslani, https://www.atlantico.fr/decryptage/3587218. Μεταφρ. Ε. Νιάνιος).

Μας πήραν χαμπάρι τελικά όλοι…

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ελληνικά ποιοτικά πλεονεκτήματα εξουδετερώνουν τα τουρκικά ποσοτικά.

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τουρκικά ποσοτικά πλεονεκτήματα εξουδετερώνονται με ελληνικά ποιοτικά, αν υπερβούμε ηγεσίες και λαός το εγγενές φοβικό σύνδρομο και την ηττοπάθεια που μας κατατρύχει. Αείποτε ιδεοληπτική η πεποίθηση ότι μια ένοπλη αναμέτρησή μας είναι τάχα καταδικασμένη. Αν αυτοί που απελευθέρωσαν, ή μεγάλωσαν την Ελλάδα διακατέχονταν από αυτό το αίσθημα, θα ήμασταν ακόμη ραγιάδες!

Ασφαλώς το κράτος, λόγω των εγκληματικών μνημονίων, είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της συγκυρίας. Το βάρος θα το σηκώσει το Έθνος, όπως το είχε πράξει τότε στην ηρωική προέλαση τού 1910-20 περιάγοντας την Οθωμανική αυτοκρατορία στο χείλος της καταστροφής.

Να ξεσηκώσουμε την Ομογένειά μας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος, αρχίζοντας από τους Ελληνοαμερικανούς, που με το πολιτικό τους χρήμα και τις προσωπικές διασυνδέσεις τους επηρεάζουν τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων. Παρότρυνση να μιμηθούν τους Μεγάλους Ευεργέτες του Γένους, που συναγωνίσθηκαν μεταξύ τους σε ανάλογη κρίσιμη περίοδο του Ελληνισμού, ποιος θα πρωτοβοηθήσει την πατρίδα. Να εντοπίσουμε τάχιστα συγκεκριμένους «πολιορκητικούς κριούς», ικανούς να εμπνεύσουν και να ενθουσιάσουν και τους άλλους.

Επείγει μία Διακομματική Επιτροπή από στελέχη που πιστεύουν στη σοβαρότητα της αποστολής, να μεταβεί «χθες» στις Η.Π.Α. Στόχος της η δραστηριοποίηση των Ομογενών προς δύο κατευθύνσεις: α) την προσωπική συνεισφορά τους, β) την παρέμβασή τους στους αξιωματούχους της αμερικανικής αντμινιστρέισιον, πριν τους προσεταιριστούν ανθελληνικά λόμπι (τουρκικό, αλβανικό κ.λπ.). Επείγει η συγκρότηση μόνιμου ενδοαμερικανικού Ελληνικού Μηχανισμού επηρεασμού των αμερικανικών κέντρων. Έκκληση σε συναγερμό των απανταχού της γης Πανελλήνων. Θα ανταποκριθούν, αρκεί η πρωτοβουλία να γίνει υπερκομματικά, με υπευθυνότητα και σοβαρότητα.

Ούτε απλή υποψία για τους στρατιωτικούς εκβιασμούς από Τουρκία έχει περάσει τον Ατλαντικό. Προς Ομογενείς και τα διεθνή φόρα να φτάσει τάχιστα το αποδεικτικό υλικό των νεοοθωμανικών λεονταρισμών.

Ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι ανάσχεση του τουρκικού επεκτατισμού με διάλογο με τον επιδρομέα δεν γίνεται. Απαιτείται αποτρεπτική στρατηγική ισχύος και πολιτικοδιπλωματική δράση ικανή να τον πειθαναγκάσει να τα «μαζέψει». Το προειδοποίησε ο πρωτομάρτυρας της Ελευθερίας μας Ρήγας Βελεστινλής:

«Τα έθνη που δεν μας ψηφούν// Πατρίδα, Γένος, ονειδούν// ας ίδωσιν ανδρείαν// και ας λάβωσι δειλίαν».

Ανάλογη πρωτοβουλία να αναληφθεί ταυτόχρονα προς Ρωσία.

Ένα συγκλονιστικό γεγονός εθνικών διαστάσεων όπως η σκαιά τουρκική απειλή πρέπει να δράσει αφυπνιστικά και ενοποιητικά για τον όλο Ελληνισμό.

Και μη λησμονούμε ποτέ τον πολλαπλασιαστή της ισχύος μας, το ΦΡΟΝΗΜΑ.

Οι κομματικές αντιπαραθέσεις σήμερα αποτελούν επικίνδυνη πολυτέλεια. Οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας να ψάξουν και να βρουν αμέσως ένα modus vivendi και modus operandi πριν είναι αργά για τη χώρα. Σημείο αναφοράς τους το απολύτως αδιαπραγμάτευτο της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της πατρίδος μας και η διασφάλιση της εθνικής και κοινωνικής μας συνοχής.

Θυμίζουμε τον νευρώδη εισαγωγικό λόγο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ για τις πρώτες 100 μέρες της προεδρίας του που εξήγγειλε το σωτήριο τότε New Deal. Έλεγε ο ιστορικός ηγέτης των ΗΠΑ: «Το μόνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο ίδιος ο φόβος - ο ανώνυμος, παράλογος αδικαιολόγητος τρόμος που παραλύει κάθε προσπάθεια να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε επίθεση».

Να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε προέλαση, σωτήρια συνταγή για κείνους τότε και για μας σήμερα.

Χρειαζόμαστε συμμάχους. Η πρωταρχική ευθύνη γι’ αυτό είναι βεβαίως δική μας. Ο Κριτόλαος (περιπατητικός φιλόσοφος του 2ου π.Χ. αι.,θαυμαζόμενος από τον Κικέρωνα) μας το είχε πει! «Εάν μεν άνδρες ώσιν, ουκ απορήσουσι συμμάχων, εάν δε ανδράποδα κυρίων». Αν είναι άντρες, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν συμμάχους, αλλά αν είναι ξεπουλημένοι, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν αφεντικά!...

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Ό,τι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο γνωστός ιστορικός ερευνητής Γιώργος Ρωμανός έγραψε περί «Χάγης» μια ανάλυση που τσακίζει κόκκαλα. Ο πρωθυπουργός και σύμπαν το πολιτικό προσωπικό αξίζει να την αποστηθίσουν και φυσικά να την τηρήσουν με θρησκευτικήν ευλάβεια.

Στο μεταξύ η μεγάλη αδερφή τού πρωθυπουργού ταχέως, μάλλον τάχιστα έσπευσε και εξομολογήθηκε στον Γ. Παπαχρήστο των «ΝΕΩΝ» λέγοντας…ωμά και κυνικά:

«…Πρέπει να ξεφύγουμε από τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις τού περασμένου αιώνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα μεταξύ μας προβλήματα, να δούμε τη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή“με άλλο μάτι”, και να κατανοήσουμε ότι τυχόν προσφυγή στο Δικαστήριο τής Χάγης μπορεί μεν να έχει ως συνέπεια μερικές απώλειες για μας, όπως ας πούμε την ΑΟΖ του Καστελλορίζου, αλλά θα κατοχυρώσει τα δικαιώματα άλλων νησιών μας όπως της Ρόδου ή της Λέρου»!..

Κοντολογίς, κατά την Μπακογιάννη, πάμε ολοταχώς στη Χάγη όπου μπορεί να έχουμε και κάποιες μικροαπώλειες, όπως π.χ. την ΑΟΖ του Καστελλορίζου! Κούνια που την κούναγε και εκείνη και εμάς!..

- Το ΔΔΧ αποτελεί υπάλληλο εξάρτημα των μεγάλων Δυνάμεων που ελέγχουν τον ΟΗΕ.

- Το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γεν. Συνέλευση τού ΟΗΕ μπορεί να ζητήσουν γνωμοδοτήσεις μόνο για νομικά ζητήματα.

- Το ΔΔΧ εκδίδει αποφάσεις που δεν δεσμεύουν κανένα. Παράδειγμα η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση κατά της Κίνας στην αντιδικία της με τις Φιλιππίνες. Η Κίνα την θεώρησε άκυρη και δεν την εκτέλεσε.

- Το ΔΔΧ επιλαμβάνεται της επίλυσης μόνον νομικών διαφορών, όπου νομική διαφορά κρίνεται μόνον ως αμοιβαία αμφισβήτηση νομίμου δικαιώματος.

Εμείς με την Τουρκία δεν έχουμε καμιά αμοιβαία αμφισβήτηση νομίμου δικαιώματος, η Τουρκία έχει εναντίον μας μονομερή πολιτική αμφισβήτηση. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνυποσχετικό. Και συγκρότηση συνυποσχετικού με τις αξιώσεις της Άγκυρας είναι ανέφικτη.

Οι Αμερικανοί στους οποίους οι κατά καιρούς ηγέτες μας ορκίζονται αιώνια φιλία και διάθεση ικανοποίησης παντός αιτουμένου, μάς προσφέρουν αντί τού μάννα χολήν και αντί τού ύδατος όξος.

Τους παραχωρούμε άνευ ανταλλάγματος κάθε περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος και όλες τις στρατιωτικές υποδομές μας και για την βρόμικη επίθεση τού (ψευδο)σουλτάνου μάς πετούν κατάμουτρα την ανοησίαν «βρείτε τα μεταξύ σας»!..

Εν το μεταξύ στην χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα συμβαίνουν αξιοπερίεργα πράγματα, όπως π.χ. το γνωστό για τις κατά σύστημα ενδοτικές του θέσεις ΕΛΙΑΜΕΠ, υπήρξε με τα στελέχη του συνδαιτημόνας τού πρωθυπουργού λίγο μετά την περίεργη συνεργασία που είχε το ίδιο team με τον τούρκο πρέσβη. Κατά τις διαρροές η συνάντηση περιείχε «εκπλήξεις, αποκαλύψεις και διαρροές». Ο τούρκος απήντησε ευγενώς αλλά με υπεροψία υπερδυνάμεως!

Για να καταλήξει: ««Άν συνεχίσουμε έτσι, δεν αποκλείεται κλιμάκωση»!

Εδώ ισχύει η παρατήρηση τού Ουίνστων Τσώρτσιλ: «Αν δεις ένα φίδι, σκότωσέ το. Μην διορίζεις επιτροπή να ασχοληθεί με το πρόβλημα των φιδιών είναι ο μόνος τρόπος να τα αυξήσεις»!

Σωστός ο δικός μας ΥΕΘΑ: «Ό,τι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται» και «Κατά τα λοιπά είμαστε έτοιμοι να πατήσουμε το κόκκινο κουμπί»!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Κατά τον εξόχως διδακτικό αισώπειο μύθο, ποντικός δάγκωσε ταύρο. Εκείνος τον κυνηγούσε παντού αλλά αυτός πρόλαβε να διαφύγει σε μια τρύπα. Ο ταύρος με τα κέρατα του ξεσκάλιζε τους τοίχους, ώσπου κουράστηκε. Ξάπλωσε πλάι στην τρύπα και αποκοιμήθηκε!

Ο ποντικός μπαινόβγαινε και συνέχισε να δαγκώνει τον ταύρο. Ο ταύρος σηκώθηκε κάποια στιγμή σαστισμένος μη ξέροντας τί να κάνει! Στο «διά ταύτα» ο ποντικός ψιθύρισε την σοφία του: « οὐχ ὁ μέγας αι εὶ δυνατός· ἔσθ᾿ ὅπου μᾶλλον τὸ μικρὸν εἶναι καὶ ταπεινὸν ἰσχύει»[=Δεν είναι πάντα δυνατός ο μεγαλόσχημος. Το να είναι μικρός και ταπεινός σε πολλές περιπτώσεις πιο πολλά πετυχαίνει](Αισώπειοι μύθοι, Ζήτρος, 299, σ.382).

Μπράβο στον νέο ΑΓΕΕΘΑ. Χρησιμοποίησε τη γλώσσα που καταλαβαίνει ο νεοοθωμανός. Είπε: « «Η βασική μας και προεξάρχουσα αποστολή είναι η ΑΠΟΤΡΟΠΗ. Δεν υπάρχουν πολλές συνταγές γι’ αυτό. Είναι ΜΙΑ και είναι ΑΠΛΗ, περιέχεται δε σε όλη τη σχετική αμυντική βιβλιογραφία και στα στρατιωτικά εγχειρίδια. Ονομάζεται «ΠΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ»! Καταλάβαμε; Όποιος δεν κατάλαβε κακό τού κεφαλιού του!

Ο εφοπλιστικός κόσμος της χώρας διαθέτει χρήμα με το οποίο αν πεισθεί και να δειχθεί γενναιόδωρος μπορεί να καλυφθεί ο πλήρης εκσυγχρονισμός της εθνικοαμυντικής μας θωράκισης. Εξυπακούεται ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας θα κινήσει τα νήματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Αφυπνιζόμενη η ίδια θα χτυπήσει τις καμπάνες ενός εθνικού συναγερμού!

Ο ισλαμικός λαθροεποικισμόςκαι δι’ αυτού η αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους και αλλοθρήσκους είναι σε καλπάζουσα έξαρση. Ορδές λαθροεποίκων εξακολουθούν να κατακλύζουν τα νησιά μας και το μόνο που κάνει το επίσημο κράτος είναι να αναζητεί σαστισμένο να βρει τρόπους και μέσα να τους στεγάσει, να τους ταΐσει, να τους παράσχει ιατρική περίθαλψη και διαρκές επίδομα αγαθά τα οποία όμως δεν τα διασφαλίζει για τους Έλληνες.

Είναι ολοφάνερο ότι από την αντιφώνηση της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας απουσίαζε επιδεικτικά θα έλεγε κανείς το βασικό στοιχείο που ονομάζεται αγωνία Ελληνισμού. Ισχύει το «Ούκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Και επειδή ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας η γλώσσα λαλεῖ, για τα καυτά και μεγάλα εθνικά θέματα δεν διαθέτει προφανώς ανάλογο απόθεμα η κυρία πρόεδρος.

Η νέα πρόεδρος ως δικαστής χειρίσθηκε θέματα αιχμής π.χ. την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και τα κατάπτυστα Μνημόνια και εκεί η ψήφος της υπήρξε «καθεστωτική». Βέβαια αν ήταν διαφορετική δεν θα είχε τη χαρά της μεταπήδησης στην Προεδρία της Δημοκρατίας!

Οι σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας είναι στο χαμηλότερο σημείο, διαπιστώνει πρόσφατη αμερικανική έκθεση, αλλά η γείτων ποτέ δεν υπήρξε πιστός εταίρος της Δύσης. Το παίζει διπλοπρόσωπη και κερδίζει και από τον ένα και από τον άλλο. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι «συμπαίκτες» της;

Ο (ψευδο)σουλτάνος τής Άγκυρας παριστάνοντας τον παλικαρά – ενώ εμείς παρακολουθούμε άπραγοι και δεν αντιδρούμε – στέλνει το Γιαβούζ στην κυπριακή ΑΟΖ και απειλεί εκεί με γεώτρηση. Οι Αμερικανοί καταδικάζουν την ενέργεια, λεκτικά, αλλά, δεναπειλούν με αντίμετρα. Μάλιστα μιλούν για διανομή τού προϊόντος!

Όμως όπως λέει ο ποιητής «Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει μηδέ αλυσίδα στου ρωμιού και στου αγοριού το πόδι».(Ρίτσος)

Εφ’ ω και

«Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, — εκεί που πάει να σκύψει

με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο,

Νά τη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει

και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου».

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Οι Έλληνες ενωμένοι είναι ακατανίκητοι!

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Habemus Papam! Έχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας. Και για πρώτη φορά γυναίκα! Σε καλό να μας βγει! Βεβαίως ένας αρχηγός κράτους πρέπει να είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τα ιερά και τα όσια τού Γένους, την Πίστη, την Πατρίδα και την Ακεραιότητα της χώρας. Δεν έχουμε κανένα δείγμα γραφής της προτεινομένης νέας Προέδρου. Μάς είναι tabula rasa. Να ευχηθούμε να μην πέσουμε από τα σύννεφα, αλλά παρά τις επιφυλάξεις μας να αποδειχθεί η επιλογή της, εφ’ όσον ψηφισθεί, η αρίστη πασών.

Βρώμικη εξακολουθεί να είναι η στάση τού Βερολίνου απέναντί μας. Η Μέρκελ μάς απέκλεισε από την Διάσκεψη τής Κυριακής για το ζήτημα της Λιβύης. Κλήθηκαν να παραστούν εκεί: ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Κίνα, Τουρκία, ΗΑΕ, Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία, ως και το …Κονγκό! Σχεδόν οι πάντες, η «σάρα και η μάρα», πλην ημών!

Πλην ημών οι οποίοι, μετά την έκνομη τουρκολιβυκή συμφωνία, έχουμε κάθε δικαίωμα να μετέχουμε σε μια τέτοια διάσκεψη. Οι Γερμανοί είναι αιωνίως φιλότουρκοι και αιωνίως ανθέλληνες. Δεν χρειαζόμαστε αποδείξεις γι’ αυτό. Έχουμε συνηθίσει να δεχόμεθα από αυτούς «αντί τού μάννα χολήν και αντί τού ύδατος όξος».

Όμως διά της εις άτοπον απαγωγής το πρόβλημα δεν είναι οι ξένοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και λοιποί. Το πρόβλημα είμαστε εμείς! Έχουμε πασίδηλο έλλειμμα στιβαρής διοίκησης, ηγετών με ευθεία ισχυρή και αμετακίνητη βούληση. Ηγετών με επίγνωση εθνικών ευθυνών και σφαιρική αίσθηση τού ελληνικού προβλήματος.

Αλάνθαστος ο σοφός γέρων της Σκιάθου βάζει τα πράγματα στην εμπρέπουσα φυσική τους θέση: «Ἄγγλος ἢ Γερμανὸς ἢ Γάλλος δύναται νὰ εἶναι κοσμοπολίτης ἢ ἀναρχικὸς ἢ ἄθεος ἢ ὅ,τιδήποτε. Ἔκαμε τὸ πατριωτικὸν χρέος του, ἔκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἐπαγγέλλεται, χάριν πολυτελείας, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀπαισιοδοξίαν. Ἀλλὰ Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπ᾽ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας. Τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, τὸ δοῦλον, ἀλλ᾽ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸ ἐλεύθερον, ἔχει καὶ θὰ ἔχῃ διὰ παντὸς ἀνάγκην τῆς θρησκείας του»(Αλεξ. Παπαδιαμάντης, Λαμπριάτικος Ψάλτης).

Ερώτηση κρίσεως: Σε ποιο βαθμό άραγε τα σημερινά δημόσια πρόσωπα της χώρας μπορούν να ανταποκριθούν στο «μέτρο» αυτό τού μεγάλου πεζογράφου μας;

Οι Γερμανοί που επέλεξαν το Κονγκό αντί της Ελλάδος για τη Διάσκεψη της Κυριακής δεν θα ορρωδήσουν να πιέσουν (τρόπος τού λέγειν «πιέσουν») διότι γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται δα και πολλή πίεση για να ενδώσουμε. Έχουν αποφασίσει να μάς σύρουν στη Χάγη για να ικανοποιήσουν την προαιώνια φίλη τους Τουρκία. Όμως η Χάγη χρειάζεται «συνυποσχετικό», ήτοι συμφωνία για τήρηση της εκδοθησομένης απόφασης. Η Άγκυρα όμως δεν πρόκειται να υπογράψει το συνυποσχετικό, αν δεν προηγηθεί διμερής διαπραγμάτευση, δηλαδή εδαφικές παραχωρήσεις εκ μέρους μας!

Οι Έλληνες εντός και εκτός ελλαδικών συνόρων είμαστε 20 εκατομμύρια και αν ποτέ αποκτήσουμε σοβαρή και στιβαρή ηγεσία, θα επιβεβαιωθεί η απάντηση των Θηβαίων στον Μαρδόνιο όπως την περιγράφει ο Ηρόδοτος:

«Κατὰ μὲν γὰρ τὸ ἰσχυρὸν τούς Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας (…) χαλεπούς εἶναι περιγίγνεσθαι καὶ ἅπασιν ἀνθρώποισι»(Θ,2)[=Είναι δύσκολο να νικήσουν ενωμένους τους Έλληνες ακόμη κι αν μαζευτούν όλοι οι άλλοι μαζί].

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Ένα σώμα, μία ψυχή, ένας ηγέτης»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ποιος κυριολεκτικά ΗΛΙΘΙΟΣ πήρε την απόφαση να διαθέσει τα πολεμικά μας αρματαγωγά για την φιλοξενία ισλαμιστών λαθροεποίκων; Τον παραδίδουμε στην χλεύη των Πανελλήνων!

Την στιγμή που βαλλόμεθα πανταχόθεν και ο κακή τη μοίρα μέγας (κατ΄ εξουσίαν) Τραμπ μεταχειρίζεται τον Έλληνα πρωθυπουργό σαν τον τελευταίο υπηρέτη του, δεν έχουμε την πολυτέλεια να διαπράττουμε τέτοιου μεγέθους βλακείες.

Μεταχειριζόμαστε μονίμως τους λαθροεποίκους ως «φιλοξενούμενους πολυτελείας», ενώ γνωρίζουμε ότι, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, είναι φίδια στον κόρφο μας…

Τα γεγονότα μπορούν ανα πάσαν στιγμή να εξελιχθούν ραγδαία έτσι που να μην υπάρξει χρόνος για διορθωτικές κινήσεις.

Ο Αμερικάνος ακόμα και φραστικά- (στην πράξη ούτως ή άλλως το [δια] πράττει καθημερινά), αφήνει την Ελλάδα ακάλυπτή απέναντι στις ωμές και βάναυσες απειλές του «φίλου» του (το λέει και το ξαναλέει) (ψευδο)σουλτάνου της Άγκυρας.

Ρήγας ο Βελεστινλής δικαίως μας προειδοποιούσε από τότε:

«Μην ελπίζετε εις ξένους/και υιούς νενοθευμένους./ Πάρα μόνο στην ανδρείαν/των Ελλήνων την καρδίαν»!

Τα υπόλοιπα περιττά και επικίνδυνα.

Κάποιος σεμνός και προβληματισμένος πολίτης μας εφοδίασε με το παρακάτω βαθυτάτου νοήματος ζωής γράμμα του κορυφαίου των ελληνικών γραμμάτων Νίκου Καζαντζάκη. Αξίζει να το διαβάσουμε μαζί. Γραμμένο από την Παναγία του Βουνού της Σίφνου και πάνω στο λευκό μνήμα της Μοναχής Θεοφίλης:

«Σίφνος, Παναγιά τού Βουνού, 13-7-15

Άγαπητέ μου κ. Ζερβέ

Ζώ επί τέλους της ζωή μου. Ένα κελί κάτασπρο, ένα λαγήνι νερό, λίγο γάλα και αυγά κ΄ ένα παραθυράκι απ΄όπου βλέπω τη θάλασσα και τις ελιές στο πλάι του βουνού. Κ΄ έπειτα, απόξω, μια μεγάλη αυλή πλακοστρωμένη και στην άκρα το λευκά μνήμα της «Μοναχής Θεοφίλης», που απάνω του τώρα ακουμπώ και σας γράφω. Είμαι αληθινά βαθύτατα ευτυχής. Μου φαίνεται πως τίποτα δεν μπορώ πια να επιθυμήσω. Η ψυχή μου λευτερώθηκε και άρχισα να γράφω και βρίσκομαι διαρκώς κάτω από τα φτερά αν όχι της Νίκης, μα του Λυτρωμού.

Πόσο μάταια περιέπλεξαν οι άνθρωποι τη ζωή τους με πλήθος ανόητες ανάγκες. Απεδώ ο παραλογισμός της κοινωνικής ζωής μου κάνει κατάπληξη. Προς τί όλα αυτά; Η ζωή είναι υψηλότερη και απλούστερη. Τηνε νοιώθω εδώ, στην αυλή, το βράδυ σα βασιλέψει ο ήλιος και υψωθεί το φεγγάρι και φυσήξει το βραδυνό αεράκι. Ή τη νύχτα, σαν ξυπνώ και για να πιστέψω σ΄ευτυχία μου, ανοίγω το κελί και βλέπω τον κάτασπρο τρούλο της εκκλησίας κι ακούω το μακρινό γαύγισμα του σκύλου στο φεγγάρι. Αναπνέω το Θεό, σαν τον αέρα το βουνήσιο και όλο μου το σώμα φεγγοβολά από την παρουσία του. «Φυγή μόνου προς μόνον»! τα τελευταία αυτά λόγια του Πλωτίνου πως θάθελα να γίνουν η αρχή μιας νέας, ανώτερης ζωής!

Πάντα δικός Σας

Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»

Έχει βαρύνουσα και ακριβή σημασία η μαρτυρία του Καζαντζάκη. Είναι η κατάθεση της ψυχής ενός μεγάλου που συνέλαβε εξ όνυχος τον λέοντα, εν προκειμένω το νόημα της ζωής. Και δακτυλοδεικτεί το δικό μας δρόμο.

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου το 2004 είχε αναδειχθεί όπως θυμόμαστε όλοι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Οι αθλητές της εξήγησαν προ ημερών στην τηλεόραση τους λόγους του πρωτείου: Λειτουργούσαμε όλοι ως ένα σώμα και μία ψυχή και πειθαρχούσαμε στον ΕΝΑ τον ηγέτη(Ρεχάγκελ).

Το μυστικό της επιτυχίας λοιπόν! ΈΝΑ σώμα, ΜΙΑ ψυχή και ΕΝΑΣ ηγέτης.

Παράδειγμα για όλους του αγώνες μας!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Περί Χάγης και άλλων δαιμονίων

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ύπουλη και ωμή τουρκική απειλή. Την ίδια ώρα βαλλόμεθα από ένα ασυγκράτητο και φυσικά ανεξέλεγκτο ισλαμικό (λαθρο)εποικισμό. Το πολιτικό μας προσωπικό δεν παρέχει σοβαρά δείγματα αυτοσυνειδησίας των κινδύνων που εγκυμονούνται από αυτήν την εξέλιξη.

Είναι επιτακτική ώρα για έναν εκ βαθέων αναστοχασμό. Η Άγκυρα έχει «εργαλειοποιήσει» τις λαθρομεταναστευτικές ροές και αυτές οι «υβριδικές» επιλογές της, όπως π.χ. πλατφόρμες τελευταίας τεχνολογίας μάς βρίσκουν πολύ πίσω.

Βιώνουμε μια ραγδαία δημογραφική κατάρρευση. Έχουν βαρύνουσα σημασία οι επισημάνσεις τού Πολυβίου (203-130 π.Χ.) για τα αίτια της δημογραφικής πτώσεως που οδήγησαν στην υποταγή τού Ελληνισμού στους Ρωμαίους.

«Επέσχεν ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς καιροῖς τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν ἀπαιδία καὶ συλλήβδην ὀλιγανθρωπία, δι' ἣν αἵ τε πόλεις ἐξηρημώθησαν καὶ ἀφορίαν εἶναι συνέβαινε, καίπερ οὔτε πολέμων συνεχῶν ἐσχηκότων ἡμᾶς οὔτε λοιμικῶν περιστάσεων (…) τῆς αἰτίας προφανοῦς ὑπαρχούσης καὶ τῆς διορθώσεως ἐν ἡμῖν κειμένης»(=Συνέβη στον καιρόν μας να επικρατήσει σ’ όλη την Ελλάδα έλλειψη παιδιών και γενικώς έλλειψη ανθρώπων, εξαιτίας της οποίας και οι πόλεις ερημώθηκαν τελείως και επήλθε αφορία των [καρπών της γης] αν και ούτε συνεχείς πόλεμοι μάς κατέλαβαν, ούτε περιστάσεις μεταδοτικών ασθενειών» (…) η αιτία ήταν εμφανής και η διόρθωση ήταν στα χέρια μας).

«Τῶν γὰρ ἀνθρώπων εἰς ἀλαζονείαν καὶ φιλοχρημοσύνην, ἔτι δὲ ῥᾳθυμίαν ἐκτετραμμένων (…), ταχέως ἔλαθε τὸ κακὸν αὐξηθέν»(=διότι οι άνθρωποι είχαν εκτραπεί στην αλαζονεία και την φιλοχρηματία, και επίσης στην τεμπελιά. Έτσι το κακό αυξήθηκε χωρίς να γίνει αντιληπτό).

Πολύς λόγος περί Χάγης. Κίνδυνος – θάνατος! Θυμούμαι στο υπουργικό συμβούλιο τής 27.03.1987 τον Ανδρέα Παπανδρέου να ξεκαθαρίζει απόλυτα το ζήτημα τής Χάγης: «Εμείς έχουμε καλέσει, και επαναλαμβάνω και τώρα την Τουρκία να προχωρήσει στην αποδοχή της πρότασής μας να πάμε στη Χάγη. Αυτό προϋποθέτει ένα συνυποσχετικό υπογραμμένο από τους δύο και με αυτή την έννοια διάλογος για το συνυποσχετικό είναι λογικός. Και ουδέποτε είχαμε ή έχουμε αντίρρηση για την πραγματοποίησή του. Πολιτικό διάλογο με την Τουρκία για άλλα θέματα δεν είναι δυνατόν να κάνουμε γιατί είναι όλα πολιτικά και αφορούν αποκλειστικά το ποια κυριαρχικά δικαιώματα η Ελλάδα θα παραχωρήσει στη Τουρκία. Αυτό δεν λέγεται διάλογος. Αυτό είναι μήνυμα προς ηττημένο και δεν δεχόμαστε τέτοια μηνύματα»!

Ο τούρκος όμως αντιγράφοντας εν προκειμένω τον Κινέζο Πρόεδρο δεν δέχεται τις διατάξεις τού δικαίου της θάλασσας (UNCLOS), επιλέγει ποιες τού συμφέρουν, ενώ απορρίπτει εκείνες που δεν του συμφέρουν…

Ωστόσο η κυβέρνησή μας, χωρίς να το λέει ξεκάθαρα, φαίνεται να ερωτοτροπεί με την Χάγη. Είναι προφανές ότι μεμια τέτοια επιλογή συμπίπτουν οι έξωθεν οδηγίες (ανάγνωθι: Βερολίνο!).

Το ΔΔ της Χάγης δεν διαθέτει προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών του, όπως π.χ. ένα εθνικό δικαστήριο. Είναι δικαστήριο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Οι κινέζοι πήγαν στη Χάγη, αλλά όταν η απόφαση δεν τους βόλευε, έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα την εκτελέσουν!

«Η διένεξή μας με την Τουρκία είναι (γεω)πολιτική. Μπορούμε να φανταστούμε 15 ακεραίους διεθνείς δικαστές να κρίνουν μια διακρατική διαφορά αιρόμενοι υπεράνω σκοπιμοτήτων;» Μετά λόγου μεγίστης γνώσεως έγραψε αυτά ο πρώην Πρόεδρος κ. Χ. Σαρζετάκης (Εστία, 31/12/19).

Οι καναλάρχες φαντάζονται ότι η προβολή ειδεχθών εγκλημάτων στην οποία συχνότατα επιδίδονται (π.χ. «τεμάχισε τον νουνό του και τον πέταξε στα σκουπίδια» ή «το θύμα φιμωμένο και δεμένο χειροπόδαρα σε καρέκλα» κ.τ.τ.) τους εξασφαλίζει μπόλικο φιλοθεάμον κοινό. Γελιούνται μάλλον, ενώ δηλητηριάζουν την αισθητική και προπαντός την ηθική ευαισθησία τού Λαού που ευτυχώς παρά την μακρόχρονη διάβρωση σε σημαντική μερίδα τού κόσμου επιβιώνουν και αυτές.

Λίγη αυτοσυγκράτηση και κάποιος σεβασμός στο κοινό τους επιτέλους. Αλλιώς υπάρχουν διατάξεις, οι οποίες όμως «αργούν». Γιατί;

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Να υπερασπιστούμε τα ζωτικά μας συμφέροντα προς πάσαν κατεύθυνση

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τον Ιούνιο τού 1828 ο Βίκτωρ Ουγκώ, διάσημος από τους περιώνυμους «Αθλίους» του, συνόψισε το τουρκικό κακούργημα εκείνων των ημερών, τις σφαγές της Χίου, στο έξοχο ποιητικό του δημιούργημα «Το Ελληνόπουλο» :

«Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.

Η Χίο, τ΄ όμορφο νησί μαύρη απομένει ξέρα.

(…)

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι επάνου εκεί στο βράχο,

στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο

κάθεται σκύβει θλιβερά

(…)

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτος στις ράχες

Για να μην κλαις λυπητερά, τ΄ ήθελες τάχα να ΄χες;

(…)

Τι θες και απ΄ όλα τα αγαθά

τούτα; Πες! Τ΄ άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;

Διαβάτη, μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:

βόλια, μπαρούτη θέλω, να!» 

Ερώτηση κρίσεως: σε ποιο βαθμό τα σημερινά Ελληνόπουλα ταυτίζονται, μοιάζουν το «Ελληνόπουλο» του Βίκτωρος Ουγκώ;

Απάντηση, επίσης κρίσεως: ο επικυρίαρχος εθνομηδενισμός, η εκ των ένδον διάβρωση της Παιδείας, το παρασιτικό σύστημα κοινωνίας και οικονομίας αυτοπαγιδεύουν το λαό στη λογική της υποταγής.

Αυτό σημαίνει ότι εκμηδενίζουν κάθε θέληση αντιστάσεως. Ο έστι μεθερμηνευόμενο: μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε!

Ανοικτά σύνορα! Ξέρετε άλλη χώρα να διατηρεί ανοικτά σύνορα;Γνωρίζετε άλλη χώρα όπου στρατός και αστυνομία, αντί να εμποδίζουν τους λαθροεισβολείς, τούς υποδέχονται εν χορδαίς και οργάνοις και δια των δυσωνύμων Μ.Κ.Ο. τους εξασφαλίζουν στέγη, τροφή, διαμονή ακόμη και πεντάστερα ξενοδοχεία!

Ο λαθροεποικισμός απειλεί σοβαρά την ασφάλεια του κράτους. Αν λάβει κανείς μάλιστα υπ΄ όψη του ότι αυτήν την περίοδο η λαθραίοι είναι στην πλειονότητά τους Πακιστανοί, δηλαδή προέρχονται από τον πιστότερα σύμμαχο του Ερντογάν, το Πακιστάν, τότε συνειδητοποιεί ότι όλοι αυτοί αποτελούν δυνάμει εχθρικό στρατό εντός των Ελληνικών συνόρων, που είναι πανεύκολο σε μια κρίσιμη ώρα να μεταβληθούν σε ενεργεία.

Συμφωνούμε με τον Γιώργο Καραμπελιά: «αντιστρέφοντας την θανατηφόρα λογική της ύστερης μεταπολίτευσης, να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στον κυρίαρχο εθνομηδενισμό. Να αποκρούσουμε τις σημερινές απειλές της νεοοθωμανικής Τουρκίας. Να θωρακίσουμε τα σύνορά μας και να αρχίσουμε να μεταβάλλουμε το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας».

Αυτό πρέπει να είναι και το μήνυμα για τα 200 χρόνια από την Μεγάλη Επανάσταση τού 1821.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων τις επόμενες μέρες θα «πέσουν» οι υπογραφές Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ για τον αγωγό EastMed. Η Ιταλία δηλώνει έτοιμη να συνυπογράψει. Και αυτό αποτελεί ηχηρό ράπισμα στον (ψευδο)σουλτάνο της Άγκυρας.

Ο Ερντογάν δεν θα καταφέρει να σπάσει το γεωστρατηγικό πλέγμα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ / Ελλάδα, Κύπρος-Αίγυπτος / Ελλάδα-Κύπρος-Ιορδανία. Θα μείνει στην απομόνωσή του. Αν και με μισή καρδιά, συνυπέγραψε ως και ο Τραμπ!

Βέβαια ο «τρελλός της γειτονιάς» εξαγγέλλει για κάθε κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδος! Δεν θα του βγει. Από εμάς εξαρτάται. Αν όμως το «καταπιούμε», χαθήκαμε. Δεν υπάρχουν «ομπρέλες προστασίας» και άλλα τέτοια. Μόνοι θα αναμετρηθούμε με τον παγκάκιστο γείτονα και θα τον νικήσουμε! Διακόσια χρόνια πριν οι πρόγονοί μας διέλυσαν με την Επανάστασή τους την μεγαλύτερη αυτοκρατορία τού καιρού τους, την Οθωμανική. Και οι πρόγονοί μας ήταν υπόδουλοι που διεκδικούσαν την ελευθερία τους. Και το πέτυχαν! Οι εγχώριες ελίτ σήμερα, έμφοβες, ως μη όφειλε, ψάχνονται άρον άρον να σύρουν την χώρα στη Χάγη. Εννοείται ότι η πάγια θέση μας για το Δ.Δ. είναι ότι μόνο για το νομικό ζήτημα της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ προσφεύγουμε. Οι Τούρκοι θέλουν να πάνε στη Χάγη «εφ΄ όλης της ύλης». Εάν η Ελλάδα (παρα)συρθεί σε μια τέτοια εκδοχή, αλλοίμονό μας. Περί Χάγης και άλλων δαιμονίων δέστε το άρθρο τού Σ. Λυγερού «Γιατί η Χάγη είναι πρόσχημα και όχι ασφαλές καταφύγιο»(slpress.gr). 

Το διεθνές δίκαιο μάς διδάσκει ότι στρατηγική είναι η βέλτιστη χρήση των μέσων προς εκπλήρωση των ιεραρχημένων εθνικών μας συμφερόντων. Ωστόσο, παρόλο που ο λαός θυσίασε τα χρόνια αυτά κολοσσιαίους πόρους για την εθνική ασφάλεια, υποκύπτουμε συνεχώς στους τουρκικούς εκβιασμούς. Στην Κύπρο υιοθετήσαμε την υπονομευτική«Διζωνική – Δικοινοτική», καθώς και την περιβόητη «πολιτική ισότητα», όπου εξισώσαμε το 18% των τ/κ με το 82% των ε/κ, δηλαδή θέσαμε την Μεγαλόνησο υπό τουρκική κυριαρχία.

Θα εφαρμόσουμε κάποτε τις πρόνοιες τού διεθνούς δικαίου για την αιγιαλίτιδα ζώνη των 12 μιλίων; Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να το πράξουμε (Π. Ήφαιστος: Γιατί ο Τσαβούσογλου δεν θεωρεί την Ελλάδα βιώσιμο κράτος).

Θα αλλάξουν όλα ριζικά αν τα Ελληνόπουλα σήμερα αντιγράψουν το Ελληνόπουλο τού Βίκτωρος Ουγκώ και πουν με την ψυχή τους «βόλια, μπαρούτι θέλουμε, να !».

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ευχές για κάθε ευλογία τού Θεού στην πατρίδα και το σπιτικό Σας τις Άγιες Μέρες των Εορτών και όλον τον Καινούργιο Χρόνο.                            Στέλιος και Κατερίνα Παπαθεμελή   Βασιλόπιτά μας Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020  και ώρα 6.30 μ.μ., στην αίθουσα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Εθν. Αμύνης 1, Θεσσαλονίκη.

Η ποιότητα της πολεμικής δυνατότητας εξισορροπεί ποσοτικά πλεονεκτήματα τού εχθρού.

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Γιορτάζουμε μεθαύριο τα Χριστούγεννα. 2019 χρόνια από Γεννήσεως τού Κυρίου. Διαπιστώνουμε όμως με θλίψη τον περιορισμό της Εκκλησίας στις μέρες μας στο περιθώριο της Ιστορίας. Και αυτό είναι έργο εν μέρει μόνον των αρνητών Της. Εν πολλοίς είναι «κατόρθωμα» οικείων αδυναμιών. Η Βασιλεία τού Θεού, όπως έγραψε ο μαρξιστής τότε Γκαρωντί, «δεν είναι μια υπόσχεση που περιμένουμε παθητικά την πραγματοποίησή της, αλλά είναι καθήκον που πρέπει να εκπληρωθεί». Προφανώς «δαπάναις και ενεργείαις» μας! Καλά Χριστούγεννα!

Οι νεοελληνικοί παροιμιόμυθοι, αξιοπρόσεκτοι και διδακτικοί, πάντοτε πείθουν με την αμεσότητά τους και διδάσκουν με τη σοφία τους.Χαρακτηριστικό και επίκαιρο παράδειγμα το ακόλουθο: «Ο τούρκος στα παιδιά του, πριν μάθει το αλφάβητο, λέει: Την πρώτη γνώση τού ρωμιού να την έχει το άλογό μας και τη δεύτερη να την έχουμε εμείς»(Νεοελληνικοί Παροιμιόμυθοι, Ερμής, αρ.225).

Ο προαιώνιος, διαχρονικός και κύριος εχθρός τού Ελληνισμού είναι ασφαλώς η Τουρκία. Η Τουρκία τού χθες, τού σήμερα και άχρι καιρού και η Τουρκία τού αύριον. Το να μας λοιδορεί πάντως αυτή λόγω τού όγκου της, ας πούμε «πάει κι έρχεται». Το να μας λοιδορούν όμως τα Σκόπια και η Αλβανία είναι αλλόκοτο και βαθύτατα προσβλητικό. Η μισή Αλβανία «σιτίσθηκε» αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα. Απορροφήσαμε όλη την ανεργία και την ανέχεια αυτού του αχάριστου γείτονα. Όσο για τα Σκόπια περίπου τα «υιοθετήσαμε».

Ο αυτοβαυκαλιζόμενος «σουλτάνος» μάς προκαλεί αισχρά και όσο υποχωρούμε θα μάς προκαλέσει προσεχώς στον «κύβο» και πιθανότατα στην «νιοστή».

Επιβάλλεται αμελλητί να αλλάξουμε 180 μοίρες την εθνική μας ψυχολογία και φυσικά την στρατηγική μας. Να περάσουμε από την παθολογικά αμυντική στάση στην αντεπίθεση. Το είπαμε και πάλιν και πολλάκις: έθνος που επιλέγει παθητική συμπεριφορά είναι καταδικασμένο να σέρνεται. Έχει χάσει τις πρωτοβουλίες!

Παρενέβη ξαφνικά και ο πρωθυπουργός των Ιμίων («γκρίζες ζώνες»), της Μαδρίτης («ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»), τού Ελσίνκι («συνοριακές διαφορές»), της παράδοσης τού Οτσαλάν στους σταυρωτές του, τού Σχεδίου Ανάν, των S-300 που, αντί της Κύπρου για την οποία και από την οποία αγοράστηκαν «υψηλή επιταγή», αποθηκεύτηκαν = αχρηστεύτηκαν στη Κρήτη! Οι πολιτικοί και η πολιτική τής παρακμής στην διαπασών!..

Έγραφε τω καιρώ εκείνω (6/11/93) ο μακαριστός Μιχάλης Δούντας («Είναι ανεξάρτητη η Ελλάς;», Κάκτος σ.248): «Έσχατο, αναντικατάστατο έρεισμα εθνικής ανεξαρτησίας παραμένει η ισχύς, ως σύνθεση οικονομικής ευρωστίας, κοινωνικής συνοχής, συλλογικής συνείδησης και αξιοπρέπειας, παιδευσιακού επιπέδου,λαϊκού φρονήματος, κρατικού κύρους. Σε ύστατη, όμως, ανάλυση, ιδίως σε περιόδους γεωπολιτικών αναστατώσεων, η ισχύς συμπυκνώνεται σε πολεμική ικανότητα. Δραματική αλλά αειθαλής αλήθεια».

Και το «δια ταύτα»:

«Η ποιότητα της πολεμικής δυνατότητας είναι ο μόνος τρόπος να εξισορροπηθούν εν γένει ποσοτικά πλεονεκτήματα τού αντιπάλου».

Και όποιος (από τους ιθύνοντες) κατάλαβε, κατάλαβε!..

Το 1976 ο Ανδρέας Παπανδρέου καλούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή «Βυθίσατε το Χόρα!». Τον Μάρτιο τού 1987 με τον Οζάλ απέναντί του, αποφασισμένο να βγάλει το «Σισμίκ» για έρευνες στο Αιγαίο, διεμήνυσε στους τούρκους και την αμερικανονατοϊκή κομπανία τους ότι θα το βυθίσει! Αποτέλεσμα. Οι Αμερικανοί έλαβαν «τοις μετρητοίς» την απειλή τού Ανδρέα διότι τον θεωρούσαν αποφασισμένο και «απρόβλεπτο»! Προβλεπτός ή απρόβλεπτος δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το «αποφασισμένος»!

Πήγαν να συναντήσουν τον Κύριο και Θεό τους δύο άρχοντες τού Ορθοδόξου στοχασμού και της ισοδιάστατης κοινωνικής δράσης, ο Γέροντας Εφραίμ τής Αριζόνας και ο ακάματος πανεπιστημιακός πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός. Ο πρώτος ίδρυσε και ανέδειξε 19 μοναστήρια στο Νέο Κόσμο (17 στις ΗΠΑ, 2 στον Καναδά), ο δεύτερος καλλιέργησε και στήριξε χιλιάδες ψυχές. Ο Θεός να τους έχει δίπλα Του. Το αξίζουν!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Μην ακούτε τους δειλούς και τούς μοιραίους

του Στέλιου Παπαθεμελή*

“Προσταγή στη φυλή μας, σα νόμος βαριά,

το παλιό ν’ αναστήσουμε θάμα.

Νάναι αιώνια σε τούτη τη γη η Λευτεριά,

κάποιας μοίρας ορίζει το τάμα».

(Σ. Σπεράντσας)

Ο ποιητής επιβεβαιώνει τη βαριά προσταγή στον Ελληνισμό να διαιωνίζει το τάμα της Λευτεριάς. Με αφετηρία αυτό δεν «συζητάμε» καμία απειλή κατά της Ελευθερίας μας. Την αποκρούουμε με νύχια και με δόντια, ψυχή τε και σώματι. Και το πράττουμε αποτελεσματικά.

Οι Έλληνες είμαστε βαθύτατα ειρηνιστές, αλλά είμαστε και ακραία πολεμιστές!

Παρά τα όποια προβλήματα της τελευταίας περιόδου οι οπλικές και προπαντός οι έμψυχες δυνατότητες τού Ελληνισμού μπορούν να καταπνίξουν την όποια τουρκική επίθεσηκαι να αχρηστέψουν τις υποδομές, την αεροπορία και το ναυτικό τού εχθρού.

Κάποιοι, πλεονάζοντες δυστυχώς στον δημόσιο λόγο, «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» επιχειρούν και ως ένα βαθμό καταφέρνουν να δημιουργήσουν κλίμα παραίτησης, ηττοπάθειας και βεβαίως φοβίας. Μην τους ακούτε και προπαντός μην τους πιστεύετε! Αυτοί δεν έλειψαν ποτέ, αλλά η αγωνιστικότητά μας, η αποφασιστικότητα ημών των άλλων τους περιθωριοποιεί και τους καθιστά τελικά ακίνδυνους.

Η πρόταση της «Εστίας» (11.12.19) να καταθέσει η Κυβέρνηση συντεταγμένες στον ΟΗΕ και να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα σε Κρήτη – Ιόνιο είναι απολύτως ρεαλιστική, και τελικά πατάει στον κάλο μ’ ένα σμπάρο τέσσερα τρυγόνια: Τουρκία, Αλβανία, Λιβύη κα Αίγυπτο (που εσχάτως μπάζει νερά).

Η αναβλητικότητα των ελληνικών αρχών να μην καταθέσουμε συνταταγμένες πριν την Τουρκία δεν ισχύει πλέον μετά την κίνηση της γείτονος. Είναι η Τουρκία που «ήρξατο χειρών αδίκων».

Ο Ράμα λειτουργεί ως «κολλητός» τού τούρκου δικτάτορα. Είναι ανθέλλην μέχρι μυελού οστο. Δεν έχουμε λόγο να τον προστατεύουμε. Ως εδώ!

Συχνά σερνόμαστε πίσω από τα γεγονότα. Είμαστε στόχος αυτού που ονομάζουν οι αναλυτές «απέραντη απειλή» από Τουρκία. Μην περιμένουμε σοβαρή αλληλεγγύη από εταίρους και «συμμάχους». Δοκιμάζουμε τη λιποψυχία τους από τα χρόνια τής Αλώσεως. Από τότε δυστυχώς τίποτα δεν έχει αλλάξει. Θα εμποδίσουμε τετελεσμένα με αγώνα και θυσίες ημών των ιδίων. Αν και υπάρχουν «έχοντες και κατέχοντες», εφόσον δεν κινείται μια κεντρική πρωτοβουλία για να τους ταρακουνήσει, το καθήκον μετακυλίεται προς πάντες τούς Έλληνες. Ο Μουσταφά Κεμάλ πάντως όταν έχανε το παιχνίδι, κάλεσε κάθε τούρκο «να δώσει τη μισή περιουσία» του για να πολεμήσουν τους Έλληνες.Εμάς δεν μας κάλεσε κανείς να προσφέρουμε τον «οβολόν» μας. Δεν κινήθηκε προς τους Εφοπλιστές και τους λοιπούς «έχοντες και κατέχοντες» να αγοράσουν μια φρεγάτα, ένα αεροπλάνο. Μπορούν, αλλά κάποια επίσημα χείλη να τους το πουν. Μέγα κενό στρατηγικής.

Στο μεταξύ οξύνεται στη διαπασών το (λαθρο)εποικιστικό. Κινδυνεύουμε να υποκατασταθούμε από αλλοφύλους (εσχάτως τούς κοντινότερους συμμάχους τού Ερντογάν Πακιστανούς) βεβαίως αλλοθρήσκους, μουσουλμάνους, αλλογλώσσους, μηδεμίαν συγγένειαν εχόντας με τον ελληνικό πολιτισμό.

Οι Alexandre Del Valle και Emmanouel Razavi δημοσίευσαν εσχάτως ένα δοκίμιο «Σχέδιο ισλαμοποίησης τής Ευρώπης». Ο Del Valle επισημαίνει: « Η ιδέα των Αδελφών Μουσουλμάνων για τη Δύση, είναι ότι δεν υπάρχουν σημαντικά εμπόδια στην επέκταση τού Ισλάμ, χάρη στην ελευθερία της λατρείας που παραχωρείται στους μουσουλμάνους αλλά απαγορεύεται στους μη μουσουλμάνους στη γη τού Ισλάμ»(…).

«Η ιδιοφυΐα των Αδελφών Μουσουλμάνων βρίσκεται στο ότιχρησιμοποιούν την ενοχή, το σύμπλεγμα των Δυτικών και στο να πιστέψουν οι μουσουλμάνοι ότι "διώκονται" για να δικαιολογήσουν ένα νεο-αποικιοκρατικό / σκοταδιστικό πρόγραμμαπου στοχεύει να κάνει τους μουσουλμάνους μια ξεχωριστή κοινότητα: αυτή είναι στρατηγική της «παράνοιας». http:www.atlantico.fr/decryptage/3583457 (Μτφρ. Ε. Νιάνιος). Λίγο μυαλό και περίσσεια εθνικής αποφασιστικότητας. Εδώ και τώρα!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ως εδώ και μη παρέκει!…

του Στέλιου Παπαθεμελή* 

Το κλίμα είναι βαρύ. Ο αγαρηνός έχει ξεσαλώσει. Και δεν απειλεί μόνον, αλλά πραγματοποιεί. Η επιθετικότητά του έχει υπερβεί κάθε όριο και συνεχίζει να την κλιμακώνει, ενώ οι ημέτεροι ψελλίζουν νερόβραστες παραπομπές στο … διεθνές δίκαιο! Ως εδώ και μη παρέκει!…

Ο Ανώνυμος Έλλην τής «Ελληνικής Νομαρχίας»(1806), συγκλονιστικού κειμένου,προσγείωνε τους Έλληνες καλώντας τους να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις και να μην περιμένουν βοήθεια από τους όποιους ξένους. Γράφει:

«Ίσως, τέλος πάντων, προσμένετε να μας δώσει την Ελευθερίαν κανένας από τους αλλογενείς δυνάστας; Ώ Θεέ μου! Έως πότε, ώ Έλληνες, να πλανώμεθα τόσον αστοχάστως; (…) Ποιος αγνοεί, ότι ο κύριος στοχασμός των αλλογενών δυναστών είναι εις το να προσπαθήσουν να κάμουν το ίδιόν των όφελος με την ζημία των άλλων;»

Ψηλαφούμε τους «τύπους των ήλων» της κοινωνίας μας. Στο αρνητικό της θυμίζει σημεία από τις εναλλασσόμενες φάσεις τού Αγώνα τού’21 όπου ωστόσο και στις πιο κρίσιμες στιγμές κυριαρχούσε η ελπίδα και η βεβαιότητα της νίκης και όχι η απόγνωση.

Βιώνουμε μία φάση που θυμίζει την δραματική δυσθυμία και αθυμία που προς στιγμήν επεκράτησε στους Αγωνιστές μετά και λόγω της πτώσης τού Μεσολογγίου.

Στα Απομνημονεύματά του ο Γέρος τού Μοριά σχολιάζει τα “ύστερα” της πτώσεως: “Τι να κάνομεν τώρα Κολοκοτρώνη;” “Τι να κάνομεν;” τους λέγω: “Την αυγήν να κάνομεν συνέλευσιν ν’ αποφασίσουμε κυβέρνηση πέντε, έξι, οκτώ άτομα δια να μας κυβερνήσουν (…) και ημείς οι άλλοι να σκορπίσομεν εις τες επαρχίες και να πιάσομεν γενικώς τα άρματα, ως τα πρωτοπιάσαμεν εις την Επανάστασιν”(Τερτσέτη / Κολοκοτρώνη Απομνημονεύματα, τ.4, σ.167).

Πρακτέα και στη παρούσα εθνική κρίση όσα υπέδειξε στην τοτινή ο Γέρος τού Μοριά.

Η επίσημη Ελλάς όμως αντιπαρέρχεται σιωπώσα, ή το πολύ ψελλίζουσα αναφορές στο διεθνές δίκαιο, την αισχρή ρητορική επιθετικότητα τού εξ ανατολών ανισόρροπου.

Δεν έχουμε στρατηγική. Οφείλουμε αμελλητί να αποκτήσουμε. Μετά την προχθεσινή συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, οι τούρκοι ανεκοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν σε νέες γεωτρήσεις και έρευνες, και δη στις περιοχές του παράνομου μνημονίου συνεννόησης Τουρκίας-Λιβύης.

Και η εξ αρχής κενόδοξη περί «γαλάζιας πατρίδας» ρητορεία τους έχει μετατραπεί ήδη σε εμπράγματη.

Είναι αδιανόητο – τί άλλο πρέπει ναδουν τα μάτια των Ελλήνων για να αποφασίσει το κράτος τους να συμπεριφερθεί ως κράτος. Δηλαδή να προστατέψει τα σύνορά του;

Σε μία περίεργη έξαρση της λεγόμενης «διπλωματίας των προγευμάτων» ο Έλλην υπΕξ καλεί διαδοχικά τον αλβανό και σκοπιανό ομολόγους του, προφανώς για να τους «γλυκάνει» μετά το Μακρόν. Εναντίον τού έχει αναφανδόν ταχθεί η Κυβέρνησή μας! Κάποιος πρέπει να διδάξει στους διαχειριστές της εξωτερικής μας πολιτικής ότι ο χρυσούς κανών της είναι το «do ut des».

Εν προκειμένω δεν μπορεί να παίρνει ο (τουρκ)αλβανός τα πάντα και να συνεχίζει να μεταχειρίζεται την ελληνική Ομογένεια ως πολίτες γ’ κατηγορίας! Δεν γίνεται!

Από το Montego Bay οπότε υπεγράφη (1982) η Διεθνής Σύμβαση για το δίκαιο της Θάλασσας παρήλθαν 37 χρόνια. Εμείς όμως δεν κάναμε την παραμικρή ενέργεια κατοχύρωσης των θαλασσίων ζωνών μας. Είμαστε αναπολόγητοι διότι, ενώ βαλλόμεθα πανταχόθεν (έσχατο επεισόδιο η «συμφωνία» Τουρκίας – Λιβύης) εφησυχάζουμε μακαρίως ως να μην συμβαίνει τίποτα!…

Δεν υπάρχουν προστάτες. Δεν υπάρχουν σταθερές συμμαχίες. Υπάρχουν μόνοσυμφέροντα. Με την πρώτη κανονιά οι Αμερικανοί θα μας προδώσουν, αυτοί κυρίως. Πρόσφατο παράδειγμα ο ιδιόρρυθμος πρόεδρός τους πρόδωσε τους Κούρδους(υπέρ τού Ερντογάν) και αμέσως μετά πρόδωσε και τους Αρμένιους και πάλι υπέρ του ίδιου αδίστακτου ισλαμιστή, τον οποίον καλοδέχτηκε και κατ΄ εξαίρεση προχθές.

Αντεπίθεση τώρα. Ως εδώ και μη παρέκει!..

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης