Οι Έλληνες ενωμένοι είναι ακατανίκητοι!

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Habemus Papam! Έχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας. Και για πρώτη φορά γυναίκα! Σε καλό να μας βγει! Βεβαίως ένας αρχηγός κράτους πρέπει να είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τα ιερά και τα όσια τού Γένους, την Πίστη, την Πατρίδα και την Ακεραιότητα της χώρας. Δεν έχουμε κανένα δείγμα γραφής της προτεινομένης νέας Προέδρου. Μάς είναι tabula rasa. Να ευχηθούμε να μην πέσουμε από τα σύννεφα, αλλά παρά τις επιφυλάξεις μας να αποδειχθεί η επιλογή της, εφ’ όσον ψηφισθεί, η αρίστη πασών.

Βρώμικη εξακολουθεί να είναι η στάση τού Βερολίνου απέναντί μας. Η Μέρκελ μάς απέκλεισε από την Διάσκεψη τής Κυριακής για το ζήτημα της Λιβύης. Κλήθηκαν να παραστούν εκεί: ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Κίνα, Τουρκία, ΗΑΕ, Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία, ως και το …Κονγκό! Σχεδόν οι πάντες, η «σάρα και η μάρα», πλην ημών!

Πλην ημών οι οποίοι, μετά την έκνομη τουρκολιβυκή συμφωνία, έχουμε κάθε δικαίωμα να μετέχουμε σε μια τέτοια διάσκεψη. Οι Γερμανοί είναι αιωνίως φιλότουρκοι και αιωνίως ανθέλληνες. Δεν χρειαζόμαστε αποδείξεις γι’ αυτό. Έχουμε συνηθίσει να δεχόμεθα από αυτούς «αντί τού μάννα χολήν και αντί τού ύδατος όξος».

Όμως διά της εις άτοπον απαγωγής το πρόβλημα δεν είναι οι ξένοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και λοιποί. Το πρόβλημα είμαστε εμείς! Έχουμε πασίδηλο έλλειμμα στιβαρής διοίκησης, ηγετών με ευθεία ισχυρή και αμετακίνητη βούληση. Ηγετών με επίγνωση εθνικών ευθυνών και σφαιρική αίσθηση τού ελληνικού προβλήματος.

Αλάνθαστος ο σοφός γέρων της Σκιάθου βάζει τα πράγματα στην εμπρέπουσα φυσική τους θέση: «Ἄγγλος ἢ Γερμανὸς ἢ Γάλλος δύναται νὰ εἶναι κοσμοπολίτης ἢ ἀναρχικὸς ἢ ἄθεος ἢ ὅ,τιδήποτε. Ἔκαμε τὸ πατριωτικὸν χρέος του, ἔκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἐπαγγέλλεται, χάριν πολυτελείας, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀπαισιοδοξίαν. Ἀλλὰ Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπ᾽ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας. Τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, τὸ δοῦλον, ἀλλ᾽ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸ ἐλεύθερον, ἔχει καὶ θὰ ἔχῃ διὰ παντὸς ἀνάγκην τῆς θρησκείας του»(Αλεξ. Παπαδιαμάντης, Λαμπριάτικος Ψάλτης).

Ερώτηση κρίσεως: Σε ποιο βαθμό άραγε τα σημερινά δημόσια πρόσωπα της χώρας μπορούν να ανταποκριθούν στο «μέτρο» αυτό τού μεγάλου πεζογράφου μας;

Οι Γερμανοί που επέλεξαν το Κονγκό αντί της Ελλάδος για τη Διάσκεψη της Κυριακής δεν θα ορρωδήσουν να πιέσουν (τρόπος τού λέγειν «πιέσουν») διότι γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται δα και πολλή πίεση για να ενδώσουμε. Έχουν αποφασίσει να μάς σύρουν στη Χάγη για να ικανοποιήσουν την προαιώνια φίλη τους Τουρκία. Όμως η Χάγη χρειάζεται «συνυποσχετικό», ήτοι συμφωνία για τήρηση της εκδοθησομένης απόφασης. Η Άγκυρα όμως δεν πρόκειται να υπογράψει το συνυποσχετικό, αν δεν προηγηθεί διμερής διαπραγμάτευση, δηλαδή εδαφικές παραχωρήσεις εκ μέρους μας!

Οι Έλληνες εντός και εκτός ελλαδικών συνόρων είμαστε 20 εκατομμύρια και αν ποτέ αποκτήσουμε σοβαρή και στιβαρή ηγεσία, θα επιβεβαιωθεί η απάντηση των Θηβαίων στον Μαρδόνιο όπως την περιγράφει ο Ηρόδοτος:

«Κατὰ μὲν γὰρ τὸ ἰσχυρὸν τούς Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας (…) χαλεπούς εἶναι περιγίγνεσθαι καὶ ἅπασιν ἀνθρώποισι»(Θ,2)[=Είναι δύσκολο να νικήσουν ενωμένους τους Έλληνες ακόμη κι αν μαζευτούν όλοι οι άλλοι μαζί].

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Ένα σώμα, μία ψυχή, ένας ηγέτης»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ποιος κυριολεκτικά ΗΛΙΘΙΟΣ πήρε την απόφαση να διαθέσει τα πολεμικά μας αρματαγωγά για την φιλοξενία ισλαμιστών λαθροεποίκων; Τον παραδίδουμε στην χλεύη των Πανελλήνων!

Την στιγμή που βαλλόμεθα πανταχόθεν και ο κακή τη μοίρα μέγας (κατ΄ εξουσίαν) Τραμπ μεταχειρίζεται τον Έλληνα πρωθυπουργό σαν τον τελευταίο υπηρέτη του, δεν έχουμε την πολυτέλεια να διαπράττουμε τέτοιου μεγέθους βλακείες.

Μεταχειριζόμαστε μονίμως τους λαθροεποίκους ως «φιλοξενούμενους πολυτελείας», ενώ γνωρίζουμε ότι, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, είναι φίδια στον κόρφο μας…

Τα γεγονότα μπορούν ανα πάσαν στιγμή να εξελιχθούν ραγδαία έτσι που να μην υπάρξει χρόνος για διορθωτικές κινήσεις.

Ο Αμερικάνος ακόμα και φραστικά- (στην πράξη ούτως ή άλλως το [δια] πράττει καθημερινά), αφήνει την Ελλάδα ακάλυπτή απέναντι στις ωμές και βάναυσες απειλές του «φίλου» του (το λέει και το ξαναλέει) (ψευδο)σουλτάνου της Άγκυρας.

Ρήγας ο Βελεστινλής δικαίως μας προειδοποιούσε από τότε:

«Μην ελπίζετε εις ξένους/και υιούς νενοθευμένους./ Πάρα μόνο στην ανδρείαν/των Ελλήνων την καρδίαν»!

Τα υπόλοιπα περιττά και επικίνδυνα.

Κάποιος σεμνός και προβληματισμένος πολίτης μας εφοδίασε με το παρακάτω βαθυτάτου νοήματος ζωής γράμμα του κορυφαίου των ελληνικών γραμμάτων Νίκου Καζαντζάκη. Αξίζει να το διαβάσουμε μαζί. Γραμμένο από την Παναγία του Βουνού της Σίφνου και πάνω στο λευκό μνήμα της Μοναχής Θεοφίλης:

«Σίφνος, Παναγιά τού Βουνού, 13-7-15

Άγαπητέ μου κ. Ζερβέ

Ζώ επί τέλους της ζωή μου. Ένα κελί κάτασπρο, ένα λαγήνι νερό, λίγο γάλα και αυγά κ΄ ένα παραθυράκι απ΄όπου βλέπω τη θάλασσα και τις ελιές στο πλάι του βουνού. Κ΄ έπειτα, απόξω, μια μεγάλη αυλή πλακοστρωμένη και στην άκρα το λευκά μνήμα της «Μοναχής Θεοφίλης», που απάνω του τώρα ακουμπώ και σας γράφω. Είμαι αληθινά βαθύτατα ευτυχής. Μου φαίνεται πως τίποτα δεν μπορώ πια να επιθυμήσω. Η ψυχή μου λευτερώθηκε και άρχισα να γράφω και βρίσκομαι διαρκώς κάτω από τα φτερά αν όχι της Νίκης, μα του Λυτρωμού.

Πόσο μάταια περιέπλεξαν οι άνθρωποι τη ζωή τους με πλήθος ανόητες ανάγκες. Απεδώ ο παραλογισμός της κοινωνικής ζωής μου κάνει κατάπληξη. Προς τί όλα αυτά; Η ζωή είναι υψηλότερη και απλούστερη. Τηνε νοιώθω εδώ, στην αυλή, το βράδυ σα βασιλέψει ο ήλιος και υψωθεί το φεγγάρι και φυσήξει το βραδυνό αεράκι. Ή τη νύχτα, σαν ξυπνώ και για να πιστέψω σ΄ευτυχία μου, ανοίγω το κελί και βλέπω τον κάτασπρο τρούλο της εκκλησίας κι ακούω το μακρινό γαύγισμα του σκύλου στο φεγγάρι. Αναπνέω το Θεό, σαν τον αέρα το βουνήσιο και όλο μου το σώμα φεγγοβολά από την παρουσία του. «Φυγή μόνου προς μόνον»! τα τελευταία αυτά λόγια του Πλωτίνου πως θάθελα να γίνουν η αρχή μιας νέας, ανώτερης ζωής!

Πάντα δικός Σας

Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»

Έχει βαρύνουσα και ακριβή σημασία η μαρτυρία του Καζαντζάκη. Είναι η κατάθεση της ψυχής ενός μεγάλου που συνέλαβε εξ όνυχος τον λέοντα, εν προκειμένω το νόημα της ζωής. Και δακτυλοδεικτεί το δικό μας δρόμο.

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου το 2004 είχε αναδειχθεί όπως θυμόμαστε όλοι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Οι αθλητές της εξήγησαν προ ημερών στην τηλεόραση τους λόγους του πρωτείου: Λειτουργούσαμε όλοι ως ένα σώμα και μία ψυχή και πειθαρχούσαμε στον ΕΝΑ τον ηγέτη(Ρεχάγκελ).

Το μυστικό της επιτυχίας λοιπόν! ΈΝΑ σώμα, ΜΙΑ ψυχή και ΕΝΑΣ ηγέτης.

Παράδειγμα για όλους του αγώνες μας!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Περί Χάγης και άλλων δαιμονίων

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ύπουλη και ωμή τουρκική απειλή. Την ίδια ώρα βαλλόμεθα από ένα ασυγκράτητο και φυσικά ανεξέλεγκτο ισλαμικό (λαθρο)εποικισμό. Το πολιτικό μας προσωπικό δεν παρέχει σοβαρά δείγματα αυτοσυνειδησίας των κινδύνων που εγκυμονούνται από αυτήν την εξέλιξη.

Είναι επιτακτική ώρα για έναν εκ βαθέων αναστοχασμό. Η Άγκυρα έχει «εργαλειοποιήσει» τις λαθρομεταναστευτικές ροές και αυτές οι «υβριδικές» επιλογές της, όπως π.χ. πλατφόρμες τελευταίας τεχνολογίας μάς βρίσκουν πολύ πίσω.

Βιώνουμε μια ραγδαία δημογραφική κατάρρευση. Έχουν βαρύνουσα σημασία οι επισημάνσεις τού Πολυβίου (203-130 π.Χ.) για τα αίτια της δημογραφικής πτώσεως που οδήγησαν στην υποταγή τού Ελληνισμού στους Ρωμαίους.

«Επέσχεν ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς καιροῖς τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν ἀπαιδία καὶ συλλήβδην ὀλιγανθρωπία, δι' ἣν αἵ τε πόλεις ἐξηρημώθησαν καὶ ἀφορίαν εἶναι συνέβαινε, καίπερ οὔτε πολέμων συνεχῶν ἐσχηκότων ἡμᾶς οὔτε λοιμικῶν περιστάσεων (…) τῆς αἰτίας προφανοῦς ὑπαρχούσης καὶ τῆς διορθώσεως ἐν ἡμῖν κειμένης»(=Συνέβη στον καιρόν μας να επικρατήσει σ’ όλη την Ελλάδα έλλειψη παιδιών και γενικώς έλλειψη ανθρώπων, εξαιτίας της οποίας και οι πόλεις ερημώθηκαν τελείως και επήλθε αφορία των [καρπών της γης] αν και ούτε συνεχείς πόλεμοι μάς κατέλαβαν, ούτε περιστάσεις μεταδοτικών ασθενειών» (…) η αιτία ήταν εμφανής και η διόρθωση ήταν στα χέρια μας).

«Τῶν γὰρ ἀνθρώπων εἰς ἀλαζονείαν καὶ φιλοχρημοσύνην, ἔτι δὲ ῥᾳθυμίαν ἐκτετραμμένων (…), ταχέως ἔλαθε τὸ κακὸν αὐξηθέν»(=διότι οι άνθρωποι είχαν εκτραπεί στην αλαζονεία και την φιλοχρηματία, και επίσης στην τεμπελιά. Έτσι το κακό αυξήθηκε χωρίς να γίνει αντιληπτό).

Πολύς λόγος περί Χάγης. Κίνδυνος – θάνατος! Θυμούμαι στο υπουργικό συμβούλιο τής 27.03.1987 τον Ανδρέα Παπανδρέου να ξεκαθαρίζει απόλυτα το ζήτημα τής Χάγης: «Εμείς έχουμε καλέσει, και επαναλαμβάνω και τώρα την Τουρκία να προχωρήσει στην αποδοχή της πρότασής μας να πάμε στη Χάγη. Αυτό προϋποθέτει ένα συνυποσχετικό υπογραμμένο από τους δύο και με αυτή την έννοια διάλογος για το συνυποσχετικό είναι λογικός. Και ουδέποτε είχαμε ή έχουμε αντίρρηση για την πραγματοποίησή του. Πολιτικό διάλογο με την Τουρκία για άλλα θέματα δεν είναι δυνατόν να κάνουμε γιατί είναι όλα πολιτικά και αφορούν αποκλειστικά το ποια κυριαρχικά δικαιώματα η Ελλάδα θα παραχωρήσει στη Τουρκία. Αυτό δεν λέγεται διάλογος. Αυτό είναι μήνυμα προς ηττημένο και δεν δεχόμαστε τέτοια μηνύματα»!

Ο τούρκος όμως αντιγράφοντας εν προκειμένω τον Κινέζο Πρόεδρο δεν δέχεται τις διατάξεις τού δικαίου της θάλασσας (UNCLOS), επιλέγει ποιες τού συμφέρουν, ενώ απορρίπτει εκείνες που δεν του συμφέρουν…

Ωστόσο η κυβέρνησή μας, χωρίς να το λέει ξεκάθαρα, φαίνεται να ερωτοτροπεί με την Χάγη. Είναι προφανές ότι μεμια τέτοια επιλογή συμπίπτουν οι έξωθεν οδηγίες (ανάγνωθι: Βερολίνο!).

Το ΔΔ της Χάγης δεν διαθέτει προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών του, όπως π.χ. ένα εθνικό δικαστήριο. Είναι δικαστήριο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Οι κινέζοι πήγαν στη Χάγη, αλλά όταν η απόφαση δεν τους βόλευε, έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα την εκτελέσουν!

«Η διένεξή μας με την Τουρκία είναι (γεω)πολιτική. Μπορούμε να φανταστούμε 15 ακεραίους διεθνείς δικαστές να κρίνουν μια διακρατική διαφορά αιρόμενοι υπεράνω σκοπιμοτήτων;» Μετά λόγου μεγίστης γνώσεως έγραψε αυτά ο πρώην Πρόεδρος κ. Χ. Σαρζετάκης (Εστία, 31/12/19).

Οι καναλάρχες φαντάζονται ότι η προβολή ειδεχθών εγκλημάτων στην οποία συχνότατα επιδίδονται (π.χ. «τεμάχισε τον νουνό του και τον πέταξε στα σκουπίδια» ή «το θύμα φιμωμένο και δεμένο χειροπόδαρα σε καρέκλα» κ.τ.τ.) τους εξασφαλίζει μπόλικο φιλοθεάμον κοινό. Γελιούνται μάλλον, ενώ δηλητηριάζουν την αισθητική και προπαντός την ηθική ευαισθησία τού Λαού που ευτυχώς παρά την μακρόχρονη διάβρωση σε σημαντική μερίδα τού κόσμου επιβιώνουν και αυτές.

Λίγη αυτοσυγκράτηση και κάποιος σεβασμός στο κοινό τους επιτέλους. Αλλιώς υπάρχουν διατάξεις, οι οποίες όμως «αργούν». Γιατί;

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Να υπερασπιστούμε τα ζωτικά μας συμφέροντα προς πάσαν κατεύθυνση

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τον Ιούνιο τού 1828 ο Βίκτωρ Ουγκώ, διάσημος από τους περιώνυμους «Αθλίους» του, συνόψισε το τουρκικό κακούργημα εκείνων των ημερών, τις σφαγές της Χίου, στο έξοχο ποιητικό του δημιούργημα «Το Ελληνόπουλο» :

«Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.

Η Χίο, τ΄ όμορφο νησί μαύρη απομένει ξέρα.

(…)

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι επάνου εκεί στο βράχο,

στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο

κάθεται σκύβει θλιβερά

(…)

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτος στις ράχες

Για να μην κλαις λυπητερά, τ΄ ήθελες τάχα να ΄χες;

(…)

Τι θες και απ΄ όλα τα αγαθά

τούτα; Πες! Τ΄ άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;

Διαβάτη, μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:

βόλια, μπαρούτη θέλω, να!» 

Ερώτηση κρίσεως: σε ποιο βαθμό τα σημερινά Ελληνόπουλα ταυτίζονται, μοιάζουν το «Ελληνόπουλο» του Βίκτωρος Ουγκώ;

Απάντηση, επίσης κρίσεως: ο επικυρίαρχος εθνομηδενισμός, η εκ των ένδον διάβρωση της Παιδείας, το παρασιτικό σύστημα κοινωνίας και οικονομίας αυτοπαγιδεύουν το λαό στη λογική της υποταγής.

Αυτό σημαίνει ότι εκμηδενίζουν κάθε θέληση αντιστάσεως. Ο έστι μεθερμηνευόμενο: μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε!

Ανοικτά σύνορα! Ξέρετε άλλη χώρα να διατηρεί ανοικτά σύνορα;Γνωρίζετε άλλη χώρα όπου στρατός και αστυνομία, αντί να εμποδίζουν τους λαθροεισβολείς, τούς υποδέχονται εν χορδαίς και οργάνοις και δια των δυσωνύμων Μ.Κ.Ο. τους εξασφαλίζουν στέγη, τροφή, διαμονή ακόμη και πεντάστερα ξενοδοχεία!

Ο λαθροεποικισμός απειλεί σοβαρά την ασφάλεια του κράτους. Αν λάβει κανείς μάλιστα υπ΄ όψη του ότι αυτήν την περίοδο η λαθραίοι είναι στην πλειονότητά τους Πακιστανοί, δηλαδή προέρχονται από τον πιστότερα σύμμαχο του Ερντογάν, το Πακιστάν, τότε συνειδητοποιεί ότι όλοι αυτοί αποτελούν δυνάμει εχθρικό στρατό εντός των Ελληνικών συνόρων, που είναι πανεύκολο σε μια κρίσιμη ώρα να μεταβληθούν σε ενεργεία.

Συμφωνούμε με τον Γιώργο Καραμπελιά: «αντιστρέφοντας την θανατηφόρα λογική της ύστερης μεταπολίτευσης, να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στον κυρίαρχο εθνομηδενισμό. Να αποκρούσουμε τις σημερινές απειλές της νεοοθωμανικής Τουρκίας. Να θωρακίσουμε τα σύνορά μας και να αρχίσουμε να μεταβάλλουμε το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας».

Αυτό πρέπει να είναι και το μήνυμα για τα 200 χρόνια από την Μεγάλη Επανάσταση τού 1821.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων τις επόμενες μέρες θα «πέσουν» οι υπογραφές Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ για τον αγωγό EastMed. Η Ιταλία δηλώνει έτοιμη να συνυπογράψει. Και αυτό αποτελεί ηχηρό ράπισμα στον (ψευδο)σουλτάνο της Άγκυρας.

Ο Ερντογάν δεν θα καταφέρει να σπάσει το γεωστρατηγικό πλέγμα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ / Ελλάδα, Κύπρος-Αίγυπτος / Ελλάδα-Κύπρος-Ιορδανία. Θα μείνει στην απομόνωσή του. Αν και με μισή καρδιά, συνυπέγραψε ως και ο Τραμπ!

Βέβαια ο «τρελλός της γειτονιάς» εξαγγέλλει για κάθε κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδος! Δεν θα του βγει. Από εμάς εξαρτάται. Αν όμως το «καταπιούμε», χαθήκαμε. Δεν υπάρχουν «ομπρέλες προστασίας» και άλλα τέτοια. Μόνοι θα αναμετρηθούμε με τον παγκάκιστο γείτονα και θα τον νικήσουμε! Διακόσια χρόνια πριν οι πρόγονοί μας διέλυσαν με την Επανάστασή τους την μεγαλύτερη αυτοκρατορία τού καιρού τους, την Οθωμανική. Και οι πρόγονοί μας ήταν υπόδουλοι που διεκδικούσαν την ελευθερία τους. Και το πέτυχαν! Οι εγχώριες ελίτ σήμερα, έμφοβες, ως μη όφειλε, ψάχνονται άρον άρον να σύρουν την χώρα στη Χάγη. Εννοείται ότι η πάγια θέση μας για το Δ.Δ. είναι ότι μόνο για το νομικό ζήτημα της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ προσφεύγουμε. Οι Τούρκοι θέλουν να πάνε στη Χάγη «εφ΄ όλης της ύλης». Εάν η Ελλάδα (παρα)συρθεί σε μια τέτοια εκδοχή, αλλοίμονό μας. Περί Χάγης και άλλων δαιμονίων δέστε το άρθρο τού Σ. Λυγερού «Γιατί η Χάγη είναι πρόσχημα και όχι ασφαλές καταφύγιο»(slpress.gr). 

Το διεθνές δίκαιο μάς διδάσκει ότι στρατηγική είναι η βέλτιστη χρήση των μέσων προς εκπλήρωση των ιεραρχημένων εθνικών μας συμφερόντων. Ωστόσο, παρόλο που ο λαός θυσίασε τα χρόνια αυτά κολοσσιαίους πόρους για την εθνική ασφάλεια, υποκύπτουμε συνεχώς στους τουρκικούς εκβιασμούς. Στην Κύπρο υιοθετήσαμε την υπονομευτική«Διζωνική – Δικοινοτική», καθώς και την περιβόητη «πολιτική ισότητα», όπου εξισώσαμε το 18% των τ/κ με το 82% των ε/κ, δηλαδή θέσαμε την Μεγαλόνησο υπό τουρκική κυριαρχία.

Θα εφαρμόσουμε κάποτε τις πρόνοιες τού διεθνούς δικαίου για την αιγιαλίτιδα ζώνη των 12 μιλίων; Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να το πράξουμε (Π. Ήφαιστος: Γιατί ο Τσαβούσογλου δεν θεωρεί την Ελλάδα βιώσιμο κράτος).

Θα αλλάξουν όλα ριζικά αν τα Ελληνόπουλα σήμερα αντιγράψουν το Ελληνόπουλο τού Βίκτωρος Ουγκώ και πουν με την ψυχή τους «βόλια, μπαρούτι θέλουμε, να !».

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης