του Στέλιου Παπαθεμελή* Ο Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, Ορθόδοξος Χριστιανός Ροντ Ντρέχερ μίλησε τον περασμένο μήνα στη Ρώμη με το εξαιρετικά επίκαιρο θέμα: «Αντισταθείτε στη ροζ δικτατορία τού φιλελευθερισμού». Το “ξετρύπωσε” ο φίλος, λόγιος καιδόκιμος μεταφραστής Ευάγγελος Νιάνιος που μάς το εφοδίασε επισημαίνοντας ότι: «ετερόφωτοι Διαφωτιστές, δισέγγονα τού Λένιν, Νεοδεξιοί και εγχώριοι προκύψαντες Homos SOROSensus συρρικνώνουν την ελληνική παρουσία στα τελευταία διακόσια χρόνια. Μιλάμε για εκείνους που ξεπούλησαν την Μακεδονία στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων και τούς «άλλους» που το «τιμούν» υπερηφάνως με το ρωμαϊκό επιχείρημα Pacta sunt servanda που όμως προϋποθέτει ότι η συμφωνία να είναι έγκυρη, όπερ ασφαλώς δεν συμβαίνει εν προκειμένω! Έχουμε κατά τον Ντρέχερ δύο βασικά πράγματα που μας ξεχωρίζουν από την προ-κομμουνιστική Ρωσία και την προ-ναζιστική Γερμανία: α) Οι ιδεολογίες μας είναι μια παγκοσμιοποιημένη ταυτοτική και θυματική πολιτική (ρεύμα κοινωνικής διεκδίκησης και ουτοπικής και πολιτικής λατρείας). Τα μέσα τού κράτους και του καπιταλισμού υβριδοποιούνται και γεννούν μια κοινωνία επιτήρησης. Ο Όργουελ φαντάστηκε έναν κόσμο παρόμοιο με τη Ρωσία του Στάλιν, όπου το κράτος ελέγχει την κοινωνία με το φόβο, τον πόνο και την τρομοκρατία. Ο Χάξλεϋ, αντίθετα, φαντάστηκε έναν κόσμο όπου το κράτος ελέγχει τις μάζες παρέχοντας απολαύσεις και ανέσεις στο λαό. Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στη Πολωνία στόχο είχαν να καταστρέψουν το πολωνικό έθνος ελέγχοντας τη μνήμη των Πολωνών. Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν τα έθνη να ντρέπονται για την κληρονομιά τους, όπως έκαναν και οι κομμουνιστές για τις μάζες που ήθελαν να ελέγξουν. Αυτό πρέπει να το αρνηθούμε! Χωρίς τον Θεό της Βίβλου, δεν θα είμαστε σε θέση να αντισταθούμε στον μελλοντικό ολοκληρωτισμό, ούτε στον πειρασμό να υποχωρήσουμε σε κακές μορφές αντίστασης. Η ροζ δικτατορία είναι πιο αξιαγάπητη από τους ολοκληρωτικούς προκατόχους της. Αλλά η παγκοσμιοποιημένη και τεχνοκρατική της ιδεολογία δεν αποτελεί μικρότερη απειλή για τις θρησκείες, τις οικογένειες, τις παραδόσεις και τους λαούς. Ναι, πρέπει να την πολεμήσουμε πολιτικά όσο μπορούμε, αλλά πρέπει επίσης να την πολεμήσουμε και μέσα μας. Με τον Κορονοϊό αποκαλύφθηκε η ψευδαίσθηση τού νεοφιλελευθερισμού. Το ξεκαθάρισε ο Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro: «Μας είπαν ότι τα σύνορα πρέπει να καταργηθούν. Ότι ο ιδιωτικός ήταν καλύτερος από το δημόσιο. Ότι το κράτος ήταν το κακό. Ότι τα νοσοκομεία έπρεπε να κλείσουν για οικονομικούς λόγους (...) το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας ιός για να δείξει την ψευδαίσθηση του νεοφιλελευθερισμού» (Figaro11-3-20). «Η Δύση έχασε το χρυσό νήμα με το οποίο ο Θεός, η Δημιουργία και οι άνθρωποι συνδέονταν μεταξύ τους. Δεν μπορεί να ελπίζει – εκτός και αν το ξαναβρεί - ότι θα σταματήσει τη διάλυση της, και αυτή θα την οδηγήσει σύντομα στην εξαφάνιση, αναμφίβολα». Ο πολιτιστικός πόλεμος τελείωσε: οι ψηφοφόροι αξιών, όπως καλούν στις ΗΠΑ αυτούς που τάσσονται υπέρ των ηθικών αξιών στις επιλογές τους, «έχουν χάσει και βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής». Ακόμη και αν αυτοί οι κύκλοι συνέβαλαν εν μέρει στη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, «είναι τελείως μάταιο να φανταζόμαστε ότι κάποιος τόσο απίστευτα χυδαίος και επιθετικός, με ηθική οτιδήποτε άλλο εκτός από άμεμπτη, μπορεί να ενσαρκώνει την αποκατάσταση των χριστιανικών αξιών και της κοινωνικής ενότητας. Δεν είναι η λύση στην πολιτισμική παρακμή: είναι σύμπτωμά της. Ο (ψευδο)σουλτάνος τής Άγκυρας ονειροφαντάζεται νεοοθωμανικές αυτοκρατορίες. Κούνια που τον κούναγε! Δυστυχώς εταίροι και σύμμαχοί μας είναι μόνο κατ’ όνομα. Στη πράξη αποδεικνύονται ανύπαρκτοι για μας και χρήσιμοι για τον βρώμικο γείτονά μας. Πρόσφατη κατάπτυστη δήλωση τού ΥπΕξ. της Μέρκελ: «Στηρίζουμε(μην πέσει καμιά κεραμίδα κατακέφαλα πάνω μας) την Ελλάδα αλλά δεν συζητούμε κατανομή προσφύγων»!!! * Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο φαυλεπίφαυλος αρχιμαφιόζος της Άγκυρας μηχανεύεται μέρα-νύχτα ό,τι κακό εναντίον της Ελλάδος. Έμμονη ιδέα του να (δια)πράξει ό,τι κάκιστον, ό,τι ακατανόμαστον κατά της Πατρίδος μας. Από δίπλα αναγκαίοι συνεργοί του οι επιφανείς Ευρωπαίοι «εταίροι» μας. Γνωρίζουν την αλήθεια, και όμως την αντιπαρέρχονται. Πολύ χοντροκομμένο ωστόσο το τελευταίο ευρω-τερατούργημά των Βρυξελλών: Η απίστευτη «παράλληλη δομή»- συμφωνία τού (ψευδο)σουλτάνου με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σ. Μισέλ και την Ούρσουλα Φον ντερ Λάϊεν, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι εν λόγω πρόεδροι, αν και η κοινή Δήλωση Ε.Ε.- Τουρκίας της 6ης Μαρτίου 2016 είναι προ πολλού νεκρή, την θεωρούν ισχύουσα με όλες τις έννομες συνέπειές της.

Η Ε.Ε. δυστυχώς από μακρού έχει παύσει να αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό. Λειτουργεί μάλλον ως φιλολογικός Σύλλογος παρά ως πολιτικό όργανο. Δεν εκπλήσσει επομένως η «παράλληλη» δομή επικοινωνίας και διαπραγμάτευσης με τον (ψευδο)σουλτάνο, με παρασκηνιακό διάλογο. Αλλά δικαιούμαστε και οφείλουμε να αντιδράσουμε αποφασιστικά για να ματαιώσουμε τα τεκταινόμενα και να αποτρέψουμε επανάληψή τους στο μέλλον.

«Ε.Ε. και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» αδιαφορίας και απραξίας όταν πρόκειται για σοβαρά ζητήματα που αφορούν και την χώρα μας.

Η αθλιότητα του βρώμικου γείτονα εντείνεται. Η ακτοφυλακή του εμβόλισε προχτές σκάφος του Λιμενικού μας, τα F-16 του πετούν πάνω από τους άνδρες μας στις Καστανιές. Ψευδολογεί ασυστόλως. Κατασκευάζει πελώρια ψεύδη για τάχα νεκρούς μετανάστες- αυτός ο δήθεν προστάτης τους.

Δυστυχώς παρασύρει - στην πραγματικότητα εξαγοράζει - και σοβαροφανή, ίσως και σοβαρά, ΜΜΕ. Last but not least στη γλώσσα του Τραμπ το fake news εναντίον της Ελλάδος το οποίο κατήγγειλε προσφάτως η πρώην πρύτανης Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη.

Οι «αρθρογράφοι» κατηγορούν την Ελλάδα ότι τάχα δημιούργησε κρυφό τόπο στον οποίο- υποτίθεται- μεταφέρουν τους παράνομους μετανάστες, που λαθραία περνούν τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο. Και τάχα τους αφήνουν εκεί επί 24ωρο χωρίς νερό και φαγητό, τους αφαιρούν τα υπάρχοντά τους, και γενικώς τους βασανίζουν!!!

Η περιγραφή, όπως θα την χαρακτήριζε ο Βιργίλιος, είναι miserabile visu και incredibile dictu, «οικτρόν ιδείν και απίστευτον ειπείν».

Η συνέχεια είναι ενδιαφέρουσα:

Ο επικεφαλής δημοσιογράφος, που παρέσυρε και άλλους τρεις συναδέλφους του να θέσουν την υπογραφή τους κάτω από το κατάπτυστο αυτό άρθρο, δηλώνει ότι..... "παραπληροφορήθηκε" από πληροφοριοδότη που εμφανίστηκε Σύριος, αλλά ήταν … Τούρκος, και τα όσα κατηγόρησε για τους Έλληνες δεν ανταποκρίνονται στα πράγματα!!!!!!! 

Ναι, αλλά δεν μπορεί αυτή η βρώμικη υπόθεση να κλείσει έτσι όπως στα παιδικά παραμύθια με την επωδό «έζησαν αυτοί καλά και ‘μεις καλύτερα». Η επιπολαιότητα έως ηλιθιότητας των κυρίων αυτών δημοσιογράφούντων ή δημοσιολογούντων ατόμων πρέπει να τιμωρείται δεόντως για να συμμορφωθούν οι δράστες και κάθε επόμενός τους να μην μπορεί να «παίζει εν ου παικτοίς».

Οι Έλληνες βομβαρδιζόμεθα αυτόν το καιρό από την βρώμικη προπαγάνδα του νεοοθωμανού γείτονα ο οποίος δεν ορρωδεί προ ουδενός για να κατασυκοφαντήσει και βλάψει την Ελλάδα.

Προχθές σε ένα τρομώδες παραλήρημά του μας συνέκρινε με τους … ναζί! Εννοείται ότι δευτερος όρος σύγκρισης με τους ναζί είναι μόνον ο ίδιος και πας όμοιός του! Συμπέρασμα: Ο (ψευδο)σουλτάνος δαιμονίζεται!...

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ο ροζ φιλελευθερισμός

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, Ορθόδοξος Χριστιανός Ροντ Ντρέχερ μίλησε τον περασμένο μήνα στη Ρώμη με το εξαιρετικά επίκαιρο θέμα: «Αντισταθείτε στη ροζ δικτατορία τού φιλελευθερισμού». Το “ξετρύπωσε” ο φίλος, λόγιος καιδόκιμος μεταφραστής Ευάγγελος Νιάνιος που μάς το εφοδίασε επισημαίνοντας ότι: «ετερόφωτοι Διαφωτιστές, δισέγγονα τού Λένιν, Νεοδεξιοί και εγχώριοι προκύψαντες Homos SOROSensus συρρικνώνουν την ελληνική παρουσία στα τελευταία διακόσια χρόνια. Μιλάμε για εκείνους που ξεπούλησαν την Μακεδονία στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων και τούς «άλλους» που το «τιμούν» υπερηφάνως με το ρωμαϊκό επιχείρημα Pacta sunt servanda που όμως προϋποθέτει ότι η συμφωνία να είναι έγκυρη, όπερ ασφαλώς δεν συμβαίνει εν προκειμένω!

Έχουμε κατά τον Ντρέχερ δύο βασικά πράγματα που μας ξεχωρίζουν από την προ-κομμουνιστική Ρωσία και την προ-ναζιστική Γερμανία:

α) Οι ιδεολογίες μας είναι μια παγκοσμιοποιημένη ταυτοτική και θυματική πολιτική (ρεύμα κοινωνικής διεκδίκησης και ουτοπικής και πολιτικής λατρείας). Τα μέσα τού κράτους και του καπιταλισμού υβριδοποιούνται και γεννούν μια κοινωνία επιτήρησης. Ο Όργουελ φαντάστηκε έναν κόσμο παρόμοιο με τη Ρωσία του Στάλιν, όπου το κράτος ελέγχει την κοινωνία με το φόβο, τον πόνο και την τρομοκρατία. Ο Χάξλεϋ, αντίθετα, φαντάστηκε έναν κόσμο όπου το κράτος ελέγχει τις μάζες παρέχοντας απολαύσεις και ανέσεις στο λαό.

Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στη Πολωνία στόχο είχαν να καταστρέψουν το πολωνικό έθνος ελέγχοντας τη μνήμη των Πολωνών.

Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν τα έθνη να ντρέπονται για την κληρονομιά τους, όπως έκαναν και οι κομμουνιστές για τις μάζες που ήθελαν να ελέγξουν. Αυτό πρέπει να το αρνηθούμε! Χωρίς τον Θεό της Βίβλου, δεν θα είμαστε σε θέση να αντισταθούμε στον μελλοντικό ολοκληρωτισμό, ούτε στον πειρασμό να υποχωρήσουμε σε κακές μορφές αντίστασης.

Η ροζ δικτατορία είναι πιο αξιαγάπητη από τους ολοκληρωτικούς προκατόχους της. Αλλά η παγκοσμιοποιημένη και τεχνοκρατική της ιδεολογία δεν αποτελεί μικρότερη απειλή για τις θρησκείες, τις οικογένειες, τις παραδόσεις και τους λαούς. Ναι, πρέπει να την πολεμήσουμε πολιτικά όσο μπορούμε, αλλά πρέπει επίσης να την πολεμήσουμε και μέσα μας.

Με τον Κορονοϊό αποκαλύφθηκε η ψευδαίσθηση τού νεοφιλελευθερισμού.

Το ξεκαθάρισε ο Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro: «Μας είπαν ότι τα σύνορα πρέπει να καταργηθούν. Ότι ο ιδιωτικός ήταν καλύτερος από το δημόσιο. Ότι το κράτος ήταν το κακό. Ότι τα νοσοκομεία έπρεπε να κλείσουν για οικονομικούς λόγους (...) το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας ιός για να δείξει την ψευδαίσθηση του νεοφιλελευθερισμού» (Figaro11-3-20).

«Η Δύση έχασε το χρυσό νήμα με το οποίο ο Θεός, η Δημιουργία και οι άνθρωποι συνδέονταν μεταξύ τους. Δεν μπορεί να ελπίζει – εκτός και αν το ξαναβρεί - ότι θα σταματήσει τη διάλυση της, και αυτή θα την οδηγήσει σύντομα στην εξαφάνιση, αναμφίβολα».

Ο πολιτιστικός πόλεμος τελείωσε: οι ψηφοφόροι αξιών, όπως καλούν στις ΗΠΑ αυτούς που τάσσονται υπέρ των ηθικών αξιών στις επιλογές τους, «έχουν χάσει και βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής». Ακόμη και αν αυτοί οι κύκλοι συνέβαλαν εν μέρει στη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, «είναι τελείως μάταιο να φανταζόμαστε ότι κάποιος τόσο απίστευτα χυδαίος και επιθετικός, με ηθική οτιδήποτε άλλο εκτός από άμεμπτη, μπορεί να ενσαρκώνει την αποκατάσταση των χριστιανικών αξιών και της κοινωνικής ενότητας. Δεν είναι η λύση στην πολιτισμική παρακμή: είναι σύμπτωμά της.

Ο (ψευδο)σουλτάνος τής Άγκυρας ονειροφαντάζεται νεοοθωμανικές αυτοκρατορίες. Κούνια που τον κούναγε!

Δυστυχώς εταίροι και σύμμαχοί μας είναι μόνο κατ’ όνομα. Στη πράξη αποδεικνύονται ανύπαρκτοι για μας και χρήσιμοι για τον βρώμικο γείτονά μας. Πρόσφατη κατάπτυστη δήλωση τού ΥπΕξ. της Μέρκελ:

«Στηρίζουμε(μην πέσει καμιά κεραμίδα κατακέφαλα πάνω μας) την Ελλάδα αλλά δεν συζητούμε κατανομή προσφύγων»!!!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

+Ερνέστο Κάρντεναλ, ιερέας, ποιητής και επαναστάτης

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο Ερνέστο Κάρντεναλ, ο Ιερέας-ποιητής και επαναστάτης της Νικαράγουας, μας αποχαιρέτησε πρόσφατα πλήρης ημερών και κατάφορτος πράξεων τιμίων και καθαρών. Ο Ιωάννης-Παύλος Β΄ τον έπαυσε από κληρικό, ενώ ο νέος πάπας Φραγκίσκος διόρθωσε το λάθος τού προκατόχου του και τον επανέφερε στα ιερατικά του καθήκοντα.

Υπουργός Πολιτισμού στις κυβερνήσεις τών Σαντινίστας μέχρι που ο Ορτέγκα μετεξελίχτηκε σε δικτάτορα, οπότε αποχώρησε καταγγέλλοντας.

Ο γράφων έχει προλογίσει ήδη το 1985 την ελληνική έκδοση του Βιβλίου τού Cardenal «Το Ευαγγέλιο της επανάστασής των Σαντινίστας» σε λαμπρή μετάφραση του εξειδικευμένου σε θέματα χριστιανικής κοινωνιολογίας Ευάγγελου Νιάνιου.

Ενημερώναμε από τότε:

Από το 1968 που ο Γκουστάβο Γκουτιέρεζ πραγματοποιούσε στη Λίμα του Περού το επίσημο ξεκίνημα αυτού του κύματος με την περίφημη ομότιτλη ομιλία του, αυτό που ονομάζεται στη Λατινική Αμερική Θεολογία της απελευθέρωσης ή της επανάστασης και στη Δύση πολιτική θεολογία, κατάφερε να τραντάξει τα λιμνάζοντα ύδατα τις απρακτούσας χριστιανικής συνείδησης σ΄ αυτό το δραματικά ταραγμένο κομμάτι του κόσμου, πάντοτε άσχετα και παρά τις υπερβολές, τα λάθη και την όλη κριτική που μπορεί να του ασκηθεί.

Είναι «η θεματική της αγάπης και της υπηρέτησης των φτωχών». Ο ίδιος ο πατήρ Γκουτιέρεζ ονομάζει Θεολογία απελευθέρωσης την προσπάθεια να ανευρεθεί μια νέα γλώσσα με την οποία να μιλήσουμε για την αγάπη του Θεού στους απόκληρους της γης, ένας νέος τρόπος κατανόησης της πίστης.

Οι θεωρητικοί αυτού του ρεύματος δίνουν στην απελευθέρωση ένα πολυδιάστατο περιεχόμενο που καλύπτει την ανθρώπινη, κοινωνική και πολιτική πλευρά και δεν περιορίζεται σε απλή αλλαγή δομών. Εννοούν τελικά λύτρωση από την αμαρτία που ορίζουν ως έλλειψη αγάπης για τον άνθρωπο και το Θεό.

Είναι γεγονός ότι αυτό το μήνυμα άγγισε αποτελεσματικά τους αδικουμένους και καταπιεζομένους της αμερικανικής ηπείρου. Και έδωσε ταυτόχρονα πολλαπλά ερεθίσματα για την ανάδειξη της ποιμαντικής δημιουργικότητας της τοπικής Εκκλησίας.

Στην καθ΄ ημάς Ανατολή η Ορθοδοξία ανέπτυξε, ιδιαίτερα στους χρόνους της δουλείας του Γένους, την δική της θεολογία απελευθέρωσης. Με περισσότερο εμπειρία δράσης και ελάχιστα, ή καθόλου, θεωρητικά αρθρωμένη άποψη η Εκκλησία μας βρέθηκε στις προφυλακές των απελευθερωτικών αγώνων του Έθνους. Η Πατερική κληρονομία της, το κοινοβιακό της πνεύμα, το συνοδικό πρωτογενές δημοκρατικό πολίτευμά της και οι βαθιές κοινωνικές εμπειρίες των Μοναχών της κατέστησαν περιττή την επιδίωξη μια θεωρίας απελευθέρωσης.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας, που η διδαχή τους ζει στη λειτουργία και την θεωρία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι κατηγορηματικοί και ανεπιφύλακτοι στην καταγγελία της βίας, της αδικίας, όλων των κοινωνικών συνεπειών της αμαρτίας. «Ύλας δε πλούτου σωρεύσαι αναμαρτήτως, αμήχανον» γράφει ο άγιος Αστέριος Αμασείας. Και συνεχίζει: «Ταύτα ίνα κτηθή πόσοι πένητες αδικούνται! Πόσοι δε ορφανοί κονδυλίζονται! Πόσοι σφοδρά σπαραττόμενοι σπεύδουσιν προς αγχόνην»!

Όπως εύστοχα μάς θύμισε στη συγκλονιστική του «Εκκλησία των Φυλακών» ο Βραζιλιάνος μοναχός Φρέι Μπέτο: «Αν ο Θεός των χριστιανών απουσιάζει από την κίνηση της ιστορίας που ζούμε, είναι γιατί οι χριστιανοί δεν συνάντησαν ακόμη το Θεό του Ιησού Χριστού»!

Η Εκκλησία έχει μιαν αμετακίνητα ελπιδοφόρα σύλληψη του κόσμου και των προοπτικών του. Η πραγμάτωσή της προϋποθέτει οι πιστοί της, ο λαός, να μεταβάλουν την εφησυχάζουσα συνείδησή τους σε δρώσα …

Και βεβαίως οι πνευματικοί της ταγοί να λειτουργούν πάντοτε Γρηγορούντες!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Τουρκικές παραβιάσεις = Η ιστορία μιας κατάρριψης που δεν έγινε ποτέ

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο Αίσωπος διηγείται («Όφις πατούμενος και Ζευς») για ένα φίδι που το τσαλαπατούσαν πολλοί και έκανε τα παράπονά του γι΄ αυτό στον Δία. Και ο Ζευς «πατήρ ανδρών τε θεών τε» το συμβούλεψε: «Αν δάγκωνες τον πρώτο που σε πάτησε, δεύτερος δεν θα τολμούσε να σου κάνει το ίδιο». Ο μύθος δηλοί ότι «οι τοις πρώτοις επεμβαίνουσιν ανθιστάμενοι, τοις άλλοις φοβεροί γίνονται». Όσοι δηλαδήαντιστέκονται σε αυτούς που τους επιτίθενται,εκφοβίζουν όλους τους άλλους.

Οι Τούρκοι πραγματοποίησανμόνο στους τελευταίους 62 μήνες ούτε μια, ούτε δέκα, ούτε εκατό, ούτε έστω χίλιες παραβιάσεις, αλλά 16.248!

Αν τιμούσαμε την σοφία των προγόνων μαςκαι αντιστεκόμασταν, όπως μας συμβούλευε ο Αίσωπος, δεν θα αποτολμούσαν ούτε δεύτερη!

Ολόκληρη η ιστορία των τουρκικών παραβιάσεων -παραβάσεων είναι η ιστορία μιας κατάρριψης που δεν έγινε ποτέ!

Στο μεταξύ τις τελευταίες 50 ημέρες καταγράφηκε ρεκόρ τουρκικής προκλητικότηταςμε 965 παραβιάσειςτης κυριαρχίας μας. Με τα δεδομένα αυτά, είναι (ακατ)ανόητηοποιαδήποτε συζήτηση περί ΜΟΕ, που όμως διεξάγεται στην Αθήνα. Αν δεν σταματήσουν οι τσαμπουκάδες του Ερντογάν και των υπουργών του, δεν πρέπει να υπάρξει κανένας διάλογος. Γελοιοποιείται και η έννοιάτου.

Από διαρροές προκύπτει ότι στο Γραφείο του ΥΕΘΑ, όπου διεξήχθησαν, ως μη όφειλε, οι πρόσφατες συνομιλίες για τα διαβόητα ΜΟΕ, οι ειδικοί εξέτασαν όλα τα προβλήματα που συνδέονται με τις πάγιες αξιώσεις των Οσμανλήδων, κόντρα στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Καταγράφεταιποιοτική αναβάθμιση της νεοοθωμανικής προκλητικότητας. Στο τετραήμερο των συζητήσεων για τα ΜΟΕ στο ΥΕΘΑ, ενώ συζητούσαν περί μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης, την ίδια ώρα στο Αιγαίο οι Τούρκοι ξεσάλωναν κυριολεκτικά: Υπερπτήσεις, εμπλοκές, οπλισμένα μαχητικά αεροσκάφη, παραβιάσεις – παραβάσεις. Προφανώς ετοιμάζουν «θερμό». Το 2019 οι παραβιάσεις έφτασαν τις 4811!!!

Είναι όμως ώρα για μια εκ βαθέων αναθεώρηση της στάσης μας. Όπως συμβούλευε ο εθνικός μας ποιητής «Το σπαθί σου αντισηκώνεις//τρία πατήματα πατάς.// Σαν τον πύργο μεγαλώνεις// και εις το τέταρτο κτυπάς» (Σολωμός, Ύμνος εις την Ελευθερίαν / 96 ).

Στο μεταξύ οι ιθύνοντες, αντί να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του λαθροεποικισμούκαι του εξισλαμισμού της χώρας που αυτός απεργάζεται, χτύπησαν βλακωδώς και αλύπητα τους Έλληνες πολίτεςπου διαμαρτύρονταν. Έμπλεξαν την Αστυνομία της οποίας η αποστολή είναι βαθύτατα διαφορετική.

Πάντως στις Βρυξέλλες, όπου συζητούνταν το (λαθρο)μεταναστευικό, καμμιά ευρωενωσιακή δέσμευση για το 95% των λαθροεποίκων δεν ελήφθη. Κοντολογίςη νέα πολιτική της ΕΕ για το (λαθρο)μεταναστευτικό είναι μία από τα ίδια, πανομοιότυπη με την παλιά. Τελικά όταν δεν υπάρχει κυβέρνηση με στιβαρήβούληση, αλλά είναι πρόθυμη σε υποχωρήσεις «εις πρώτηνζήτησιν», αυτά θα εισπράττουμε…

Θα στιγματίσουμε την πρωτοβουλία των αρμοδίων του Σοχού Θεσσαλονίκης οι οποίοιμετεκάλεσαν τουρκικό συγκρότημα που χόρεψε και τραγούδησε με εκχειλίζοντα ανθελληνισμό άσματα της Αλώσεως. Σωστός ο πρεσβύτερος του Ναού που συνόψισε την απαρέσκειά και αποδοκιμασία των κατοίκων χτυπώντας πένθιμα τις καμπάνες!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Να μεγιστοποιήσουμε τις πολεμικές μας ικανότητες

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ενώ διεξάγεται, κακή τη μοίρα, μία (ακόμη) ελληνοτουρκική διαβούλευση για Μέτρα Οικοδόμησης (υποτίθεται) Εμπιστοσύνης, ο υπερβουλιμικός γείτων πραγματοποίησε προχθές 68 παραβιάσεις τού εναερίου χώρου μας με 16 αεροσκάφη – τα μισά απ’ αυτά οπλισμένα. Το άνευ ορίων θράσος του (ψευδο)σουλτάνου θριάμβευσε και πάλι. Είπε: «Η Αθήνα έχει αρχίσει να δέχεται (sic!) το καθεστώς που κήρυξε η Άγκυρα στην ανατολική Μεσόγειο». Η Αθήνα όχι βέβαια, εκτός αν την εκπροσωπούν – άπαγε της βλασφημίας – η Ντόρα και ο ΓΑΠ! Οι δύο τελευταίοι τάχθηκαν προχθές από το βήμα του γνωστού ΕΛΙΑΜΕΠ αναφανδόν υπέρ της Χάγης και του «συμβιβασμού»!

Το Oruc Reis παραβίασε ωμά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και αντί να το απομακρύνουμε με την αποτρεπτική ισχύ μας συρθήκαμε σε ανούσιες συζητήσεις για ΜΟΕ και άλλα σαχλοειδή…

Σωστός, σωστότατος ο Γ. Μαλούχος: «Ο διάλογος για να σταματήσουν να κάνουν κάτι όσο παραπάνω το κάνουν, τόσο εμείς σερνόμαστε σε έναν γελοίο διάλογο για να τους…πείσουμε να μην το κάνουν. Πρόκειται για τον ορισμό τού παραλογισμού και το απαύγασμα της γελοιότητας. Και αυτά δεν κρύβονται. Με τίποτα»(ΝΕΑ,15/16.2.20).

Δυστυχώς δεν κρύβονται…

Θετικό πάντως δείγμα εθνικής ενότητας απέδειξαν οι βουλευτές μας – μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνελεύσεως τού ΝΑΤΟ προχθές στις Βρυξέλλες καταγγέλλοντας ομοθυμαδόν για μεροληψία εις βάρος της Ελλάδος τον προεδρεύοντα και αποχωρώντας…

Η Τουρκία θα εξακολουθήσει να κάνει αυτά που κάνει. Θα μας απειλεί. Επείγει μία εκ βαθέων επανεξέταση της εξωτερικής και της εθνικοαμυντικής πολιτικής μας και αναπροσαρμογής τους με κριτήριο την αποτρεπτική ισχύ. Παρώθηση των «εχόντων και κατεχόντων», εφοπλιστικού και γενικότερα επιχειρηματικού κόσμου να μιμηθούν τους Μεγάλους Ευεργέτες τού Έθνους και να συνεισφέρουν, αυτοί εκ τού περισσεύματος και ο πολύς λαός εκ τού υστερήματος για τον επανεξοπλισμό της χώρας. Να αναζωογονηθεί η εγκαταλειφθείσα εθνικοαμυντική βιομηχανία μας.

Οι τουρκικές ταπεινωτικές πάντοτε απειλές βαστάνε χρόνια. Το κακό είναι ότι η επίσημη Ελλάς συμμορφώνεται. Εδώ και τρεις δεκαετίες απέχουμε να ασκήσουμε το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ.

Τί όφειλε να πράξει ένα σοβαρό κράτος σ’ αυτήν την περίπτωση;

Ιδού η αντρίκια απάντηση τότε ενός φωτισμένου διπλωμάτη, τού μακαριστού Μιχάλη Δούντα:

«Υπό τις συνθήκες αυτές, μικρό κράτος σεβόμενο εαυτό θα επιδιδόταν νηφάλια σε ταχύρρυθμη εμφανή μεγιστοποίηση της πολεμικής του ικανότητας και θα δήλωνε απερίφραστα ότι θα αντιμετώπιζε ενόπλως τυχόν επίθεση. Ταυτοχρόνως, θα ενημέρωνε επισήμως κατά τα ισχύοντα, τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας και τους Γ.Γ. των Ηνωμένων εθνών, ΝΑΤΟ, ΔΑΣΕ και Ε.Ε., υπενθυμίζοντας μάλιστα τη γενικότερη πολιτεία της Τουρκίας (Κουρδικό, Κυπριακό)»(“Είναι ανεξάρτητη η Ελλάς;” σ.274).

Οι τασσόμενοι υπέρ της Χάγης προφανώς αγνοούν, όχι ότι η άγνοια είναι ελαφρυντικό, τί σημαίνει Χάγη και πώς ειδικότερα την εννοεί η Άγκυρα. Η πάγια ελληνική θέση είναι ότι μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά που μπορεί να πάει στη Χάγη είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ.

Οι τούρκοι όμως αξιώνουν πλην της νομικής αυτής διαφοράς να αχθεί ενώπιων της Χάγης το σύνολο των επεκτατικών διεκδικήσεών τους. Ζητούν ακόμη συνυποσχετικό προς το ΔΔΧ που να το δεσμεύει να εφαρμόσει την αρχή της ευθυδικίας που εξυπηρετεί όμως μόνον τα τουρκικά συμφέροντα.

Αυτά ενώ μοναδική διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ. Τα υπόλοιπα είναι πολιτικής φύσεως προβλήματα που απορρέουν από τις μονόπλευρες επεκτατικές αξιώσεις της Τουρκίας.

Η Ελλάδα δεν διεκδικεί. Διεκδικεί η Τουρκία και επομένως αν επιθυμεί την κρίση τού ΔΔΧ, ας αναγνωρίσει την αρμοδιότητά του. Με ξένα κόλλυβα δεν θα κάνει μνημόσυνο!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Δεν είναι γίγαντας, αλλά νάνος ο (ψευδο)σουλτάνος

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Τουρκία αποτελεί διαχρονική απειλή για την Ελλάδα. Αλλά με την «άδειά» μας κατευθύνει καθημερινά αγέλες ομοεθνών της ή, όπερ το αυτό, ομοθρήσκων της, τους οποίους υποδεχόμαστε εν χορδαίς και οργάνοις! Όλος αυτός ο συρφερτός αποτελεί βόμβα που θα εκραγεί κάποια κρίσιμη στιγμή, όταν ο εχθρός κρίνει, μετατρέποντας την Ελλάδα σε Γης Μαδιάμ.

Οι άνθρωποι της εξουσίας και εν γένει το πολιτικό μας προσωπικό «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά, ενώ ενός εστί χρεία».

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αντί να υπερασπίζονται τα σύνορα μας έχουν διαταχθεί να λειτουργούν ως υπηρέτες υποδοχής και τακτοποίησης λαθροεποίκων. Ουδείς των «επισκεπτών» μας έρχεται με νόμιμο διαβατήριο για να ξέρουμε ποιος είναι ποιος, πόθεν έρχεται και πού πηγαίνει. Ο (ψευδο)σουλτάνος της Άγκυρας μάς βρήκε χαλαρούς και παριστάνει απέναντι μας τον γίγαντα, ενώ στην πραγματικότητα είναι νάνος!

Αλλά η όποια αντίδρασή μας προϋποθέτει λαό με στιβαρή ηγεσία και ανυποχώρητη εθνική αποφασιστικότητα, ηγέτες με ικανότητα και όραμα. Αυτοί που είναι στο προσκήνιο σήμερα αποδεικνύονται μάλλον ανήμποροι να ανταποκριθούν σε τέτοιο αίτημα. Όμως πρέπει να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι από πολλά σημεία της χώρας καταφτάνει το μήνυμα ότι η άλλοτε κυρίαρχη κομματική μισαλλοδοξία βρίσκεται σε ραγδαία υποχώρηση. Οι κομματάρχες ζουν ίσως ακόμη στον κόσμο τους, αλλά οι πολίτες έχουν προχωρήσει υπερβαίνοντας τους κομματικούς φράκτες.

Οι Βρεττανοί διάλεξαν με το Brexit την ελευθερία τους. Αντί να εξακολουθήσουν να υπηρετούν δουλικά μια καθ΄ολοκληρίαν Γερμανική Ευρώπη, επέλεξαν την ελευθερία τους και άνοιξαν τον δρόμο και για άλλες αποχωρήσεις. Εμείς έχουμε πολύ περισσότερους λόγους από τους Βρεττανούς να σπάσουμε αυτά τα δεσμά. Βιώνουμε έναν συστηματικό και διαρκώς εντεινόμενο Ισλαμικό εποικισμό. Η γερμανοκρατούμενη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία έχει βρει το πολιτικό μας προσωπικό του χεριού της. Το τελευταίο εξάμηνο υποδεχτήκαμε 55.609 καινούργιους «μουσαφιρέους» και κατευοδώσαμε μόλις 169! Αίσχος!

Η Τουρκία, κατά σύστημα δύναμη εισβολής, έχει εισβάλει και στη Συρία. Οι Σύριοι παλεύουν να διώξουν τον εισβολέα. Αμερικανοί και Γερμανοί αντί να καταδικάσουν τους Τούρκους εισβολείς, που στο μεταξύ ηττήθηκαν από τους αμυνόμενους Σύριους, κατεδίκασαν την Συρία! Η Άγκυρα είναι τελικά το χαϊδεμένο παιδί της Δύσεως.

Ενόψει των συμβαινόντων αυτών διερωτάται κανείς πού βρίσκουν οι «κατεστημένοι» μας πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ. το κουράγιο και προτείνουν ως λύση την Χάγη;

Το σήμα για τα 200 χρόνια της Μεγάλης Επανάστασης, που διέλυσε την απαίσια οθωμανική αυτοκρατορία, προκαλεί θυμηδία. Κρίμα!

Ξένοι αναλυτές είναι τίμιοι στις αναλύσεις τους. Άμεσο δείγμα:

«Προς μεγάλη ζημία της Ελλάδας, οι παραδοσιακοί σύμμαχοί της, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, απέφυγαν να την υπερασπιστούν και τήρησαν μια ενοχλητική σιωπή.(…) Η Τουρκία, μέχρι και σήμερα, διέφυγε τις διεθνείς κυρώσεις για τις ενέργειές της στη Λιβύη. Είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι η θέση της Ελλάδας θα αποδυναμωθεί καθώς η Τουρκία και η Ρωσία εμβαθύνουν τους δεσμούς τους, παρά το γεγονός ότι η σύγκρουση στη Συρία τους φέρνει αντιμέτωπους(…) Όταν συναντήθηκε με τον Donald Trump τον περασμένο Ιανουάριο, ο Μητσοτάκης δεν πήρε καμία δέσμευση από την Ουάσινγκτον υπέρ της Ελλάδας στη διαμάχη με την Τουρκία. Ακόμα χειρότερα, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, η Ελλάδα δεν κλήθηκε καν να συμμετάσχει στη διάσκεψη για τη Λιβύη που διοργάνωσε η Γερμανία.» (Ardavan Amir-Aslani, https://www.atlantico.fr/decryptage/3587218. Μεταφρ. Ε. Νιάνιος).

Μας πήραν χαμπάρι τελικά όλοι…

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Ελληνικά ποιοτικά πλεονεκτήματα εξουδετερώνουν τα τουρκικά ποσοτικά.

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τουρκικά ποσοτικά πλεονεκτήματα εξουδετερώνονται με ελληνικά ποιοτικά, αν υπερβούμε ηγεσίες και λαός το εγγενές φοβικό σύνδρομο και την ηττοπάθεια που μας κατατρύχει. Αείποτε ιδεοληπτική η πεποίθηση ότι μια ένοπλη αναμέτρησή μας είναι τάχα καταδικασμένη. Αν αυτοί που απελευθέρωσαν, ή μεγάλωσαν την Ελλάδα διακατέχονταν από αυτό το αίσθημα, θα ήμασταν ακόμη ραγιάδες!

Ασφαλώς το κράτος, λόγω των εγκληματικών μνημονίων, είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της συγκυρίας. Το βάρος θα το σηκώσει το Έθνος, όπως το είχε πράξει τότε στην ηρωική προέλαση τού 1910-20 περιάγοντας την Οθωμανική αυτοκρατορία στο χείλος της καταστροφής.

Να ξεσηκώσουμε την Ομογένειά μας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος, αρχίζοντας από τους Ελληνοαμερικανούς, που με το πολιτικό τους χρήμα και τις προσωπικές διασυνδέσεις τους επηρεάζουν τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων. Παρότρυνση να μιμηθούν τους Μεγάλους Ευεργέτες του Γένους, που συναγωνίσθηκαν μεταξύ τους σε ανάλογη κρίσιμη περίοδο του Ελληνισμού, ποιος θα πρωτοβοηθήσει την πατρίδα. Να εντοπίσουμε τάχιστα συγκεκριμένους «πολιορκητικούς κριούς», ικανούς να εμπνεύσουν και να ενθουσιάσουν και τους άλλους.

Επείγει μία Διακομματική Επιτροπή από στελέχη που πιστεύουν στη σοβαρότητα της αποστολής, να μεταβεί «χθες» στις Η.Π.Α. Στόχος της η δραστηριοποίηση των Ομογενών προς δύο κατευθύνσεις: α) την προσωπική συνεισφορά τους, β) την παρέμβασή τους στους αξιωματούχους της αμερικανικής αντμινιστρέισιον, πριν τους προσεταιριστούν ανθελληνικά λόμπι (τουρκικό, αλβανικό κ.λπ.). Επείγει η συγκρότηση μόνιμου ενδοαμερικανικού Ελληνικού Μηχανισμού επηρεασμού των αμερικανικών κέντρων. Έκκληση σε συναγερμό των απανταχού της γης Πανελλήνων. Θα ανταποκριθούν, αρκεί η πρωτοβουλία να γίνει υπερκομματικά, με υπευθυνότητα και σοβαρότητα.

Ούτε απλή υποψία για τους στρατιωτικούς εκβιασμούς από Τουρκία έχει περάσει τον Ατλαντικό. Προς Ομογενείς και τα διεθνή φόρα να φτάσει τάχιστα το αποδεικτικό υλικό των νεοοθωμανικών λεονταρισμών.

Ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι ανάσχεση του τουρκικού επεκτατισμού με διάλογο με τον επιδρομέα δεν γίνεται. Απαιτείται αποτρεπτική στρατηγική ισχύος και πολιτικοδιπλωματική δράση ικανή να τον πειθαναγκάσει να τα «μαζέψει». Το προειδοποίησε ο πρωτομάρτυρας της Ελευθερίας μας Ρήγας Βελεστινλής:

«Τα έθνη που δεν μας ψηφούν// Πατρίδα, Γένος, ονειδούν// ας ίδωσιν ανδρείαν// και ας λάβωσι δειλίαν».

Ανάλογη πρωτοβουλία να αναληφθεί ταυτόχρονα προς Ρωσία.

Ένα συγκλονιστικό γεγονός εθνικών διαστάσεων όπως η σκαιά τουρκική απειλή πρέπει να δράσει αφυπνιστικά και ενοποιητικά για τον όλο Ελληνισμό.

Και μη λησμονούμε ποτέ τον πολλαπλασιαστή της ισχύος μας, το ΦΡΟΝΗΜΑ.

Οι κομματικές αντιπαραθέσεις σήμερα αποτελούν επικίνδυνη πολυτέλεια. Οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας να ψάξουν και να βρουν αμέσως ένα modus vivendi και modus operandi πριν είναι αργά για τη χώρα. Σημείο αναφοράς τους το απολύτως αδιαπραγμάτευτο της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της πατρίδος μας και η διασφάλιση της εθνικής και κοινωνικής μας συνοχής.

Θυμίζουμε τον νευρώδη εισαγωγικό λόγο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ για τις πρώτες 100 μέρες της προεδρίας του που εξήγγειλε το σωτήριο τότε New Deal. Έλεγε ο ιστορικός ηγέτης των ΗΠΑ: «Το μόνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο ίδιος ο φόβος - ο ανώνυμος, παράλογος αδικαιολόγητος τρόμος που παραλύει κάθε προσπάθεια να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε επίθεση».

Να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε προέλαση, σωτήρια συνταγή για κείνους τότε και για μας σήμερα.

Χρειαζόμαστε συμμάχους. Η πρωταρχική ευθύνη γι’ αυτό είναι βεβαίως δική μας. Ο Κριτόλαος (περιπατητικός φιλόσοφος του 2ου π.Χ. αι.,θαυμαζόμενος από τον Κικέρωνα) μας το είχε πει! «Εάν μεν άνδρες ώσιν, ουκ απορήσουσι συμμάχων, εάν δε ανδράποδα κυρίων». Αν είναι άντρες, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν συμμάχους, αλλά αν είναι ξεπουλημένοι, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν αφεντικά!...

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Ό,τι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο γνωστός ιστορικός ερευνητής Γιώργος Ρωμανός έγραψε περί «Χάγης» μια ανάλυση που τσακίζει κόκκαλα. Ο πρωθυπουργός και σύμπαν το πολιτικό προσωπικό αξίζει να την αποστηθίσουν και φυσικά να την τηρήσουν με θρησκευτικήν ευλάβεια.

Στο μεταξύ η μεγάλη αδερφή τού πρωθυπουργού ταχέως, μάλλον τάχιστα έσπευσε και εξομολογήθηκε στον Γ. Παπαχρήστο των «ΝΕΩΝ» λέγοντας…ωμά και κυνικά:

«…Πρέπει να ξεφύγουμε από τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις τού περασμένου αιώνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα μεταξύ μας προβλήματα, να δούμε τη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή“με άλλο μάτι”, και να κατανοήσουμε ότι τυχόν προσφυγή στο Δικαστήριο τής Χάγης μπορεί μεν να έχει ως συνέπεια μερικές απώλειες για μας, όπως ας πούμε την ΑΟΖ του Καστελλορίζου, αλλά θα κατοχυρώσει τα δικαιώματα άλλων νησιών μας όπως της Ρόδου ή της Λέρου»!..

Κοντολογίς, κατά την Μπακογιάννη, πάμε ολοταχώς στη Χάγη όπου μπορεί να έχουμε και κάποιες μικροαπώλειες, όπως π.χ. την ΑΟΖ του Καστελλορίζου! Κούνια που την κούναγε και εκείνη και εμάς!..

- Το ΔΔΧ αποτελεί υπάλληλο εξάρτημα των μεγάλων Δυνάμεων που ελέγχουν τον ΟΗΕ.

- Το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γεν. Συνέλευση τού ΟΗΕ μπορεί να ζητήσουν γνωμοδοτήσεις μόνο για νομικά ζητήματα.

- Το ΔΔΧ εκδίδει αποφάσεις που δεν δεσμεύουν κανένα. Παράδειγμα η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση κατά της Κίνας στην αντιδικία της με τις Φιλιππίνες. Η Κίνα την θεώρησε άκυρη και δεν την εκτέλεσε.

- Το ΔΔΧ επιλαμβάνεται της επίλυσης μόνον νομικών διαφορών, όπου νομική διαφορά κρίνεται μόνον ως αμοιβαία αμφισβήτηση νομίμου δικαιώματος.

Εμείς με την Τουρκία δεν έχουμε καμιά αμοιβαία αμφισβήτηση νομίμου δικαιώματος, η Τουρκία έχει εναντίον μας μονομερή πολιτική αμφισβήτηση. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνυποσχετικό. Και συγκρότηση συνυποσχετικού με τις αξιώσεις της Άγκυρας είναι ανέφικτη.

Οι Αμερικανοί στους οποίους οι κατά καιρούς ηγέτες μας ορκίζονται αιώνια φιλία και διάθεση ικανοποίησης παντός αιτουμένου, μάς προσφέρουν αντί τού μάννα χολήν και αντί τού ύδατος όξος.

Τους παραχωρούμε άνευ ανταλλάγματος κάθε περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος και όλες τις στρατιωτικές υποδομές μας και για την βρόμικη επίθεση τού (ψευδο)σουλτάνου μάς πετούν κατάμουτρα την ανοησίαν «βρείτε τα μεταξύ σας»!..

Εν το μεταξύ στην χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα συμβαίνουν αξιοπερίεργα πράγματα, όπως π.χ. το γνωστό για τις κατά σύστημα ενδοτικές του θέσεις ΕΛΙΑΜΕΠ, υπήρξε με τα στελέχη του συνδαιτημόνας τού πρωθυπουργού λίγο μετά την περίεργη συνεργασία που είχε το ίδιο team με τον τούρκο πρέσβη. Κατά τις διαρροές η συνάντηση περιείχε «εκπλήξεις, αποκαλύψεις και διαρροές». Ο τούρκος απήντησε ευγενώς αλλά με υπεροψία υπερδυνάμεως!

Για να καταλήξει: ««Άν συνεχίσουμε έτσι, δεν αποκλείεται κλιμάκωση»!

Εδώ ισχύει η παρατήρηση τού Ουίνστων Τσώρτσιλ: «Αν δεις ένα φίδι, σκότωσέ το. Μην διορίζεις επιτροπή να ασχοληθεί με το πρόβλημα των φιδιών είναι ο μόνος τρόπος να τα αυξήσεις»!

Σωστός ο δικός μας ΥΕΘΑ: «Ό,τι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται» και «Κατά τα λοιπά είμαστε έτοιμοι να πατήσουμε το κόκκινο κουμπί»!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Κατά τον εξόχως διδακτικό αισώπειο μύθο, ποντικός δάγκωσε ταύρο. Εκείνος τον κυνηγούσε παντού αλλά αυτός πρόλαβε να διαφύγει σε μια τρύπα. Ο ταύρος με τα κέρατα του ξεσκάλιζε τους τοίχους, ώσπου κουράστηκε. Ξάπλωσε πλάι στην τρύπα και αποκοιμήθηκε!

Ο ποντικός μπαινόβγαινε και συνέχισε να δαγκώνει τον ταύρο. Ο ταύρος σηκώθηκε κάποια στιγμή σαστισμένος μη ξέροντας τί να κάνει! Στο «διά ταύτα» ο ποντικός ψιθύρισε την σοφία του: « οὐχ ὁ μέγας αι εὶ δυνατός· ἔσθ᾿ ὅπου μᾶλλον τὸ μικρὸν εἶναι καὶ ταπεινὸν ἰσχύει»[=Δεν είναι πάντα δυνατός ο μεγαλόσχημος. Το να είναι μικρός και ταπεινός σε πολλές περιπτώσεις πιο πολλά πετυχαίνει](Αισώπειοι μύθοι, Ζήτρος, 299, σ.382).

Μπράβο στον νέο ΑΓΕΕΘΑ. Χρησιμοποίησε τη γλώσσα που καταλαβαίνει ο νεοοθωμανός. Είπε: « «Η βασική μας και προεξάρχουσα αποστολή είναι η ΑΠΟΤΡΟΠΗ. Δεν υπάρχουν πολλές συνταγές γι’ αυτό. Είναι ΜΙΑ και είναι ΑΠΛΗ, περιέχεται δε σε όλη τη σχετική αμυντική βιβλιογραφία και στα στρατιωτικά εγχειρίδια. Ονομάζεται «ΠΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ»! Καταλάβαμε; Όποιος δεν κατάλαβε κακό τού κεφαλιού του!

Ο εφοπλιστικός κόσμος της χώρας διαθέτει χρήμα με το οποίο αν πεισθεί και να δειχθεί γενναιόδωρος μπορεί να καλυφθεί ο πλήρης εκσυγχρονισμός της εθνικοαμυντικής μας θωράκισης. Εξυπακούεται ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας θα κινήσει τα νήματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Αφυπνιζόμενη η ίδια θα χτυπήσει τις καμπάνες ενός εθνικού συναγερμού!

Ο ισλαμικός λαθροεποικισμόςκαι δι’ αυτού η αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους και αλλοθρήσκους είναι σε καλπάζουσα έξαρση. Ορδές λαθροεποίκων εξακολουθούν να κατακλύζουν τα νησιά μας και το μόνο που κάνει το επίσημο κράτος είναι να αναζητεί σαστισμένο να βρει τρόπους και μέσα να τους στεγάσει, να τους ταΐσει, να τους παράσχει ιατρική περίθαλψη και διαρκές επίδομα αγαθά τα οποία όμως δεν τα διασφαλίζει για τους Έλληνες.

Είναι ολοφάνερο ότι από την αντιφώνηση της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας απουσίαζε επιδεικτικά θα έλεγε κανείς το βασικό στοιχείο που ονομάζεται αγωνία Ελληνισμού. Ισχύει το «Ούκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Και επειδή ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας η γλώσσα λαλεῖ, για τα καυτά και μεγάλα εθνικά θέματα δεν διαθέτει προφανώς ανάλογο απόθεμα η κυρία πρόεδρος.

Η νέα πρόεδρος ως δικαστής χειρίσθηκε θέματα αιχμής π.χ. την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και τα κατάπτυστα Μνημόνια και εκεί η ψήφος της υπήρξε «καθεστωτική». Βέβαια αν ήταν διαφορετική δεν θα είχε τη χαρά της μεταπήδησης στην Προεδρία της Δημοκρατίας!

Οι σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας είναι στο χαμηλότερο σημείο, διαπιστώνει πρόσφατη αμερικανική έκθεση, αλλά η γείτων ποτέ δεν υπήρξε πιστός εταίρος της Δύσης. Το παίζει διπλοπρόσωπη και κερδίζει και από τον ένα και από τον άλλο. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι «συμπαίκτες» της;

Ο (ψευδο)σουλτάνος τής Άγκυρας παριστάνοντας τον παλικαρά – ενώ εμείς παρακολουθούμε άπραγοι και δεν αντιδρούμε – στέλνει το Γιαβούζ στην κυπριακή ΑΟΖ και απειλεί εκεί με γεώτρηση. Οι Αμερικανοί καταδικάζουν την ενέργεια, λεκτικά, αλλά, δεναπειλούν με αντίμετρα. Μάλιστα μιλούν για διανομή τού προϊόντος!

Όμως όπως λέει ο ποιητής «Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει μηδέ αλυσίδα στου ρωμιού και στου αγοριού το πόδι».(Ρίτσος)

Εφ’ ω και

«Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, — εκεί που πάει να σκύψει

με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο,

Νά τη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει

και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου».

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Οι Έλληνες ενωμένοι είναι ακατανίκητοι!

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Habemus Papam! Έχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας. Και για πρώτη φορά γυναίκα! Σε καλό να μας βγει! Βεβαίως ένας αρχηγός κράτους πρέπει να είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τα ιερά και τα όσια τού Γένους, την Πίστη, την Πατρίδα και την Ακεραιότητα της χώρας. Δεν έχουμε κανένα δείγμα γραφής της προτεινομένης νέας Προέδρου. Μάς είναι tabula rasa. Να ευχηθούμε να μην πέσουμε από τα σύννεφα, αλλά παρά τις επιφυλάξεις μας να αποδειχθεί η επιλογή της, εφ’ όσον ψηφισθεί, η αρίστη πασών.

Βρώμικη εξακολουθεί να είναι η στάση τού Βερολίνου απέναντί μας. Η Μέρκελ μάς απέκλεισε από την Διάσκεψη τής Κυριακής για το ζήτημα της Λιβύης. Κλήθηκαν να παραστούν εκεί: ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Κίνα, Τουρκία, ΗΑΕ, Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία, ως και το …Κονγκό! Σχεδόν οι πάντες, η «σάρα και η μάρα», πλην ημών!

Πλην ημών οι οποίοι, μετά την έκνομη τουρκολιβυκή συμφωνία, έχουμε κάθε δικαίωμα να μετέχουμε σε μια τέτοια διάσκεψη. Οι Γερμανοί είναι αιωνίως φιλότουρκοι και αιωνίως ανθέλληνες. Δεν χρειαζόμαστε αποδείξεις γι’ αυτό. Έχουμε συνηθίσει να δεχόμεθα από αυτούς «αντί τού μάννα χολήν και αντί τού ύδατος όξος».

Όμως διά της εις άτοπον απαγωγής το πρόβλημα δεν είναι οι ξένοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και λοιποί. Το πρόβλημα είμαστε εμείς! Έχουμε πασίδηλο έλλειμμα στιβαρής διοίκησης, ηγετών με ευθεία ισχυρή και αμετακίνητη βούληση. Ηγετών με επίγνωση εθνικών ευθυνών και σφαιρική αίσθηση τού ελληνικού προβλήματος.

Αλάνθαστος ο σοφός γέρων της Σκιάθου βάζει τα πράγματα στην εμπρέπουσα φυσική τους θέση: «Ἄγγλος ἢ Γερμανὸς ἢ Γάλλος δύναται νὰ εἶναι κοσμοπολίτης ἢ ἀναρχικὸς ἢ ἄθεος ἢ ὅ,τιδήποτε. Ἔκαμε τὸ πατριωτικὸν χρέος του, ἔκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἐπαγγέλλεται, χάριν πολυτελείας, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀπαισιοδοξίαν. Ἀλλὰ Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπ᾽ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας. Τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, τὸ δοῦλον, ἀλλ᾽ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸ ἐλεύθερον, ἔχει καὶ θὰ ἔχῃ διὰ παντὸς ἀνάγκην τῆς θρησκείας του»(Αλεξ. Παπαδιαμάντης, Λαμπριάτικος Ψάλτης).

Ερώτηση κρίσεως: Σε ποιο βαθμό άραγε τα σημερινά δημόσια πρόσωπα της χώρας μπορούν να ανταποκριθούν στο «μέτρο» αυτό τού μεγάλου πεζογράφου μας;

Οι Γερμανοί που επέλεξαν το Κονγκό αντί της Ελλάδος για τη Διάσκεψη της Κυριακής δεν θα ορρωδήσουν να πιέσουν (τρόπος τού λέγειν «πιέσουν») διότι γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται δα και πολλή πίεση για να ενδώσουμε. Έχουν αποφασίσει να μάς σύρουν στη Χάγη για να ικανοποιήσουν την προαιώνια φίλη τους Τουρκία. Όμως η Χάγη χρειάζεται «συνυποσχετικό», ήτοι συμφωνία για τήρηση της εκδοθησομένης απόφασης. Η Άγκυρα όμως δεν πρόκειται να υπογράψει το συνυποσχετικό, αν δεν προηγηθεί διμερής διαπραγμάτευση, δηλαδή εδαφικές παραχωρήσεις εκ μέρους μας!

Οι Έλληνες εντός και εκτός ελλαδικών συνόρων είμαστε 20 εκατομμύρια και αν ποτέ αποκτήσουμε σοβαρή και στιβαρή ηγεσία, θα επιβεβαιωθεί η απάντηση των Θηβαίων στον Μαρδόνιο όπως την περιγράφει ο Ηρόδοτος:

«Κατὰ μὲν γὰρ τὸ ἰσχυρὸν τούς Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας (…) χαλεπούς εἶναι περιγίγνεσθαι καὶ ἅπασιν ἀνθρώποισι»(Θ,2)[=Είναι δύσκολο να νικήσουν ενωμένους τους Έλληνες ακόμη κι αν μαζευτούν όλοι οι άλλοι μαζί].

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

«Ένα σώμα, μία ψυχή, ένας ηγέτης»

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ποιος κυριολεκτικά ΗΛΙΘΙΟΣ πήρε την απόφαση να διαθέσει τα πολεμικά μας αρματαγωγά για την φιλοξενία ισλαμιστών λαθροεποίκων; Τον παραδίδουμε στην χλεύη των Πανελλήνων!

Την στιγμή που βαλλόμεθα πανταχόθεν και ο κακή τη μοίρα μέγας (κατ΄ εξουσίαν) Τραμπ μεταχειρίζεται τον Έλληνα πρωθυπουργό σαν τον τελευταίο υπηρέτη του, δεν έχουμε την πολυτέλεια να διαπράττουμε τέτοιου μεγέθους βλακείες.

Μεταχειριζόμαστε μονίμως τους λαθροεποίκους ως «φιλοξενούμενους πολυτελείας», ενώ γνωρίζουμε ότι, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, είναι φίδια στον κόρφο μας…

Τα γεγονότα μπορούν ανα πάσαν στιγμή να εξελιχθούν ραγδαία έτσι που να μην υπάρξει χρόνος για διορθωτικές κινήσεις.

Ο Αμερικάνος ακόμα και φραστικά- (στην πράξη ούτως ή άλλως το [δια] πράττει καθημερινά), αφήνει την Ελλάδα ακάλυπτή απέναντι στις ωμές και βάναυσες απειλές του «φίλου» του (το λέει και το ξαναλέει) (ψευδο)σουλτάνου της Άγκυρας.

Ρήγας ο Βελεστινλής δικαίως μας προειδοποιούσε από τότε:

«Μην ελπίζετε εις ξένους/και υιούς νενοθευμένους./ Πάρα μόνο στην ανδρείαν/των Ελλήνων την καρδίαν»!

Τα υπόλοιπα περιττά και επικίνδυνα.

Κάποιος σεμνός και προβληματισμένος πολίτης μας εφοδίασε με το παρακάτω βαθυτάτου νοήματος ζωής γράμμα του κορυφαίου των ελληνικών γραμμάτων Νίκου Καζαντζάκη. Αξίζει να το διαβάσουμε μαζί. Γραμμένο από την Παναγία του Βουνού της Σίφνου και πάνω στο λευκό μνήμα της Μοναχής Θεοφίλης:

«Σίφνος, Παναγιά τού Βουνού, 13-7-15

Άγαπητέ μου κ. Ζερβέ

Ζώ επί τέλους της ζωή μου. Ένα κελί κάτασπρο, ένα λαγήνι νερό, λίγο γάλα και αυγά κ΄ ένα παραθυράκι απ΄όπου βλέπω τη θάλασσα και τις ελιές στο πλάι του βουνού. Κ΄ έπειτα, απόξω, μια μεγάλη αυλή πλακοστρωμένη και στην άκρα το λευκά μνήμα της «Μοναχής Θεοφίλης», που απάνω του τώρα ακουμπώ και σας γράφω. Είμαι αληθινά βαθύτατα ευτυχής. Μου φαίνεται πως τίποτα δεν μπορώ πια να επιθυμήσω. Η ψυχή μου λευτερώθηκε και άρχισα να γράφω και βρίσκομαι διαρκώς κάτω από τα φτερά αν όχι της Νίκης, μα του Λυτρωμού.

Πόσο μάταια περιέπλεξαν οι άνθρωποι τη ζωή τους με πλήθος ανόητες ανάγκες. Απεδώ ο παραλογισμός της κοινωνικής ζωής μου κάνει κατάπληξη. Προς τί όλα αυτά; Η ζωή είναι υψηλότερη και απλούστερη. Τηνε νοιώθω εδώ, στην αυλή, το βράδυ σα βασιλέψει ο ήλιος και υψωθεί το φεγγάρι και φυσήξει το βραδυνό αεράκι. Ή τη νύχτα, σαν ξυπνώ και για να πιστέψω σ΄ευτυχία μου, ανοίγω το κελί και βλέπω τον κάτασπρο τρούλο της εκκλησίας κι ακούω το μακρινό γαύγισμα του σκύλου στο φεγγάρι. Αναπνέω το Θεό, σαν τον αέρα το βουνήσιο και όλο μου το σώμα φεγγοβολά από την παρουσία του. «Φυγή μόνου προς μόνον»! τα τελευταία αυτά λόγια του Πλωτίνου πως θάθελα να γίνουν η αρχή μιας νέας, ανώτερης ζωής!

Πάντα δικός Σας

Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»

Έχει βαρύνουσα και ακριβή σημασία η μαρτυρία του Καζαντζάκη. Είναι η κατάθεση της ψυχής ενός μεγάλου που συνέλαβε εξ όνυχος τον λέοντα, εν προκειμένω το νόημα της ζωής. Και δακτυλοδεικτεί το δικό μας δρόμο.

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου το 2004 είχε αναδειχθεί όπως θυμόμαστε όλοι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Οι αθλητές της εξήγησαν προ ημερών στην τηλεόραση τους λόγους του πρωτείου: Λειτουργούσαμε όλοι ως ένα σώμα και μία ψυχή και πειθαρχούσαμε στον ΕΝΑ τον ηγέτη(Ρεχάγκελ).

Το μυστικό της επιτυχίας λοιπόν! ΈΝΑ σώμα, ΜΙΑ ψυχή και ΕΝΑΣ ηγέτης.

Παράδειγμα για όλους του αγώνες μας!

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Περί Χάγης και άλλων δαιμονίων

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ύπουλη και ωμή τουρκική απειλή. Την ίδια ώρα βαλλόμεθα από ένα ασυγκράτητο και φυσικά ανεξέλεγκτο ισλαμικό (λαθρο)εποικισμό. Το πολιτικό μας προσωπικό δεν παρέχει σοβαρά δείγματα αυτοσυνειδησίας των κινδύνων που εγκυμονούνται από αυτήν την εξέλιξη.

Είναι επιτακτική ώρα για έναν εκ βαθέων αναστοχασμό. Η Άγκυρα έχει «εργαλειοποιήσει» τις λαθρομεταναστευτικές ροές και αυτές οι «υβριδικές» επιλογές της, όπως π.χ. πλατφόρμες τελευταίας τεχνολογίας μάς βρίσκουν πολύ πίσω.

Βιώνουμε μια ραγδαία δημογραφική κατάρρευση. Έχουν βαρύνουσα σημασία οι επισημάνσεις τού Πολυβίου (203-130 π.Χ.) για τα αίτια της δημογραφικής πτώσεως που οδήγησαν στην υποταγή τού Ελληνισμού στους Ρωμαίους.

«Επέσχεν ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς καιροῖς τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν ἀπαιδία καὶ συλλήβδην ὀλιγανθρωπία, δι' ἣν αἵ τε πόλεις ἐξηρημώθησαν καὶ ἀφορίαν εἶναι συνέβαινε, καίπερ οὔτε πολέμων συνεχῶν ἐσχηκότων ἡμᾶς οὔτε λοιμικῶν περιστάσεων (…) τῆς αἰτίας προφανοῦς ὑπαρχούσης καὶ τῆς διορθώσεως ἐν ἡμῖν κειμένης»(=Συνέβη στον καιρόν μας να επικρατήσει σ’ όλη την Ελλάδα έλλειψη παιδιών και γενικώς έλλειψη ανθρώπων, εξαιτίας της οποίας και οι πόλεις ερημώθηκαν τελείως και επήλθε αφορία των [καρπών της γης] αν και ούτε συνεχείς πόλεμοι μάς κατέλαβαν, ούτε περιστάσεις μεταδοτικών ασθενειών» (…) η αιτία ήταν εμφανής και η διόρθωση ήταν στα χέρια μας).

«Τῶν γὰρ ἀνθρώπων εἰς ἀλαζονείαν καὶ φιλοχρημοσύνην, ἔτι δὲ ῥᾳθυμίαν ἐκτετραμμένων (…), ταχέως ἔλαθε τὸ κακὸν αὐξηθέν»(=διότι οι άνθρωποι είχαν εκτραπεί στην αλαζονεία και την φιλοχρηματία, και επίσης στην τεμπελιά. Έτσι το κακό αυξήθηκε χωρίς να γίνει αντιληπτό).

Πολύς λόγος περί Χάγης. Κίνδυνος – θάνατος! Θυμούμαι στο υπουργικό συμβούλιο τής 27.03.1987 τον Ανδρέα Παπανδρέου να ξεκαθαρίζει απόλυτα το ζήτημα τής Χάγης: «Εμείς έχουμε καλέσει, και επαναλαμβάνω και τώρα την Τουρκία να προχωρήσει στην αποδοχή της πρότασής μας να πάμε στη Χάγη. Αυτό προϋποθέτει ένα συνυποσχετικό υπογραμμένο από τους δύο και με αυτή την έννοια διάλογος για το συνυποσχετικό είναι λογικός. Και ουδέποτε είχαμε ή έχουμε αντίρρηση για την πραγματοποίησή του. Πολιτικό διάλογο με την Τουρκία για άλλα θέματα δεν είναι δυνατόν να κάνουμε γιατί είναι όλα πολιτικά και αφορούν αποκλειστικά το ποια κυριαρχικά δικαιώματα η Ελλάδα θα παραχωρήσει στη Τουρκία. Αυτό δεν λέγεται διάλογος. Αυτό είναι μήνυμα προς ηττημένο και δεν δεχόμαστε τέτοια μηνύματα»!

Ο τούρκος όμως αντιγράφοντας εν προκειμένω τον Κινέζο Πρόεδρο δεν δέχεται τις διατάξεις τού δικαίου της θάλασσας (UNCLOS), επιλέγει ποιες τού συμφέρουν, ενώ απορρίπτει εκείνες που δεν του συμφέρουν…

Ωστόσο η κυβέρνησή μας, χωρίς να το λέει ξεκάθαρα, φαίνεται να ερωτοτροπεί με την Χάγη. Είναι προφανές ότι μεμια τέτοια επιλογή συμπίπτουν οι έξωθεν οδηγίες (ανάγνωθι: Βερολίνο!).

Το ΔΔ της Χάγης δεν διαθέτει προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών του, όπως π.χ. ένα εθνικό δικαστήριο. Είναι δικαστήριο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Οι κινέζοι πήγαν στη Χάγη, αλλά όταν η απόφαση δεν τους βόλευε, έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα την εκτελέσουν!

«Η διένεξή μας με την Τουρκία είναι (γεω)πολιτική. Μπορούμε να φανταστούμε 15 ακεραίους διεθνείς δικαστές να κρίνουν μια διακρατική διαφορά αιρόμενοι υπεράνω σκοπιμοτήτων;» Μετά λόγου μεγίστης γνώσεως έγραψε αυτά ο πρώην Πρόεδρος κ. Χ. Σαρζετάκης (Εστία, 31/12/19).

Οι καναλάρχες φαντάζονται ότι η προβολή ειδεχθών εγκλημάτων στην οποία συχνότατα επιδίδονται (π.χ. «τεμάχισε τον νουνό του και τον πέταξε στα σκουπίδια» ή «το θύμα φιμωμένο και δεμένο χειροπόδαρα σε καρέκλα» κ.τ.τ.) τους εξασφαλίζει μπόλικο φιλοθεάμον κοινό. Γελιούνται μάλλον, ενώ δηλητηριάζουν την αισθητική και προπαντός την ηθική ευαισθησία τού Λαού που ευτυχώς παρά την μακρόχρονη διάβρωση σε σημαντική μερίδα τού κόσμου επιβιώνουν και αυτές.

Λίγη αυτοσυγκράτηση και κάποιος σεβασμός στο κοινό τους επιτέλους. Αλλιώς υπάρχουν διατάξεις, οι οποίες όμως «αργούν». Γιατί;

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Να υπερασπιστούμε τα ζωτικά μας συμφέροντα προς πάσαν κατεύθυνση

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τον Ιούνιο τού 1828 ο Βίκτωρ Ουγκώ, διάσημος από τους περιώνυμους «Αθλίους» του, συνόψισε το τουρκικό κακούργημα εκείνων των ημερών, τις σφαγές της Χίου, στο έξοχο ποιητικό του δημιούργημα «Το Ελληνόπουλο» :

«Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.

Η Χίο, τ΄ όμορφο νησί μαύρη απομένει ξέρα.

(…)

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι επάνου εκεί στο βράχο,

στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο

κάθεται σκύβει θλιβερά

(…)

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτος στις ράχες

Για να μην κλαις λυπητερά, τ΄ ήθελες τάχα να ΄χες;

(…)

Τι θες και απ΄ όλα τα αγαθά

τούτα; Πες! Τ΄ άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;

Διαβάτη, μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:

βόλια, μπαρούτη θέλω, να!» 

Ερώτηση κρίσεως: σε ποιο βαθμό τα σημερινά Ελληνόπουλα ταυτίζονται, μοιάζουν το «Ελληνόπουλο» του Βίκτωρος Ουγκώ;

Απάντηση, επίσης κρίσεως: ο επικυρίαρχος εθνομηδενισμός, η εκ των ένδον διάβρωση της Παιδείας, το παρασιτικό σύστημα κοινωνίας και οικονομίας αυτοπαγιδεύουν το λαό στη λογική της υποταγής.

Αυτό σημαίνει ότι εκμηδενίζουν κάθε θέληση αντιστάσεως. Ο έστι μεθερμηνευόμενο: μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε!

Ανοικτά σύνορα! Ξέρετε άλλη χώρα να διατηρεί ανοικτά σύνορα;Γνωρίζετε άλλη χώρα όπου στρατός και αστυνομία, αντί να εμποδίζουν τους λαθροεισβολείς, τούς υποδέχονται εν χορδαίς και οργάνοις και δια των δυσωνύμων Μ.Κ.Ο. τους εξασφαλίζουν στέγη, τροφή, διαμονή ακόμη και πεντάστερα ξενοδοχεία!

Ο λαθροεποικισμός απειλεί σοβαρά την ασφάλεια του κράτους. Αν λάβει κανείς μάλιστα υπ΄ όψη του ότι αυτήν την περίοδο η λαθραίοι είναι στην πλειονότητά τους Πακιστανοί, δηλαδή προέρχονται από τον πιστότερα σύμμαχο του Ερντογάν, το Πακιστάν, τότε συνειδητοποιεί ότι όλοι αυτοί αποτελούν δυνάμει εχθρικό στρατό εντός των Ελληνικών συνόρων, που είναι πανεύκολο σε μια κρίσιμη ώρα να μεταβληθούν σε ενεργεία.

Συμφωνούμε με τον Γιώργο Καραμπελιά: «αντιστρέφοντας την θανατηφόρα λογική της ύστερης μεταπολίτευσης, να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στον κυρίαρχο εθνομηδενισμό. Να αποκρούσουμε τις σημερινές απειλές της νεοοθωμανικής Τουρκίας. Να θωρακίσουμε τα σύνορά μας και να αρχίσουμε να μεταβάλλουμε το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας».

Αυτό πρέπει να είναι και το μήνυμα για τα 200 χρόνια από την Μεγάλη Επανάσταση τού 1821.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων τις επόμενες μέρες θα «πέσουν» οι υπογραφές Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ για τον αγωγό EastMed. Η Ιταλία δηλώνει έτοιμη να συνυπογράψει. Και αυτό αποτελεί ηχηρό ράπισμα στον (ψευδο)σουλτάνο της Άγκυρας.

Ο Ερντογάν δεν θα καταφέρει να σπάσει το γεωστρατηγικό πλέγμα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ / Ελλάδα, Κύπρος-Αίγυπτος / Ελλάδα-Κύπρος-Ιορδανία. Θα μείνει στην απομόνωσή του. Αν και με μισή καρδιά, συνυπέγραψε ως και ο Τραμπ!

Βέβαια ο «τρελλός της γειτονιάς» εξαγγέλλει για κάθε κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδος! Δεν θα του βγει. Από εμάς εξαρτάται. Αν όμως το «καταπιούμε», χαθήκαμε. Δεν υπάρχουν «ομπρέλες προστασίας» και άλλα τέτοια. Μόνοι θα αναμετρηθούμε με τον παγκάκιστο γείτονα και θα τον νικήσουμε! Διακόσια χρόνια πριν οι πρόγονοί μας διέλυσαν με την Επανάστασή τους την μεγαλύτερη αυτοκρατορία τού καιρού τους, την Οθωμανική. Και οι πρόγονοί μας ήταν υπόδουλοι που διεκδικούσαν την ελευθερία τους. Και το πέτυχαν! Οι εγχώριες ελίτ σήμερα, έμφοβες, ως μη όφειλε, ψάχνονται άρον άρον να σύρουν την χώρα στη Χάγη. Εννοείται ότι η πάγια θέση μας για το Δ.Δ. είναι ότι μόνο για το νομικό ζήτημα της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ προσφεύγουμε. Οι Τούρκοι θέλουν να πάνε στη Χάγη «εφ΄ όλης της ύλης». Εάν η Ελλάδα (παρα)συρθεί σε μια τέτοια εκδοχή, αλλοίμονό μας. Περί Χάγης και άλλων δαιμονίων δέστε το άρθρο τού Σ. Λυγερού «Γιατί η Χάγη είναι πρόσχημα και όχι ασφαλές καταφύγιο»(slpress.gr). 

Το διεθνές δίκαιο μάς διδάσκει ότι στρατηγική είναι η βέλτιστη χρήση των μέσων προς εκπλήρωση των ιεραρχημένων εθνικών μας συμφερόντων. Ωστόσο, παρόλο που ο λαός θυσίασε τα χρόνια αυτά κολοσσιαίους πόρους για την εθνική ασφάλεια, υποκύπτουμε συνεχώς στους τουρκικούς εκβιασμούς. Στην Κύπρο υιοθετήσαμε την υπονομευτική«Διζωνική – Δικοινοτική», καθώς και την περιβόητη «πολιτική ισότητα», όπου εξισώσαμε το 18% των τ/κ με το 82% των ε/κ, δηλαδή θέσαμε την Μεγαλόνησο υπό τουρκική κυριαρχία.

Θα εφαρμόσουμε κάποτε τις πρόνοιες τού διεθνούς δικαίου για την αιγιαλίτιδα ζώνη των 12 μιλίων; Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να το πράξουμε (Π. Ήφαιστος: Γιατί ο Τσαβούσογλου δεν θεωρεί την Ελλάδα βιώσιμο κράτος).

Θα αλλάξουν όλα ριζικά αν τα Ελληνόπουλα σήμερα αντιγράψουν το Ελληνόπουλο τού Βίκτωρος Ουγκώ και πουν με την ψυχή τους «βόλια, μπαρούτι θέλουμε, να !».

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης